Jaka jesteś? Jaka możesz być? Kilka wskazówek od Edyty Stein

Dlaczego dziś tak dużo mówi się o naturze i przeznaczeniu kobiety? 

Z naszego istnienia i życia robi się na siłę problem. Nie możemy więc pominąć kwestii kim jesteśmy i co powinnyśmy robić. Stawia nas wobec niej nie tylko refleksyjny umysł. Problem z naszego życia uczyniło samo życie.

Rozwój, który niektórzy przeczuwali, którego nieliczni chcieli i czynnie go wspierali a który większość nieprzygotowanych do niego ludzi przerastał, wyrwał kobiety z zamkniętej przestrzeni własnego domu i z uważanych od dawna za oczywiste form życia, wtłoczył je w najrozmaitsze, obce im dotychczas układy i nagle postawił wobec nieoczekiwanych dotąd problemów.

Rzucono je w głęboki wir rzeki i muszą teraz płynąć. Jednak to kim jesteśmy i kim się stajemy, nie jest jakąś zamkniętą w sobie samej kwestią, lecz musi powstawać przez poszerzanie się. Nasze istnienie, stawanie się i działanie w czasie jest przewidziane od wieków, ma jakiś sens dla naszej wieczności i staje się dla nas jasne wtedy dopiero,kiedy i w jakiej mierze rozważamy je w świetle wieczności.

Mężczyźni i kobiety

W kluczowym momencie dziejów ludzkości a zwłaszcza w kluczowym momencie dziejów kobiety, znajduje się Niewiasta w której macierzyństwo znalazło swe przemienienie i jednocześnie – jako macierzyństwo fizyczne – swe przezwyciężenie. Fakt, że na progu dzielącym Stary i Nowy Testament obok nowego Adama stoi nowa Ewa, stanowi najbardziej oczywisty dowód wiecznego znaczenia i wiecznej wartości rozróżnienia płci. 

Porządek świata

Lekarstwem przeciwko chorobom czasu są ludzie w pełnym tego słowa znaczeniu – tacy, którzy mocno stoją na gruncie wieczności a w swych zapatrywaniach i działaniu nie ulegają zmieniającym się modom, poglądom, modnym dziwactwom i modnym występkom.

Lekarstwem przeciwko chorobom czasu są ludzie w pełnym tego słowa znaczeniu – tacy, którzy mocno stoją na gruncie wieczności a w swych zapatrywaniach i działaniu nie ulegają zmieniającym się modom, poglądom, modnym dziwactwom i modnym występkom.

Rozwój osobisty

Najdoskonalszy, upragniony przez siebie rozwój swej osobowości kobieta może osiągnąć tylko przez ćwiczenie swych władz, także mężczyzna nawet jeśli nie stawia sobie tego świadomie za cel. Gdy stara się osiągnąć jakiś obiektywny sukces, pracuje wtedy nad rozwijaniem swojego bytu. Gdy rozważamy relacje zachodzące pomiędzy władzami duchowymi, stwierdzamy, że są one sobie wzajemnie potrzebne i żadna z nich nie może istnieć bez drugiej. Jakiś stopień rozumowego poznawania przedmiotów jest konieczny ażeby można było przyjąć je sercem i z nimi wewnętrznie się ułożyć. Poruszenia serca są sprężynami woli. Z drugiej strony do woli należy kierowanie działaniem rozumu i życiem serca.

SPRAWDŹ: Modlitwy biblijnych kobiet

Kobieta zawodowo na wzór Maryi

Obecność kobiety w najrozmaitszych rodzajach zawodów może się stać błogosławieństwem dla całego życia społecznego, prywatnego i publicznego. Drogowskazem może być dla nas spojrzenie na Matkę Bożą. Maryja na uczcie w Kanie Galilejskiej swym badawczym wzrokiem obejmuje wszystko w milczeniu i odkrywa, gdzie czego brakuje. I zanim jeszcze ktoś inny to zauważył, zanim powstała kłopotliwa sytuacja, Ona już okazuje pomoc. Znajduje środki i drogę, daje niezbędne wskazania – wszystko w zupełnej ciszy, niezauważalnie.

Oto wzorzec dla kobiety w życiu zawodowym. Gdziekolwiek się znajdzie, tam po cichu i kompetentnie pełni swą służbę, bez chęci zwrócenia na siebie uwagi i nie domagając się uznania. A jednocześnie czujnym spojrzeniem obejmuje panujące stosunki, wyczuwa gdzie jest jakaś luka, gdzie ktoś potrzebuje pomocy i wkracza na ile to możliwe niezauważalnie, zaradzając potrzebie tam, gdzie jest to w jej mocy. Wtedy, jak dobry duch, będzie wszędzie błogosławieństwem.

Kobieta ucieleśnieniem Kościoła

Kobieta w najwznioślejszej i najczystrzej realizacji jest powołana do ucieleśniania samej istoty Kościoła, do bycia jego symbolem. Kościół jest bowiem Matką wszystkich odkupionych. Jest nią przez najsilniejsze zjednoczenie z Chrystusem. Dla nadprzyrodzonego macierzyństwa Kościoła istotnym organem jest kobieta. Najpierw przez swe fizyczne macierzyństwo. Żeby Kościół mógł dojść do swojej pełni – a polega ona między innymi na osiągnięciu odpowiedniej liczby – ludzkość musi się ciągle rozmnażać.

Życie łaski zakłada życie naturalne. Udział kobiety w nadprzyrodzonym macierzyństwie Kościoła polega jeszcze na czymś więcej. Jest ona powołana do współdziałania w budowaniu i rozwijaniu życia łaski, stanowi więc bezpośredni organ nadprzyrodzonego macierzyństwa Kościoła. I nie jest w tym ograniczona do swych własnych dzieci.

Tym niestworzonym źródłem sił jest łaska Boża. Trzeba poznać tylko prowadzące do niej drogi i nieustannie się ich trzymać. Dla wierzącego jest otwarta zawsze jedna droga – droga modlitwy. 

Co jest ważne w małżeństwie i macierzyństwie?

Dziewczyna, która dzięki starannemu wychowaniu albo w wyniku życiowych okoliczności od najmłodszych lat nie nauczyła się dostosowywania się rezygnowania z czegoś i ponoszenia ofiary, wejdzie w związek małżeński z pragnieniem niczym niezmąconego szczęścia i spełnienia wszystkich swych pragnień. Taka kobieta, jeśli nie weźmie na siebie jarzma macierzyństwa to nie znajdzie właściwej relacji do dzieci i  będzie się nimi zajmowała kierując nastrojami. Ale nawet tam, gdzie jest w dużej mierze obecna szczera wola prowadzenia dobrego życia rodzinnego, ponoszenia ofiar i samowychowania, naturalne siły mogą okazać się niewystarczające do pełnienia zadań.

W pewnym momencie dusza okaże się już niezdolna do dźwigania swojego jarzma, jeśli nie będzie otrzymywała ciągle nowych sił ze źródła niestworzonego. Tym niestworzonym źródłem sił jest łaska Boża. Trzeba poznać tylko prowadzące do niej drogi i nieustannie się ich trzymać. Dla wierzącego jest otwarta zawsze jedna droga – droga modlitwy. 

Droga dla singielek

Dziś wiele kobiet prowadzi życie samotne na świecie. Jeśli wykonują jakiś zawód tylko dlatego, że muszą zarabiać na chleb albo ponieważ z braku czegoś lepszego chcą w ten sposób zapełnić swe życie to na dłuższą metę jest to wyniszczająca walka, w której rujnują się duchowo. Jeśli jednak spostrzegą głos Boga, który wzywa je do poświęcenia swych sił i jeśli pójdą za tym głosem, wtedy ich życie staje się pełne i owocne, staje się życiem miłości, działaniem, w którym rozwijają się wszystkie władze.

Wybrała Aneta Liberacka

Fragmenty pochodzą z książki: „KOBIETA. Pytania i refleksje – św. Teresa Benedykta od Krzyża”

SPRAWDŹ: Być kobietą, być kobietą. Jak Maryja