Aleksandra Zielińska jest psychologiem i wielokrotną Mistrzynią Polski w podnoszeniu ciężarów. Urodziła się z przepukliną oponowo-rdzeniową (rozszczep kręgosłupa) – Nie wszystkie chore dzieci miały tyle szczęścia, co ja. Widzę jednak, że funkcjonowanie człowieka z niepełnosprawnością w dużej mierze zależy od tego, co się zrobi z jego chorobą. Ja od początku byłam rehabilitowana i operowana w Niemczech w bardzo dobrej klinice ortopedycznej. Więc fakt, że chodzę i żyję w miarę normalnie, nie jest cudem, ale efektem konkretnej pracy. Dlatego gdy słyszę, że rodzice spodziewają się dziecka z rozszczepem kręgosłupa, a inni snują wizje, że życie tego dziecka będzie z pewnością udręką i traumą, mam wiele wątpliwości co do tych rokowań – mówi w wywiadzie z Karoliną Podlewską.
– Obraziłam się na Pana Boga, bo dlaczego to mnie się przytrafiło? A po drugie, skoro Go tak ładnie proszę, żeby mi tę chorobę zabrał , to dlaczego tego nie robi? Nawet przestałam wierzyć, bo przecież gdyby Bóg był, to by do tego nie dopuścił. Dzisiaj już tak nie myślę. Jestem pogodzona z tą sytuacją – opowiada.
Pomimo choroby zdobyła tytuł Mistrza Polski Juniorek w wyciskaniu ciężarów – Trenowałam głównie dla siebie. Wydawało mi się, że 70 kg, bo tyle wyciskałam po trzech latach, to nic wielkiego. Mój trener pan Jan Wegiera powiedział, że jest Puchar Polski i jedziemy. Pierwsze zawody okazały się katastrofą. Obiecałam sobie, że już nigdy na żadne nie pojadę. Ale trener nie odpuszczał, bo jesienią miały być kolejne…Tam już poszło dobrze – wygrałam i pobiłam rekord Polski o 20 kg. W tym roku mija 10 lat od zdobycia przeze mnie tytułu Mistrza Polski Juniorek do lat 18 w wyciskaniu.
– Usłyszałam kiedyś, że to niemożliwe, że podlegam pod przesłankę eugeniczną, bo jestem ładna. Co to zmienia? Często myślimy, że jak dziecko ładne, to zdrowe, a kiedy jest brzydkie lub w jakiś inny sposób nieidealne, to… no właśnie – to co? Wtedy jest gorsze? Powoli zaczynamy wszystko traktować jak produkt. A dzieci to nie produkty. Marzy mi się społeczeństwo, w którym pomagamy i minimalizujemy skutki chorób, a nie zabijamy. To trudne, bo wymaga nakładu pracy, czasu, pieniędzy, poświęcenia i w dodatku nigdy nie wiadomo, czy się uda. Ale przeciwności się przezwycięża. A chorych leczy. Nie zabija.
Przeczytaj również
-
Dalsze losy bohaterów „The Chosen”. Szymon Piotr
-
Imię na bierzmowanie. Jak je wybrać?
-
Jedna z najstarszych książek na świecie trafiła na sprzedaż. Zawiera Księgę Jonasza i list św. Piotra
-
Litania loretańska z nowymi wezwaniami
-
11 nowych księży wyświęcono w bazylice watykańskiej
-
Tysiąc młodych obejrzało wyjątkowy musical o Janie Pawle II. Na scenie pojawili się znani artyści
-
Powołania 2.0
-
Narkotyki – duży, cichy problem wśród młodzieży. „Zaczynają w wieku 15-16 lat”
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Apostołowie w „The Chosen” kontra fakty biblijne
-
Prezent na Komunię. Co kupić dziecku komunijnemu?
-
Kościół na terenie getta. Niezwykła historia kościoła Wszystkich Świętych w Warszawie
-
Abp Jędraszewski: żadne poczęte dziecko nie jest własnością ani matki, ani ojca
-
„Wybrali skromnego pracownika winnicy Pańskiej”. To były pierwsze słowa Benedykta XVI
-
„Nie było żadnej nadziei”. 81. rocznica Powstania w Getcie Warszawskim
Kampania „Bez wyjątków” prezentuje historie osób, które urodziły się pomimo podejrzenia ciężkiej lub nieuleczalnej choroby dziecka. Bohaterowie opowiadają jak przeszli przez tę próbę postawioną przez życie.
bezwyjatkow.pl, zś/Stacja7
