Ciągle wszystkim się martwisz? Oddaj to Bogu!

Co by było, gdyby wrócić do Galilei z samym… Jezusem? Oczywiście nie ma to żadnych znamion realności, bo czy Pan Jezus mógł myśleć, do czego chce wracać?

To jeszcze nie teraz!

Zapytałem jednego z moich przyjaciół: gdybyś miał wrócić z Jezusem Zmartwychwstałym do Galilei, do jakiej sceny byś wrócił? I jeden z moich przyjaciół mówi: czy jest jakaś scena w Galilei, która byłaby podobna do sceny Jego śmierci? Czy było coś w Galilei, co zapowiadało to, co się stało? Otóż – tak. Była taka scena, kiedy Jezus prawie zginął. Kiedy głosił w synagodze, na początku ludzie byli zachwyceni. Ale potem zaczął mówić rzeczy niewygodne, i ludziom się to nie spodobało, że są gorsi od innych. W końcu tak się wzburzyli, porwali go, wyprowadzili z synagogi, zaprowadzili na wzgórze i chcieli strącić z tego wzgórza.

Jakim cudem Pan Jezus tam ocalał, nie wiadomo. Stało się coś dziwnego – nagle się wszystko zatrzymało. Jest napisane w Ewangelii, że Jezus przeszedł między nimi i po prostu odszedł. Przed Męką Jezusa to był jedyny moment, w którym On myślał, że umrze. Wtedy się okazało: to jeszcze nie teraz.

Na wszystko jest czas

Na wszystko jest czas. Zobaczcie, ile w nas jest takiego myślenia: co to będzie, jak to będzie, co zrobić, aby było inaczej. Nie mówię, że nie ma potrzeby zdrowego rozsądku, troszczenia się o przyszłość – ale nie za dużo tego w nas? Bóg wie na co jest kiedy czas, On wie kiedy co ma być. Są takie rzeczy, które nie dzieją się z woli Boga, ale to nie znaczy, że On nie ma ich w rękach. Jezus całe swoje życie uczył się, że wszystko w jego życiu jest właściwych rękach. To jest niezwykle wyzwalające! Może potrzeba takiego prostego, Jezusowego: Ojciec wie, Ojcze Twoja wola niech się dzieje, prowadź! Jakaż to jest wolność. Trzeba to przełożyć na wszystkie wydarzenia – jeśli jutro stracę pracę, to ją stracę. Jeśli nie stracę – to nie stracę. I tak i tak – będę w rękach Boga. Wszystko w życiu Jezusa było nieustannie poddane woli Ojca.

Potrzeba nam bardzo takiej postawy w życiu – to nie jest obojętność – nie chodzi o brak emocji. To nie polega na nieprzeżywaniu trudnych rzeczy. Tego pójścia za Ojcem krok za krokiem trzeba się od Jezusa uczyć. Pomyślcie – iść za wszystkim za ojcem. Wtedy się świat zbawia, bo jesteśmy posłuszni Ojcu.