Nasze projekty
Fot. Freepik

S. Roberta Babiak i niezwykła modlitwa nazywana „koronką miłości”

Siostra Babiak została poproszona przez Pana Jezusa o przekazanie ówczesnemu biskupowi przemyskiemu przesłania Pana Jezusa dotyczącego dwóch przykazań miłości. Miało to niezwykły wydźwięk na tle toczącej się II wojny światowej. Dziś s. Roberta jest kandydatką na ołtarze i trwa jej proces beatyfikacyjny, który właśnie zakończył się na szczeblu diecezjalnym.

Reklama

U źródeł

Siostra Roberta – Zofia Babiak urodziła się 24 czerwca 1905 r. w Brandwicy k. Rozwadowa (dzisiejszej Stalowej Woli). Tam przebywała do 1912, kiedy to Babiakowie wrócili do rodzinnego Stubienka k. Przemyśla. Co ciekawe, na ich życie i kształtowanie postaw religijnych miała wpływ, wynikająca ze struktury demograficznej tych terenów, kultura chrześcijańskiego Wschodu i Zachodu, bowiem ojciec był obrządku grecko-katolickiego, a matka – łacińskiego. W obrządku łacińskim ochrzczone zostało troje spośród jedenaściorga dzieci Babiaków.

Zofia w 1924 roku podjęła starania o przyjęcie do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, lecz wstąpiła tam dopiero w 1929 r., po śmierci ojca. W następnym roku przyszła do Zgromadzenia również jej młodsza siostra Michalina – s. Cypriana (zmarła w 2006 roku).

Sługa Boża S. Roberta Babiak | fot. sluzebniczkinmp.pl

Haftowanie, wiersze i… dziennik duchowy

19 marca 1932 r. złożyła pierwszą profesję zakonną, a 19 marca w 1937 r. śluby wieczyste. Na ile pozwalały jej siły, zajmowała się szyciem i haftowaniem paramentów liturgicznych, oraz na prośbę sióstr pracujących wśród dzieci, układała wiersze na okolicznościowe występy.

Na polecenie spowiednika, o. Michała Matlaka, w 1940 r. rozpoczęła pisanie dziennika duchowego. W jej zapiskach uwidacznia się głębokie zrozumienie Trójcy Świętej, Miłosierdzia Bożego, Eucharystii i innych tajemnic wiary. W 1941 r. zapisała w nim m.in. modlitwę, nazwaną później „koronką miłości”.

Reklama

Niezwykłe zadanie od… Pana Jezusa!

8 kwietnia 1942 r. s. Roberta otrzymała od Pana Jezusa polecenie przekazania ordynariuszowi diecezji przemyskiej, bp. Franciszkowi Bardzie przesłania dotyczącego dwóch przykazań miłości, co w kontekście wydarzeń wojennych, miało szczególny wydźwięk.

W swoim dzienniku zapisała:

8 kwietnia, środa [1942r.] Od samego rana okazywał mi Zbawiciel wiele miłości i zaufania. Przed błogosławieństwem po Mszy św. znów powiedział mi to samo co w poniedziałek: „Patrz co ze Mnie uczyniły dwa przykazania”. Za chwilę po Komunii św. zjawił się Zbawiciel w mej duszy, zagarnął mnie zupełnie pod swoją władzę i te powiedział słowa: „Oznajmij ode Mnie Księdzu Franciszkowi1, Biskupowi diecezji przemyskiej, aby w Imieniu Jezusa Chrystusa Syna Bożego polecił swoim wiernym ścisłe zachowanie dwóch przykazań miłości Boga i miłości bliźniego. [34] Wszystkim, którzy zachowają te dwa przykazania, w szczególny sposób błogosławić będę w życiu i w godzinę śmierci, nadto całemu światu dam miłosierdzie i pokój mój”. Polecenie to było tak wyraźne, iż zdawało mi się, że całą istotą przemieniłam się w słuch i w ten rozkaz Pana Jezusa. Potem przyszła na mnie bojaźń przed tym żądaniem Zbawiciela, ale jakby na pociechę otrzymałam zrozumienie tych słów: „Jako Mnie posłał Ojciec i Ja was posyłam…” Boże, Boże Wielki, kogóż posyłasz, grzeszny proch ma mówić do ks. biskupa? Bądź miłościw mnie grzesznej i ukryj mnie w Sercu Twoim, o Jezu.

Reklama

Zbawiciel zwrócił całą uwagę mej duszy ku sobie i te powiedział mi słowa: „Napisz księdzu Franciszkowi, Biskupowi Przemyskiemu, niech się Mnie nie opiera, bo Ja Pan. Dam mu skrzydła orłowe i poniesie wolę Moją i złoży ją na Skale, aby dwa przykazania miłości Boga i bliźniego na nowo w Moim Imieniu ogłoszone zostały wszystkim panującym na ziemi królom, książętom i wodzom narodów, bogatym i ubogim, starszym i dziatwie, i wszelkiemu duchowi ludzkiemu ku zbawieniu”

W drodze na ołtarze

28 września tegoż roku przełożona generalna, matka Eleonora Jankiewicz, dostarczyła ks. biskupowi Bardzie tekst napisany przez siostrę Robertę, a także swoją pozytywną o niej opinię. Rozpoczyna to proces rozeznawania przez księdza biskupa prawdziwości objawień siostry Roberty. 22 października 1943 r. bp Barda odwiedził siostrę Robertę w Starej Wsi i dość długo z nią rozmawiał, a 16 stycznia 1944 r. napisał list pasterski na temat zachowania przykazania miłości Boga i bliźniego.

Zmarła w opinii świętości, 12 lipca 1945 r. w domu generalnym w Starej Wsi i została pochowana na miejscowym cmentarzu.

Podczas trwającego prawie siedem lat procesu udało się zgromadzić materiał dowodowego, który liczy prawie 2500 stron tworząc archetyp akt procesowych, wraz z załączonymi egzemplarzami ważniejszych publikacji wydanych drukiem. Wkrótce transumpt akt – wraz z tłumaczeniem na język angielski – i jego tzw. kopia publiczna zostaną zawiezione do Rzymu, do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, gdzie toczyć się będzie dalszy ciąg procesu beatyfikacyjnego.

Reklama

Koronka Miłości. Jak odmawiać?

Wierzę w Boga Ojca…
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…

Odmawia się na różańcu:
– zamiast „Ojcze nasz”:
O mój Jezu, z Tobą, w Tobie i przez Ciebie niech miłuję Przenajświętszą i nierozdzielną Trójcę/ teraz, zawsze i przez wszystkie wieki wieków. Amen.

– zamiast „Zdrowaś Maryjo”:
O mój Jezu – kocham Cię.

– na koniec koronki:
O Maryjo bez grzechu poczęta, Matko Syna Bożego i Matko całej ludzkości,/ wyjednaj mi tę łaskę, abym doskonale wypełniała przykazanie miłości Boga i bliźniego (3 razy)

KAI, sluzebniczkinmp.pl, zś/Stacja7

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę