Droga Krzyżowa dla zabieganych: lęk

Stacja I: Jezus na śmierć skazany

Panie, tak bardzo boję się, że ktoś skaże mnie słowem, gestem, spojrzeniem, że mnie nie zrozumie, że powie coś za moimi plecami. Boję się, że nikt mnie nie zaakceptuje. Jezu spraw, abym nie bał się być sobą, abym nie bał się mówić kim jestem i jaki jestem. Nie pozwól, bym poprzez swój lęk skazywał innych na poniżenie.

Stacja II: Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

Panie, tak bardzo boję się nowych wyzwań, nowych odpowiedzialności. Najbardziej doskwiera mi lęk, że nie podołam, że nie dam sobie rady. Jezu, naucz mnie doceniać siebie i wierzyć w swoje możliwości, które od ciebie otrzymałem. Spraw, abym potrafił działać, rozwijać swoje talenty, pomimo tak wielu obaw.

Stacja III: Pierwszy upadek pod krzyżem

Panie, tak bardzo boję się porażki. Tak bardzo boję się, że coś, co sobie założyłem nie powiedzie się. Mam lęk przed kolejnymi komentarzami moich bliskich i moimi wyrzutami sumienia, że znów za coś się zabrałem i znów się nie udało. Panie, naucz mnie Twojej determinacji i wiary w dzieło, którego się podejmuję. Spraw, bym potrafił stawiać czoło porażkom.

Stacja IV: Pan Jezus spotyka swoją Matkę

Panie Jezu, tak bardzo boję się, że zawiodę moich bliskich, że nie spełnię ich oczekiwań wobec mnie, że oddalimy się od siebie przez moje postępowanie. Panie, naucz mnie dostrzegać, że im więcej lęków mam w sobie, tym więcej murów stawiam wokół siebie. Pomóż mi, bym potrafił przedrzeć się przez nie i każdego dnia potrafił okazywać miłość, wdzięczność i wsparcie tym, którzy są dla mnie ważni.

Stacja V: Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż Jezusowi

Panie, tak bardzo boję się poprosić o pomoc innych. Chciałbym wszystko zrobić sam, mieć wszystko pod swoją kontrolą. Boję się, że gdy komuś powierzę swoje obowiązki, nie będą one wykonane tak, jak należy. W końcu sam zrobię wszystko najlepiej. Panie, naucz mnie pokory, bym przestał bać się prosić o pomoc. Spraw, abym umiał zaufać innym, w ich dobre intencje.

Stacja VI: Weronika ociera twarz Jezusowi

Panie, tak bardzo boję się podać komuś pomocną dłoń. Boję się, że odrzuci mą pomoc, że źle na mnie spojrzy, że nie doceni. Panie, naucz mnie pomagać innym tak, by nie oczekiwać od nikogo wdzięczności. Spraw, bym nigdy nie przechodził obojętnie wobec człowieka potrzebującego pomocy, bym pokonał strach przed odrzuceniem.

Stacja VII: Drugi upadek pod krzyżem

Panie, tak bardzo boję się, że nie zniosę więcej cierpienia.Każdego dnia boję się o jutro, boję się o to, czy będę zdrowy, czy moja rodzina będzie zdrowa, czy za chwilę nie przyjdzie na nas jakaś katastrofa, tragedia, czy będę miał za co żyć, czy nie spotka mnie coś złego. Panie, naucz mnie ufać, że Ty zawsze masz wobec mnie najlepsze plany i że dajesz mi tylko tyle, ile potrafię znieść.

Stacja VIII: Jezus spotyka płaczące niewiasty

Panie, tak bardzo boję się towarzyszyć tym, którzy potrzebują wsparcia, którzy płaczą. Boję się, że powiem coś nie tak, że zamiast być wsparciem – będę tylko dodawał problemów i wątpliwości. Panie, naucz mnie w takich chwilach prosić Ducha Świętego o pomoc. Bym potrafił być, a nie bywać wśród tych, którzy potrzebują mojej obecności i dobrego słowa.

Stacja IX: Trzeci upadek pod ciężarem krzyża

Panie, tak bardzo boję się, że nie dam rady. Ciągle mi coś nie wychodzi, ciągle ze wszystkim mam pod górkę, ciągle pojawia sie coś, na co nie mam wpływu. Boję się, że tym razem już sobie nie poradzę, by po raz kolejny znaleźć motywację, by powstać. Jestem w sytuacji bez wyjścia. Czy aby na pewno? Jezu, naucz mnie wiary w siebie, że mam od ciebie siłę, by przezwyciężyć wszystkie trudności. Spraw, bym i tym razem potrafił powstać i dalej iść drogą zbawienia.

Stacja X: Jezus z szat obnażony

Panie, tak bardzo boję się dopuścić kogoś do mojej intymnej przestrzeni. Boję się, że mnie zrani, że mnie zawiedzie. Boję się pokazać, jaki jestem naprawdę, zbliżyć się do kogoś. Jezu, naucz mnie zdejmować maskę codzienności i otwierać się na drugiego człowieka. Spraw, abym potrafił dostrzec w drugim człowieku szansę, na zbliżenie się także do Ciebie.

Stacja XI: Jezus do krzyża przybity

Panie, tak bardzo boję się, że oddalam się od Ciebie, że każdego dnia to ja wbijam kolejne gwoździe w Twoje skatowane ciało, że nie wybaczysz mi moich kolejnych zadanych Ci ran. Jezu, naucz mnie wierzyć w Twoje bezgraniczne miłosierdzie, że Ty zawsze szukasz sposobu, by mnie znaleźć i otoczyć swoją miłością.

Stacja XII: Jezus umiera na krzyżu

Panie, boję się że śmierć przyjdzie na mnie znienacka, że nie będę na nią przygotowany. Tak bardzo boję się, że zastanie mnie, gdy nie będę się tego spodziewał, że nie zdążę załatwić wszystkich swoich spraw.. Jezu, który umarłeś na krzyżu spraw, abym nigdy nie zwątpił w to, że śmierć jest tylko kolejnym etapem mojego życia. Spraw, abym w godzinie, której się nie spodziewam, był gotowy na spotkanie z Tobą.

Stacja XIII: Jezus z krzyża zdjęty

Panie, tak bardzo boję się o to, co będzie, gdy mnie zabraknie. Boję się, że nic nie osiągnę w życiu, że moi bliscy sobie beze mnie nie poradzą, że nie zostanę zapamiętany. Panie, naucz mnie pokory i wiary w to, że najważniejszym celem mojego życia jest to, aby dojść do zbawienia. Spraw, abym tak potrafił poukładać priorytety, byś Ty był zawsze na pierwszym miejscu.

Stacja XIV: Jezus do grobu złożony

Panie, tak bardzo boję się, że zabraknie mi wiary. W internecie ciągle spotykam treści, które wszelkimi sposobami próbują oddalić moje myśli od Ciebie. Przeglądam media społecznościowe, które często podpowiadają mi, że człowiek sam jest kowalem swojego losu, że nie potrzebuje Twojego udziału. Jezu, naucz mnie nie ulegać pokusom współczesności. Spraw, abym nigdy nie zwątpił w to, że w Tobie jest moje zwycięstwo.

Sprawdź wielkopostne DOBROCI dla Ciebie!