Fot. Freepik / Stacja7
Łatwiej zostać wiedźmą, niż świadomym katolikiem
Śmieciowa duchowość rośnie w siłę, bo w przeciwieństwie do chrześcijaństwa nie wymaga cierpliwości i pokory.
W drodze do pracy zauważyłem kilka plakatów zapraszających na krakowskie Targi ezoteryczne. Po co o tym piszę, skoro to zapewne niszowe wydarzenie dla tych kilku wróżek, różdżkarzy, kabalistów i numerologów? Rzecz w tym, że to duża impreza odbywająca się w kilku największych miastach w Polsce, wspierana medialnie przez „Zwierciadło”, jedno z najpopularniejszych pism kobiecych w naszym kraju. Ezoteryka ponownie stała się modna i dochodowa. Ponoć rynek ten warty jest ok. 3 miliardy złotych.
Po wejściu na stronę internetową wydarzenia okazuje się, że wystąpi na przykład słowiańska szeptunka Edyta Kozioł, która będzie pokazywać, jak przy pomocy magii ludowej obronić siebie, rodzinę i domostwo. Będzie również niejaka Eva Bega, parapsycholożka ucząca „regresji do poprzedniego wcielenia”, a także Olga Stępińska wykładająca o „Kodach podświadomości” i „Magii zaklętej w liczbach”.
CZYTAJ>>> Rytuał „smoczego oddechu” zamiast Eucharystii. W pustkę po chrześcijaństwie wkracza „nowa duchowość”
Czyli to po prostu dochodowe dziwactwo? Nie do końca. Przypomnijmy, że posłem Platformy Obywatelskiej został Marcin Józefiaciuk, magister metafizyki i wyznawca neopogaństwa; niedawno ekofeministka Agnieszka Szpila za neopogańską powieść „Heksy” otrzymała nominację do nagrody „Nike”, a naszym polskim rodzimowiercom udało się zarejestrować w tym roku jako oficjalny związek wyznaniowy, co oznacza, że uzyskali dostęp do Funduszu Kościelnego.
Parę lat temu niektóre media tropiły skandal, gdy Olga Tokarczuk przyznała, że zamiast komunii świętej wyprawiła synowi postrzyżyny. Dziś „Wysokie Obcasy” opisują już wielkomiejski trend. W jednym z artykułów Monika Stasiak, specjalistka od rytuałów czerpiąca z tradycji słowiańskiej (cokolwiek to jest), opowiada, jak wyprawić 10-latkowi ceremonię inicjacyjną właśnie jako alternatywę dla katolickiej komunii. Mówiąc krótko, dzieją się rzeczy z katolickiej perspektywy dziwaczne i niepokojące, które jednak powoli stają się normalne dla debaty głównego nurtu.
Przeczytaj również
-
TikTokowe czarownice
-
Rytuał „smoczego oddechu” zamiast Eucharystii. W pustkę po chrześcijaństwie wkracza „nowa duchowość”
-
„Powiedziałam, że od 25 lat nie byłam w kościele i jestem uzależniona od magii” – świadectwo nawrócenia Marty
-
Horoskopy, wróżki, talizmany. Czy Polacy w to wierzą? Zaskakujące wyniki badań
-
Wąż w szklanej kuli. Grzech wróżbiarstwa
-
To ja dziękuję za takiego jasnowidza
-
Prorocy i hochsztaplerzy
-
Objawienia we śnie
Osoby świadczące usługi ezoteryczne łapią swoich naiwnych klientów na trzy przynęty. Obiecują dostęp do dawnej, tradycyjnej mądrości, oferują praktyki duchowe mające na celu opanowanie lęków egzystencjalnych i sprzedają uniwersalną opowieść o świecie, w którym człowiek może poczuć się częścią jakiejś większej całości.
ZOBACZ>>> Wąż w szklanej kuli. Grzech wróżbiarstwa
Wszystkie te trzy potrzeby mają stricte religijny charakter. To właśnie religia dostarcza potrzebnego człowiekowi zakorzenienia, to religia zamienia chaos w kosmos i to wiara daję nam przekonanie, że „jesteśmy częścią wszechświata niemniej niż drzewa i gwiazdy i mamy prawo być tutaj”, jak śpiewał w Dezyderacie zespół Piwnicy Pod Baranami.
Moda na bycie wiedźmą jest niepokojąca nie tylko dlatego, że coraz więcej osób pada ofiarą ordynarnego szachrajstwa. To również zagrożenie duchowe. Na instagramowym profilu Słowiańska_Szeptucha oglądam video, na którym ezo-wiedźma każe swoim 25 tysiącom obserwujących wkładać listki laurowe oznaczone słowiańskimi runami do portfela. Jeden prosty sposób na osiągnięcie bogactwa.
To przykład śmieciowej duchowości. Ma być szybko, łatwo i przyjemnie. Tu pachnący olejek, tam relaksacyjna muzyka, kilka rytualnych gestów i cyk – religijne oświecenie. Doprawdy dużo łatwiej zostać współczesną wiedźmą niż świadomym katolikiem. Do tego drugiego trzeba pokory, a na prawdziwe szczęście naczekać się do przyszłego życia.
OPINIE STACJI7 to wartościowe komentarze do aktualnych wydarzeń, przygotowane przez grono doświadczonych publicystów.
W stałym dwutygodniowym rytmie piszą dla nas:
w poniedziałki – Tomasz Krzyżak,
we wtorki – Agata Puścikowska,
w środy – Marcin Makowski,
w czwartki – Konstanty Pilawa,
w piątki – Aneta Liberacka.
