Papież: Potrzebujemy nie tylko lampy wiary, ale i zapasu oliwy dobrych uczynków
"Nie można czekać z nawróceniem do ostatniej chwili. Musimy przeżyć nasze 'dzisiaj', które wychodzi naprzeciw 'jutra'". - powiedział w rozważaniu przed modlitwą Anioł Pański Papież Franciszek.
Odnosząc się do czytanej dziś ewangelii o pannach roztropnych i nieroztropnych (Mt 25, 1-13), papież wskazał, że zachęca on do kontynuowania refleksji o życiu wiecznym. Poprzez tę przypowieść Jezus chce nam powiedzieć, że musimy być przygotowani na spotkanie z Nim. Nie tylko na końcu życia, ale każdego dnia, w perspektywie spotkania na końcu – do którego potrzebna jest nie tylko lampa wiary, ale i oliwa miłosierdzia i dobrych uczynków – zaznaczył Papież.
Franciszek wyjaśnił, że być roztropnym to nie czekać z nawróceniem do ostatniej chwili. Jeśli chcemy być gotowi na ostateczne spotkanie z Panem, powinniśmy już teraz z Nim współpracować i wypełniać dobre uczynki inspirowane Jego miłością – zachęcił.
Jako powód braku postawy oczekiwania papież wskazał “absolutyzację teraźniejszości”, która może prowadzić do zbytniego skupienia na gromadzeniu rzeczy doczesnych i przekonania, jakobyśmy nie mieli nigdy przejść do innego życia. Musimy przeżyć nasze dzisiaj, które wychodzi naprzeciw jutra. Jeśli czynimy dobro dzięki łasce Bożej, Pan może przyjść nawet podczas snu – nie będzie nas to martwić, bo mamy oliwę dobrych uczynków pełnionych na co dzień – wyjaśnił Ojciec Święty.
Przyzywajmy wstawiennictwa Najświętszej Maryi Panny, aby pomogła nam żyć, tak jak czyniła, wiarą czynną: jest ona jaśniejącą lampą, z którą możemy przejść noc po śmierci i dotrzeć na wielkie święto życia – powiedział papież przed odmówieniem modlitwy „Anioł Pański”.
Tuż po modlitwie Papież wspomniał o beatyfikowanym w sobotę Janie Roigu y Diggle, zabitym w wieku zaledwie 19 lat w czasie hiszpańskiej wojny domowej świeckim męczenniku. Był świadkiem Jezusa w środowisku pracy i pozostał Jemu wierny aż po najwyższą ofiarę życia. Niech jego przykład wzbudzi we wszystkich, a zwłaszcza w młodych pragnienie przeżywania w pełni powołania chrześcijańskiego. Brawa dla nowego błogosławionego! – powiedział Papież.
Raport ws. kard. McCarricka będzie znany 10 listopada
Watykański raport ws. byłego arcybiskupa Waszyngtonu i kardynała Theodore'a McCarricka zostanie opublikowany we wtorek 10 listopada. Poinformował o tym dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej Matteo Bruni. Raport opracował Sekretariat Stanu na zlecenie papieża Franciszka.
Liczący obecnie 90 lat McCarrick został przez Stolicę Apostolską uznany go winnym solicytacji w sakramencie spowiedzi (czyli nakłania penitenta w trakcie spowiedzi do grzechu przeciw szóstemu przykazaniu) oraz grzechów przeciwko szóstemu przykazaniu z małoletnimi i dorosłymi, z wykorzystywaniem władzy jako czynnikiem obciążającym. W czerwcu 2018 roku Franciszek polecił mu, by nie wykonywał publicznie posługi kapłańskiej, a w lipcu tego samego roku przyjął jego rezygnację z członkostwa w Kolegium Kardynalskim. W lutym 2019 roku został on wydalony ze stanu duchownego.
Raport Sekretariatu Stanu ma wyjaśnić, jak McCarrick mógł dojść do wysokich stanowisk kościelnych, choć jego niemoralne relacje były tajemnicą poliszynela w diecezjach, w których pracował: Nowy Jork, Metuchen, Newark i Waszyngton.
Jako chłopiec kształcił się w Europie
Theodore Edgar McCarrick urodził się 7 lipca 1930 roku w Nowym Jorku; gdy miał trzy lata, jego ojciec – Theodore Egan zmarł na gruźlicę i ciężar wychowania syna i prowadzenia domu spadł na matkę Margaret (z domu McLaughlin). Po nauce w katolickiej szkole podstawowej i do szkoły przygotowawczej Fordham Theodore-junior kształcił się następnie półtora roku w Europie, a po powrocie do USA studiował na Uniwersytecie Fordham, po czym wstąpił do seminarium św. Józefa w Yonkers koło Nowego Jorku. 31 maja 1958 roku ówczesny arcybiskup nowojorski kard. Francis J. Spellman wyświęcił go na kapłana.
Ks. McCarrick udzielał się jako pomocniczy kapelan Katolickiego Uniwersytetu Ameryki w Waszyngtonie, na którym jednocześnie studiował w latach 1958-63. Od października 1965 do 1969 roku stał na czele Katolickiego Uniwersytetu Portoryko w Ponce, na którym odpowiadał m.in. za jego rozwój. Na wyspie brał czynny udział w tworzeniu lub przeobrażaniu różnych tamtejszych instytucji oświatowo-wychowawczych.
Po powrocie do rodzimej archidiecezji zajmował się m.in. sprawami wychowania i nauczania i pracował duszpastersko w parafii Najświętszego Sakramentu (1969-71). Na polecenie arcybiskupa Nowego Jorku kard. Terence’a J. Cooke’a, którego był sekretarzem w latach 1971-77, utworzył fundację ds. edukacji i szkolnictwa; wspierał też oświatę dla biednych, zwłaszcza dla mniejszości narodowych i etnicznych.
24 maja 1977 roku Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji nowojorskiej (konsekrował go 29 czerwca tegoż roku kard. Cooke). Niespełna 47-letni hierarcha zajmował się przede wszystkim wschodnim Manhattanem i Harlemem. 19 listopada 1981 roku Jan Paweł II powołał go na pierwszego biskupa nowo utworzonej diecezji Metuchen w stanie New Jersey, skąd 30 maja 1986 roku przeniósł go na stanowisko arcybiskupa Newarku. W tym charakterze uczestniczył m.in. jako jeden z 15 hierarchów USA w Zgromadzeniu Specjalnym Synodu Biskupów dla Ameryki (16 XI-12 XII 1997), a pod koniec jego obrad kierował komisją przygotowującą orędzie synodalne do Ludu Bożego. Od 1997 roku stał też na czele Fundacji Papieskiej i był członkiem Biura ds. Katolickich Służb Pomocy (Catholic Relief Services). Należał również do kilku watykańskich urzędów kurialnych.
W 2001 roku został kardynałem
Abp McCarrick brał czynny udział w pracach różnych gremiów episkopatu Stanów Zjednoczonych, zajmujących się zwłaszcza kontaktami z zagranicą. Między innymi w 1992 roku objął kierownictwo Komitetu ds. Pomocy Kościołowi w Europie Środkowej i Wschodniej.
W listopadzie 1996 roku zaproszono go do Komisji Sekretariatu Stanu USA ds. Wolności Religijnej za Granicą a w latach 1999-2001 był członkiem amerykańskiej Komisji ds. Międzynarodowej Wolności Religijnej.
21 listopada 2000 roku Jan Paweł II mianował hierarchę arcybiskupem Waszyngtonu, który tym samym został m.in. wielkim kanclerzem Katolickiego Uniwersytetu Ameryki. Na konsystorzu 21 lutego 2001 roku papież włączył go w skład Kolegium Kardynalskiego. Pod koniec tegoż roku kard. McCarrick otworzył w stolicy seminarium misyjne „Redemptoris Mater”. Poświęcał też wiele uwagi sprawom oświaty, wychowania, powołań i potrzebom nowych imigrantów, zwłaszcza z Ameryki Łacińskiej.
W dniach 18-19 kwietnia 2005 roku wziął udział w konklawe, które wybrało kard. Josepha Ratzingera na papieża Benedykta XVI. 16 maja 2006 roku kard. McCarrick ustąpił z urzędu arcybiskupa stolicy Stanów Zjednoczonych.
Hierarcha wiele jeździł po świecie, zapoznając się z życiem i potrzebami wspólnot katolickich oraz ze stanem wolności religijnej w takich krajach jak Chiny, Kuba, Iran, Wietnam, Korea Południowa, Filipiny, Arabia Saudyjska, Rwanda i Burundi, a także w Europie Środkowo-Wschodniej i Ameryce Łacińskiej. Odwiedzał też obszary dotknięte klęskami żywiołowymi, np. w Sri Lance czy stanach Luizjana i Mississippi.
