Nasze projekty
Reklama
fot. CC BY-SA 4.0/wikipedia.org

Św. Rafka. Mniszka, która uczy, jak przemieniać ból

Maronicka mniszka z Libanu nazywana św. Ritą Bliskiego Wschodu jest patronką chorych i cierpiących. Patronuje prześladowanym, ale też rozeznającym wolę Bożą i szukającym sprawiedliwości.

„Świadectwo tej libańskiej zakonnicy pozostaje źródłem ufności dla wszystkich skrzywdzonych. Żyła zawsze w ścisłej więzi z Chrystusem i tak jak On nigdy nie zwątpiła w człowieka” – tak mówił o niej św. Jan Paweł II, który w 1985 roku ogłosił ją błogosławioną, a 10 czerwca 2001 r. uroczyście kanonizował.

Kim była?

Św. Rafka żyła w latach 1832-1914, była niemal rówieśniczką św. Szarbela, młodsza od niego o cztery lata i tak jak on pochodziła z Libanu. Miała 15 lat, gdy wstąpiła do Zgromadzenia Córek Maryi w Bikfaya i choć ojciec z macochą próbowali ją przekonać by wróciła do domu – ona została i złożyła śluby zakonne. Pracowała w kuchni jezuickiego seminarium w Gharzir, uczyła się kaligrafii, arytmetyki i języka arabskiego. Od 1860 r. była też nauczycielką katechizmu i wychowawczynią w szkołach prowadzonych przez jej zgromadzenie. Założyła szkołę dla dziewcząt w Maad.

Gdy jej zgromadzenie przeżywało poważny kryzys, żarliwie modliła się, by Bóg pomógł jej podjąć decyzję zgodną z jego wolą. We śnie ukazali się jej św. Jerzy, św. Szymon Słupnik i św. Antoni Pustelnik, który miał jej powiedzieć: „wstąp do Zakonu Libańskich Mniszek Maronickich”. I tak zrobiła.

Reklama

Jaki był sekret jej świętości?

Proste, surowe życie zakonne i umiłowanie różańca, zwłaszcza tajemnic bolesnych.

W październikową niedzielę 1885 roku długo i gorąco modliła się przed ołtarzem. Pytała Chrystusa „Dlaczego mnie nie odwiedzasz przez choroby?”. Wkrótce straciła wzrok, a potem stopniowo pogarszało się jej zdrowie. Nigdy na nic się nie skarżyła i dziękowała Chrystusowi za cierpienie. Nic więc dziwnego, że przed klasztorem św. Józefa, w którym spędziła ostatnie lata swego życia stoi teraz figura św. Rafki – zakonnicy dźwigającej krzyż. Znana jest też modlitwa w nieuleczalnej chorobie do odmawiania za jej wstawiennictwem: „Naucz mnie przemieniać ból w drogę światła i chwały dla Boga”.

Przeżyła 82 lata, z czego 29 w cierpieniu. Zmarła nad ranem 23 marca 1914 r. w opinii świętości. Trzy dni później zauważono, że z jej grobu promieniuje światło, odnotowano też liczne uzdrowienia. Do dziś pielgrzymki do Libanu odwiedzają klasztor, w którym żyła a jej współsiostry rozdają w małych torebeczkach ziemię z jej grobu. Pielgrzymi proszą o nią, mając nadzieję, że gdy dotkną nią chorej części ciała, doznają uzdrowienia za wstawiennictwem świętej mniszki.

Reklama

Św. Rita. Modlitwy na każdy dzień

Publikacja zawiera krótkie, poruszające rozważania na 365 dni roku, mające charakterystyczną formułę: rozpoczynają się od zwrotu do Jezusa, po którym następuje prośba skierowana do św. Rity. Oryginalny dodatek stanowi dwanaście tekstów nowenny do św. Rity, przeznaczonych do indywidualnego przygotowania się do jej wspomnienia, obchodzonego 22. dnia każdego miesiąca.
Modlitewnik wyróżnia się starannie opracowaną szatą graficzna. Z myślą o komforcie Czytelnika każdy egzemplarz został wzbogacony zakładką – tasiemką, ułatwiającą codzienną lekturę książki.
KUP MODLITEWNIK>>>

Reklama

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Zatrudnij nas - StacjaKreacja