W swoim Dzienniczku św. Faustyna zapisała na rok 1937 trzynaście postanowień noworocznych. Dotyczą one nie tylko dbania o rozwój duchowy, ale także np. relacji ze współsiostrami.
Postanowienia te, choć napisane przez świętą żyjącą niemal 100 lat temu, są ponadczasowe. Ponadto, mimo że są osobistymi postanowieniami Faustyny, mogą stać się postanowieniami każdego człowieka. Z pewnością można w nich odnaleźć wiele inspiracji.
Czytaj także >>> „Oj Maluśki, Maluśki” w wykonaniu Kasi Cerekwickiej i Tomasza Szczepanika
POSTANOWIENIA ŚW. FAUSTYNY PRZYJĘTE NA ROK 1937
+ J.M.J. Jezu, ufam Tobie. + Postanowienia na rok 1937, dzień 1, mies.
Przeczytaj również
-
Kiedy wspólnota zamienia się w sektę
-
Imię na bierzmowanie. Jak je wybrać?
-
Jedna z najstarszych książek na świecie trafiła na sprzedaż. Zawiera Księgę Jonasza i list św. Piotra
-
Litania loretańska z nowymi wezwaniami
-
11 nowych księży wyświęcono w bazylice watykańskiej
-
Tysiąc młodych obejrzało wyjątkowy musical o Janie Pawle II. Na scenie pojawili się znani artyści
-
Powołania 2.0
-
Narkotyki – duży, cichy problem wśród młodzieży. „Zaczynają w wieku 15-16 lat”
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Apostołowie w „The Chosen” kontra fakty biblijne
-
Prezent na Komunię. Co kupić dziecku komunijnemu?
-
Pójdź za mną drogą miłości! Wzruszający film powołaniowy kleryków WSD w Rzeszowie
-
Kościół na terenie getta. Niezwykła historia kościoła Wszystkich Świętych w Warszawie
-
„Wybrali skromnego pracownika winnicy Pańskiej”. To były pierwsze słowa Benedykta XVI
-
„Nie było żadnej nadziei”. 81. rocznica Powstania w Getcie Warszawskim
Postanowienie szczegółowe: w dalszym ciągu to samo, to jest – łączyć się z Chrystusem Miłosiernym, to jest – jakby zrobił Chrystus w tym a tym, i duchem ogarniać świat cały, szczególnie Rosję i Hiszpanię. (Dz 861)
Czytaj także >>> Misiek Koterski: Uklęknąłem i poprosiłem Boga, żeby mi pomógł
POSTANOWIENIA OGÓLNE
- I. Ścisłe zachowanie milczenia – cisza wewnętrzna.
- II. W każdej Siostrze widzieć obraz Boży i z tej pobudki ma płynąć wszelka miłość bliźniego.
- III. We wszystkich momentach życia pełnić wiernie wolę Bożą i nią żyć.
- IV. Ze wszystkiego wiernie zdawać sprawę kierownikowi i bez porozumienia się z nim, nic ważniejszego nie przedsiębrać. Starać się będę, aby jasno odsłonić najtajniejsze głębie swej duszy przed nim pamiętając, że mam do czynienia z Samym Bogiem, a w zastępstwie jest tylko człowiek i codzienna modlitwa o światło dla niego.
- V. Przy rachunku wieczornym postawić sobie pytanie: gdyby mnie dziś wezwał?
- VI. Nie szukać Boga daleko, ale we własnym wnętrzu przestawać z Nim sam na sam.
- VII. W cierpieniach i mękach uciekać się do Tabernakulum i milczeć.
- VIII. Z zasługami Jezusa łączyć wszystkie cierpienia, modlitwy, prace, umartwienia, w celu, aby wyprosić miłosierdzie dla świata.
- IX. Wolne chwilki chociaż maleńkie, wykorzystywać na modlitwę za konających.
- X. Niech nie będzie dnia w życiu moim, w którym bym gorąco nie polecała dzieła naszego. Zgromadzenia. Nigdy nie zważać na wzgląd ludzki.
- XI. Nie mieć z nikim poufałości. Wobec dziewcząt stanowczość łagodna, cierpliwość bez granic, karać je surowo, ale taką karą: modlitwą i ofiarą z siebie; moc jaka jest w wyniszczeniu siebie na ich intencję, jest dla nich ustawicznym wyrzutem sumienia i miękną ich zacięte serca.
- XII. Obecność Boża jest podstawą moich wszystkich czynów i słów i myśli.
- XIII. Wszelką pomoc duchowną wykorzystać. Miłość własną stawić zawsze na jej właściwym miejscu – to jest ostatnim. Ćwiczenia duchowne odprawiać tak, jakobym je odprawiała po raz ostatni w życiu, w ten sam sposób spełniać wszystkie obowiązki swoje. (Dz 861)
