„Nie porywam się, Panie, by zgłębić Ciebie, bo nawet w przybliżeniu nie mogę porównać mego intelektu do Twej wielkości; pragnę tylko pojąć przynajmniej do pewnego stopnia Twą prawdę, którą serce moje kocha i w nią wierzy. Nie zamierzam bowiem pojąć, by wierzyć, ale wierzę, by zrozumieć. Gdyż wierzę też w to, że ‘jeśli nie uwierzę, nie będę mógł zrozumieć’” – zapisał w swoim dziele zatytułowanym Proslogion, w którym przedstawił swój argument dowodzący istnienie Boga.
Bóg na szycie Alp
Anzelm urodził się w 1033 roku w Aoście, miasteczku położonym w Piemoncie u stóp Mont Blanc, najwyższego szczytu Alp u styku Włoch, Francji i Szwajcarii. Pochodził z rodziny rycerskiej. Jego ojciec Gondulf miał szorstkie usposobienie, był lekkoduchem i trwonił swój majątek oddając się rozkoszom życia. Matka zaś, Ermenerii, była kobietą szlachetną i pobożną. To ona zajmowała się wychowaniem syna i dbając o jego dobre wykształcenie i formację religijną oddała pod opiekę benedyktynów. Anzelm był pilnym uczniem, a życie ascetyczne, którego doświadczył stało mu się bardzo bliskie. W wieku 15 lat poprosił rodziców, by mógł wstąpić do zakonu. Przyśniło mu się wówczas, że został wysłany do królestwa Boga mieszczącego się w wysokich ośnieżonych szczytach Alp. Bóg prowadził z nim długą i serdeczną rozmowę, a później poczęstował go „śnieżnobiałym chlebem”. Anzelm był przekonany, że Bóg pragnie powierzyć mu jakieś szczególne zadanie. Jednak ojciec nie zgodził się, by został mnichem, a benedyktyni nie chcąc mu się narazić, nie przyjęli chłopca do wspólnoty.
Droga do życia zakonnego
Po śmierci matki Anzelm postanowił pójść w ślady swojego ojca. Zabrał swój majątek i wyjechał w świat w poszukiwaniu przygód. Miał wówczas 20 lat. Przez trzy lata wędrował używając życia, ale im bardziej oddawał się temu co oferował świat, tym większą odczuwał pustkę. Aż trafił do klasztoru benedyktynów w Le Bec we Francji, gdzie opatem był sławny wówczas filozof i teolog, bł. Lanfrank. Anzelm został jego uczniem i powoli odkrywał na nowo życie ascetyczne, którym był tak zafascynowany w dzieciństwie.
Zaczęło w nim dojrzewać powołanie. W wieku 27 lat wstąpił do zakonu i przyjął święcenia kapłańskie. Wreszcie odnalazł spokój, którego szukał. Co więcej, jego gorliwe wypełnianie reguły św. Benedykta „módl się i pracuj”, stało się wzorem dla innych współbraci. Anzelm cieszył się w zakonie dużym szacunkiem i sympatią, tak że w krótki czasie został wybrany przeorem klasztoru oraz mistrzem w szkole klauzurowej. Jak pisał o nim papież Benedykt XVI: „nie lubił metod autorytarnych, porównywał młodych ludzi do małych roślin, które rosną lepiej, kiedy nie są zamknięte w pomieszczeniach, i pozostawił im ‘zdrową’ swobodę. Był bardzo wymagający wobec samego siebie i wobec innych, gdy chodziło o przestrzeganie wymogów życia monastycznego, lecz zamiast narzucać dyscyplinę, stosował perswazję”. Po śmierci opata Erulina w 1078 roku został jednogłośnie wybrany jego następcą.
Arcybiskup Canterbury
W 1070 roku Lanfrank został arcybiskupem Canterbury i sprowadził do siebie kilku mnichów z Le Bec, w tym Anzlema, aby pomogli mu w odbudowaniu tamtejszego Kościoła po najeździe Normanów. W czasie pobytu na Wyspie Anzelm, jak zwykle szybko zdobył sympatię i szacunek wśród świeckich i duchownych. Kiedy więc Lanfrank zmarł, Anzelm okazał się najlepszym kandydatem na jego następcę. Po objęciu arcybiskupstwa w 1093 roku od razu zaczął pracować na rzecz uwolnienia Kościoła od wpływów królewskich w czym wspierał go papież. Naraził się jednak królowi Wilhelmowi Rudemu, który skazał go na wygnanie. Anzelm wrócił do Canterbury dopiero po trzech latach w roku 1106, kiedy Henryk I zrzekł się władzy mianowania biskupów i obsadzania urzędów kościelnych. Ostatnie lata życia Anzlem poświęcił na kształcenie duchowieństwa i intelektualnym badaniom zagadnień teologicznych. Zmarł 21 kwietnia 1109 roku.
Przeczytaj również
-
Sprawdź, kiedy relikwie Ulmów będą w twojej diecezji [TERMINARZ]
-
To z Rosji zakłócano sygnał Radia Maryja. KRRiT wskazuje na celowe działania
-
TVN zapłacił karę za reportaż o Janie Pawle II. To ponad pół miliona złotych
-
Modlitwa wiernych na ślub
-
Ks. Michał Rapacz. “Niewygodny” kapłan, dla którego liczyła się tylko Prawda
-
Jak czytać psalmy? Wskazówki
-
Ks. Pawlukiewicz i „Pan Parkinson”. Z chorobą zmagał się w pokorze
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Były rzecznik archidiecezji białostockiej ukarany. Jest komunikat kurii
-
Aborcja wraca do Sejmu
-
„Jesteśmy szczęśliwi, że Pan Bóg podarował nam Olę”
-
Ołtarze na Boże Ciało. Dlaczego są cztery?
-
Noworodek w oknie życia w Nowym Sączu. Chłopczyk miał kilka godzin
-
Krzysztof Ziemiec: Czy Jan Paweł II spotykał się z hejtem w czasie pontyfikatu?
-
Bp Kawa: w Rosji zapanowała jakaś zbiorowa katastrofa moralna
