Rzym. Ranek 13 maja 1981 roku. Do papieskiej jadalni wchodzi siwiejący mężczyzna wraz z sięgającą mu do ramienia ciemnowłosą kobietą. To słynny francuski genetyk, profesor Jerome Lejeune. Jan Paweł II zaprosił go wraz z żoną Birthe na wspólne śniadanie. Kilka godzin później profesor wraz z żoną znajduje się już na pokładzie samolotu lecącego do Paryża.
Po wylądowaniu dowiaduje się o dramacie, który rozegrał się na Placu świętego Piotra. Strzały Ali Agcy, ciężko ranny papież walczy o życie w Poliklinice Gemelli. „Jak szkoda, że nie mnie to spotkało!” – wykrzyknął profesor. Wieczorem profesor zaczyna odczuwać silne bóle. Wkrótce są one tak dokuczliwe, że niezbędna staje się operacja. To atak kamieni wątrobowych.
STACJA7 POLECA
-
EBOOK Modlitewnik dla kobiet
24,90 zł
Zamów
-
EBOOK Męski Modlitewnik
24,90 zł
Zamów
-
EBOOK Modlitewnik anielski. ”Bądź nam obroną.” Modlitwy do Archaniołów
9,90 zł
Zamów
-
EBOOK Modlitewnik Maryjny. ”Powierz się Matce!”
9,90 zł
Zamów
-
EBOOK Nawykownik Biblijny
4,90 zł
Zamów
-
EBOOK Teologia Tolkiena - ks. Stanisław Adamiak
19,90 zł
Zamów
-
EBOOK Modlitewnik Weź i się módl
17,90 zł
Zamów
-
EBOOK Św. Rita – Modlitewnik w sprawach beznadziejnych
4,90 zł
Zamów
-
EBOOK Szusta Rano - Adam Szustak OP
19,90 zł
Zamów
-
EBOOK Prymas Wyszyński. Ojciec Wolnych Ludzi
19,90 zł
Zamów
-
30 SCEN Z ŻYCIA MARYI - ANETA LIBERACKA KSIĄŻKA
14,90 zł
Zamów
Profesor pozostaje w szpitalu. Wychodzi z niego w tym samy dniu, w którym Ojciec Święty opuszcza poliklinikę Gemelli.
PRZECZYTAJ: Nie pozwolił, by odkrycie trisomii wykorzystano do zabijania chorych dzieci. Jérôme Lejeune
“Do Wielkanocy będę żył”
„Mam wielkiego kalafiora na płucach. Nie ma na to lekarstwa” – takie słowa usłyszał ojciec Berson, spowiednik profesora na kilka miesięcy przed Świętami Wielkanocnymi 1994 roku. Miał raka płuc – mówi dr Anna Tylki – Znosił to bardzo dzielnie. Miał oczywiście absolutny wgląd w rokowanie co do swojej sytuacji.
Przeczytaj również
-
Znana na całym świece kampania pro-life rusza w Polsce. „Nie chcemy być bezczynni”
-
„Tętno” można już obejrzeć na YouTube. To film „bez atakowania kogokolwiek”
-
Liczba aborcji w Polsce wzrosła aż pięciokrotnie. Fundacja Grupa Proelio wystosowała apel
-
Wyjątkowy gest wobec papieża wolontariuszki ŚDM z zespołem Downa. Zobacz nagranie!
-
Papież stanowczo o aborcji i eutanazji: dokąd płyniesz Europo z pustymi kołyskami i odrzucając starszych?
-
„Jestem zakonnicą na wieczność”. Wyjątkowa historia siostry zakonnej z zespołem Downa
-
Abp Ryś szalał z dziećmi z zespołem Downa na zjeżdżalni. Zobacz wideo!
-
Franciszek: stanowisko Kościoła w sprawie aborcji musi być jasne
-
Historia bliźniaczek, które dzieliły jedno serce. „Są teraz w ramionach naszego Pana”
-
Hiszpański trybunał uznał ustawę aborcyjną za zgodną z konstytucją
-
Urodził się z krótszymi rączkami, mimo to, zadziwia innych sprawnością! Niezwykła historia Nathana
-
„Panowała cisza. Wszyscy stali, płakali, a my z nimi”. Poruszająca historia utraty dziecka
-
Brytyjski parlament zakazał… modlitwy przed ośrodkami aborcyjnymi
-
„Czerpiemy ogromną radość z tego, co mamy i widzimy w tym wielką wartość”. Historia rodziny Grzybowskich
-
Tomasz Wolny: to dzień najlepszych ludzi na świecie! Dzięki nim świat jest piękniejszy!
Córka profesora, Clara: „Razem ze swoimi przyjaciółmi, profesorami Chretien i Israel zastanawiał się nad możliwościami leczenia: ocenili, że jest 50 proc. Szans przy zastosowaniu intensywnej chemioterapii i naświetlania. Gdy mówił nam o tym głos miał zmieniony, ale uśmiech nie opuszczał jego twarzy: ‘Nie martwcie się aż do Wielkanocy. Do tego czasu będę żył. Potem będzie ostateczna diagnoza’. Potem ze swoim poczuciem humoru które nigdy go nie opuszczało dodał: ‘Leczą mnie Chretien i Israel, cała Biblia medycyny. Jestem w dobrych rękach”.
Leczenie prowadzono w szpitalu Cochin. Hałas na korytarzu nie pozwalał mu zasnąć. „Obok – pisze Clara Lejeune – starszy człowiek oglądał telewizję. Odbiornik był bardzo głośno nastawiony, a drzwi do pokoju staruszka były cały czas otwarte.
‘-Tato, przecież ty nie możesz odpocząć w tym hałasie – powiedziałam – Nie chciałbyś, żebym poprosiła go o zamknięcie drzwi i ściszenie telewizora?
‘-Nie, kochana. Ten biedak jest głuchy, a zostawia otwarte drzwi, bo pewnie czuje się samotny. Zostaw go, on też walczy jak potrafi.’
Odszedł w poranek wielkanocny
Dr Półtawska: Zadzwoniła do mnie jego żona Birthe prosząc o modlitwę. Stan profesora był zły. Dr Anna Tylki wspominała: Jak był śmiertelnie chory dostał fragment habitu siostry Faustyny. W tym czasie jego córka spodziewała się dziecka. Dwa tygodnie po śmierci profesora urodziła się dziewczynka. Dali jej na imię Faustyna.
W Wielkim Tygodniu profesor czuł się już bardzo źle. W Wielką Środę przyszedł nagły atak gorączki, a w Wielki Piątek pożegnał się z każdym ze swoich pięciorga dzieci. Ostatnią jego radością była wiadomość, która nadeszła w Wielką Sobotę. Syn profesora, Tomasz: „Tego dnia dowiedzieliśmy się z żoną, że mamy dziecko. Powiedzieliśmy mu to o siedemnastej. Dla niego był to ostatni znak. Bardzo szczęśliwy, powiedział: ‘To dar od Boga’”. Tego samego dnia nadszedł telegram od papieża. W kilka godzin później, o czwartej nad ranem w Niedzielę Wielkanocną rozpoczęła się agonia.
„O siódmej rano obudził nas telefon – pisze Clara . To był poranek wielkanocny i zaczynały już bić pierwsze dzwony. Kiedy przyjechaliśmy na miejsce, on tam był. Jeszcze ciepły, twarz naznaczona chorobą i bólem. W tym momencie przybył ksiądz, który miał mu udzielić wielkanocnej Komunii św. Przyjęła ją na kolanach mama.”
Na wiadomość o śmierci profesora papież Jan Paweł II pisze list do rodziny:
„’Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto wierzy we mnie, nawet gdy umrze, żyć będzie.’ (J 11,25)’
(…)Jeśli Ojciec Niebieski wezwał go z ziemi w dniu Zmartwychwstania Chrystusa to trudno nie widzieć znaku w tym zbiegu okoliczności. Zmartwychwstanie Chrystusa to wielkie świadectwo tego, że życie jest silniejsze od śmierci. Oświeceni przez te słowa Pana widzimy w każdej ludzkiej śmierci uczestnictwo w śmierci Chrystusa i w jego Zmartwychwstaniu. Taka śmierć jest jeszcze silniejszym świadectwem Życia, do którego człowiek jest powołany w Jezusie Chrystusie. To wezwanie było dla naszego brata Jerome’a głównym drogowskazem jego całego życia. Jako naukowiec – biolog pasjonował się życiem”.
Pożegnanie Bruna
Uroczystości pogrzebowe odbywały się w katedrze Notre Dame. Było tam dwa tysiące dzieci – jego pacjentów – mówi dr Półtawska. Wśród nich znajdował się także Bruno chory na trisomię 21. To na jego kariotypie i na kariotypach sześciorga innych dzieci profesor dokonał swojego odkrycia. Bruno nieoczekiwanie wychodzi naprzód. W czasie modlitwy powszechnej ku zaskoczeniu wszystkich bierze mikrofon. W drugiej ręce trzyma obrazek z wizerunkiem profesora. Głośno i dobitnie mówi: „Dziękuję panu, mój profesorze za to, co uczynił pan dla mojej mamy i dla mojego taty. Dzięki panu jestem dumny z siebie”.
PRZECZYTAJ TAKŻE: Lejeune – dostaniemy cię!
