„Własnego kapłaństwa się lękam”. Poruszający wiersz o powołaniu ks. Jana Twardowskiego

Ks. Jan Twardowski urodził się 1 czerwca 1915 r. w Warszawie, w rodzinie o kolejarskich tradycjach. Jako poeta debiutował już w 1937 r., a jego zainteresowania literaturą zaprowadziły do na studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które przerwała II wojna światowa. W jej czasie został żołnierzem Armii Krajowej, a także walczył w powstaniu warszawskim, gdzie został ranny.

Tuż po wojnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Warszawie oraz rozpoczął studia teologiczne. Polonistykę ukończył w 1947r. W 1948 r. przyjął święcenia kapłańskie i rozpoczął posługę w swojej pierwszej parafii – na wsi Żbików koło Pruszkowa. W 1959 r. został mianowany rektorem kościoła sióstr zakonnych Wizytek w Warszawie. Przez lata wykładał w Seminarium Duchownym.

Ks. Jan Twardowski był laureatem wielu nagród literackich. Zmarł 18 stycznia 2006 r. w Warszawie. Pochowano go w krypcie Panteonu Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie.

ZOBACZ: Ostatni wiersz ks. Jana Twardowskiego. Powstał w dniu jego śmierci

„Przed kapłaństwem klękam”

Wiersz „Własnego kapłaństwa się boję” opowiada o ostatnich chwilach młodego kleryka przed rozpoczęciem drogi jako kapłan. Mówi, jak niezwykła jest to dla niego podróż, jakie piękne jest to doświadczenie. Kapłaństwo jest zatem dla podmiotu lirycznego czymś absolutnie wyjątkowym, ale zarazem budzącym lęk, jakiś rodzaj respektu. W momencie święceń Nóg napełnia „mocą przeogromną” serce młodego kapłana i od tej pory świat się zmienia. To tajemnica, której nie sposób objąć rozumem. A jednak z całą świadomością podmiot liryczny wchodzi w tę tajemnicę, oddaje się jej i ufa, że to najlepsza decyzja, jaką w życiu podjął.