2015-07-3

4 książki, które powinieneś zabrać ze sobą na wakacje

Planujesz spędzić wakacje z dobrą lekturą w ręku? Sprawdź, obok jakich książek nie da się przejść obojętnie!

Trzy bardzo mocne lektury, które siedzą w pamięci jeszcze długo po przeczytaniu. Do tego jedna lżejsza, bo dotycząca rewolucji modowej, ale również warta pochłonięcia. To zdecydowanie dobry zestaw, który warto zabrać ze sobą na wakacje.

Anna Herbich – Dziewczyny z Syberii

Czekały je niewolnicza praca w sowieckich łagrach, walka o życie swoje i bliskich, głód, choroby i straszliwe syberyjskie mrozy. Doświadczyły niewyobrażalnego cierpienia, jednak nic nie było w stanie ich pokonać.

Tak książka pozwala czytelnikowi zobaczyć dramat sowieckiego zesłania oczami kobiet cudem ocalałych z syberyjskiej katorgi. >>> Kup teraz w promocyjnej cenie <<<

Suki Kim – Pozdrowienia z Korei. Uczyłam dzieci północnokoreańskich elit

"Mieszkanie w Pjonjgangu jest jak życie w akwarium. Cokolwiek powiesz i cokolwiek zrobisz, zostanie usłyszane i dostrzeżone." – takie wskazówki otrzymała Suki Kim przed swoim wyjazdem do stolicy Korei Północnej.

Ta książka pokazuje przerażające absurdy życia w stolicy kraju owładniętego komunistyczną dyktaturą. Przedstawia również życie młodych ludzi, ukształtowanych przez partyjną propagandę. >>> Kup teraz w promocyjnej cenie <<<

Artur Górski – Pięść Dawida. Tajne służby Izraela

Jak działa najskuteczniejszy system wywiadowczy świata? Dzięki książce Artura Górskiego mamy okazję zajrzeć za kulisy tajnych służb Izraela przez przymat historii konkretnych ludzi, m. in. byłych agentów czy komandów.

Autor bestsellerowych książek o polskiej mafii zebrał fascynujący materiał, który intryguje do pierwszej do ostatniej strony. Nie ma opcji, że taki książka cię nie wciągnie! >>> Kup teraz w promocyjnej cenie <<<

Joanna Glogaza – Slow fashion. Modowa rewolucja

Na koniec proponujemy coś lżejszego. Książkę dla każdej kobiety, która chciałaby odmienić swoją szafę, nie wydając na to majątku. Przewodniczką w tej rewolucji jest autorka najbardziej znanego w Polsce bloga o slow fashion – styledigger.com.

W tej książce Joanna Glogaza przekonuje, że każdy ma swój niepowtarzalny styl, który powinien pielęgnować zamiast zakrywać go ciuchami-klonami wymienianymi zgodnie ze zmieniającymi się co sezon trendami. A kupując mniej można wyglądać dużo lepiej. >>> Kup teraz w promocyjnej cenie <<<

Komentarze

2015-07-1

Zdane! Ale co po maturze?

15 branż, w których maturzyści znajdą pracę. 10 najpopularniejszych kierunków studiów. To przykładowe wyniki wyszukane w Google, jako odpowiedź na zapytanie – "Co po maturze?" .

Alicja
Samolewicz-Jeglicka

zobacz artykuly tego autora >

Rozterki maturzystów

Do matury w maju br. przystąpiło 275 tysięcy tegorocznych absolwentów. Z danych przedstawionych przez Centralną Komisję Egzaminacyjną wynika, że świadectwo dojrzałości uzyskało 74 proc. tegorocznych absolwentów szkół ponadgimnazjalnych. Najlepiej poszło uczniom z Małopolski, a najsłabiej wypadli maturzyści z województwa zachodniopomorskiego. Każdy z nich musi zmierzyć się z pytaniem "Co dalej"? Praca czy dalsza edukacja? A jeśli studia to jakie i gdzie? Nauki ścisłe, humanistyczne czy może… seminarium? Nabór trwa. Dotykanie ludzkich serc przez Boga też.

Jak rozpoznać powołanie?

Jak zrozumieć czy to, co czujemy jest powołaniem do duchowieństwa? – Nie da się od razu rozpoznać czy to coś, co puka do mojego życia jest powołaniem. Trzeba te uczucia poddać próbie – wtedy się okaże czy to tęsknota, pobożność, ucieczka czy prawdziwe powołanie – mówi diecezjalny duszpasterz młodzieży, ks. Krzysztof Nowak z Archidiecezji Gdańskiej.

Jak podkreśla: – Bóg uzdalnia tych, których powołuje. Co za tym idzie – sprawia, że podejmują wyzwanie i zwyciężają. Jest możliwe, że nie ma powołania osoba rozmodlona i wszechstronnie wykształcona, a ma średniak z liceum, który nie zorganizował dla swojej klasy nic. Cały proces rozpoczyna się dopiero w seminarium lub domu zakonnym – w domu rodzinnym nie da się sprawdzić powołania ani go rozwinąć.

– Pierwszą oznaką powołania w moim przypadku był sygnał od Pana Boga. Zabrał mi strach przed tym co kościelne i pozwolił mi poczuć się częścią Kościoła. To była pierwsza, mocna zamiana w moim życiu. Po niej były kolejne – kontynuuje ks. Nowak.

A może reklama pomoże?

Być może pomocą w rozpoznaniu powołania będzie dla kogoś spot „Obietnica”. Skierowany do tych, których dotknęło powołanie. Mający poruszyć tych, co się zastanawiają. I wzmocnić już podjęte decyzje. Został on przygotowany przez warszawskich kleryków, pod czujnym okiem ich wykładowcy ks. Przemka Śliwińskiego, rzecznika prasowego Archidiecezji Warszawskiej (producentem spotu jest Archidiecezjalne Centrum Informacji, a przy jego realizacji pomagała Stacja7).

Od publikacji na youtube (kwiecień) obejrzało go ponad 67 tysięcy osób! – Tu nie chodzi o statystyki. Ważne, że dzięki temu być może ktoś podejmie konkretną decyzję. Ale podkreślam, to nie przekłada się na ilość powołań – mówi ks. Śliwiński. – Trzeba pamiętać, że to Bóg dotyka serc. My tylko korzystamy ze współczesnych form komunikacji – dodaje.

To nie jedyny taki spot powołaniowy. Dużą popularnością cieszy się również spot wrocławskich kleryków „Chcę być księdzem”. Od grudnia ubiegłego roku obejrzało go ponad 100 tysięcy osób. Internetowe spoty powołaniowe to nowa forma popularyzowania seminariów duchowych.

Ponad pół tysiąca chętnych, a ilu powołanych?

Według statystyk powołaniowych Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań w roku 2014/2015 przygotowanie do świeceń kapłańskich rozpoczęło 586 kleryków diecezjalnych. Rok wcześniej było ich o 3 więcej, a w 2012 roku – 664. Ilu kleryków zostanie wyświeconych? To pytanie zawsze pozostaje otwarte.

Rekrutacja do seminariów trwa. Co trzeba zrobić, by się zgłosić? – Najlepiej napisać list do rektora konkretnego seminarium i wysłać go mailem – wyjaśnia ks. Śliwiński. I podkreśla, że „żadna wiadomość nie zostaje bez odpowiedzi”.

Alicja Samolewicz-Jeglicka

Dziennikarz ZWWZ - z Zawodu, Wyboru, Wykształcenia i Zamiłowania. Udowadnia, że jest możliwe wstawać o świcie z uśmiechem co dnia i łączyć pracę z pasją. Reporter, z-ca szefa informacji Radia Plus w Gdańsku. Wieloletni korespondent Katolickiej Agencji Informacyjnej. Prowadzi warsztaty dla młodzieży i studentów z zakresu dziennikarstwa radiowego. Publikuje w prasie i internecie.

Zobacz inne artykuły tego autora >

Komentarze

Alicja
Samolewicz-Jeglicka

zobacz artykuly tego autora >