„Dokąd chcę pójść w tym roku?. Do kogo pójdę, żeby czynić dobro?” – pytał papież Franciszek w homilii, którą wygłosił podczas Mszy św., której w Nowy Rok przewodniczył w bazylice św. Piotra w Watykanie. Zachęcił do otwarcia oczu na Boga i na drugiego człowieka.
Stwierdził, że rodząc się z Maryi, Syn Boży „okazał swoją konkretną miłość do naszego człowieczeństwa, przyjmując je prawdziwie i w pełni”. Stał się jednym z nas. Związał się na zawsze z naszym człowieczeństwem, jak syn z matką, do tego stopnia, że nasze człowieczeństwo jest Jego człowieczeństwem – stwierdził papież, dodając, że Bóg kocha nas nie słowami, ale czynami.
„Zawierzmy Maryi umiłowanego papieża seniora Benedykta XVI”
Ojciec Święty przypomniał, że Maryję nazywamy tytułem „Święta Boża Rodzicielka”. Powtarzamy je z modlitwie „Zdrowaś Maryjo”: „Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi”, a „na to wezwanie Matka Boża zawsze odpowiada, wysłuchuje naszych próśb, błogosławi nas ze swoim Synem trzymanym w ramionach, przynosi nam czułość Boga, który stał się ciałem”.
Dziś zawierzamy Matce Przenajświętszej umiłowanego papieża seniora Benedykta XVI, aby mu towarzyszyła w jego przejściu z tego świata do Boga – powiedział Franciszek.
„Pokój chce wejść do naszych domów”
Podkreślił, że „w szczególny sposób módlmy się do Matki za dzieci, które cierpią i nie mają już siły się modlić, za jakże licznych braci i siostry dotkniętych wojną w wielu częściach świata, którzy przeżywają te dni świąteczne w mroku i zimnie, w nędzy i strachu, zanurzeni w przemocy i obojętności”. Zapewnił, że „przez ręce Matki Boży pokój chce wejść do naszych domów, do naszych serc, do naszego świata. Ale jak go przyjąć?” – pytał papież i dał za przykład pasterzy z Betlejem, którzy „poszli i zobaczyli”.
Wyjaśnił, że „aby przyjąć Boga i Jego pokój, nie można siedzieć spokojnie i wygodnie, czekając, aż wszystko się poprawi”, lecz trzeba „wstać, wykorzystać okazje łaski, pójść, podjąć ryzyko”. Dlatego „zamiast zastanawiać się i czekać w nadziei, że coś się zmieni, dobrze by było zadać sobie pytanie: «Dokąd chcę pójść w tym roku? Do kogo pójdę, żeby czynić dobro?»”.
Przeczytaj również
-
Papież do młodych: to wy twórzcie przyszłość, razem z Bogiem
-
Papież zachęca Polaków: pielęgnujcie wewnętrzną wolność ducha
-
Franciszek: niech Matka Boża pomoże nam dzielić się naszą wiarą
-
Papież zrobił niespodziankę dzieciom. „Przyniosłem wam różańce”
-
Papież zwrócił się do pielgrzymów z diecezji bydgoskiej. Wspomniał o bł. bp. Michale Kozalu
-
Papież poinformował o spisku w Watykanie. Odkryto go w czasie pontyfikatu Benedykta XVI
-
Franciszek wspomina Benedykta XVI: nigdy nie odebrał mi swojego poparcia
-
Papież w orędziu „Urbi et orbi”: pokoju nigdy nie buduje się bronią
-
Papież podczas Mszy Krzyżma: odkryjmy na nowo potrzebę poświęcenia się modlitwie
-
Papież zachęca Polaków: otwórzcie serca na miłość do bliźniego
-
Papież napisał rozważania do tegorocznej Drogi Krzyżowej w Koloseum
-
Papież do młodych: jesteście żywą nadzieją Kościoła
-
Papież w Niedzielę Palmową: Uczmy się od Maryi przebywania blisko Jezusa
-
Franciszek, fake-news i aborcja. “Wydawał się postępowy”
-
Papież do Polaków: nie zapominajcie, że nikt nie jest panem życia
Tak wielu, w Kościele i w społeczeństwie, oczekuje dobra, które ty i jedynie ty możesz dać, twoja posługa. A w obliczu lenistwa, które znieczula, i obojętności, która paraliżuje, w obliczu ryzyka ograniczenia się do siedzenia przed ekranem z rękami na klawiaturze, dzisiejsi pasterze pobudzają nas do pójścia, do wzruszenia się tym, co dzieje się w świecie, do pobrudzenia sobie rąk, by czynić dobro, do wyrzeczenia się wielu przyzwyczajeń i wygód, by otworzyć się na Bożą nowość, która znajduje się w pokorze służby, w odwadze zatroszczenia się – tłumaczył Franciszek.
„Na początku roku otwórzmy oczy na Boga i drugiego człowieka”
Zachęcił następnie, by „na początku roku, pośród wielu nowych rzeczy, które chcielibyśmy przeżyć i wielu rzeczy, które chcielibyśmy zrobić”, poświęcić czas, aby „otworzyć oczy i mieć je otwarte na to, co się liczy: na Boga i na drugiego człowieka”.
Ileż to razy, ogarnięci pośpiechem nie mamy czasu, by nawet na minutę zatrzymać się w towarzystwie Pana, by posłuchać Jego słowa, by się modlić, by adorować, by chwalić… To samo dzieje się z innymi: ogarnięci pośpiechem lub pragnieniem odgrywania głównej roli, brak czasu, by wysłuchać żony, męża, by porozmawiać z dziećmi, by zapytać ich, co dzieje się w ich wnętrzu, a nie tylko jak idą studia i zdrowie. A jak dobrze jest posłuchać starszych, dziadka i babci, zajrzeć w głąb życia i na nowo odkryć korzenie. Zadajmy więc sobie pytanie, czy jesteśmy w stanie dostrzec, kto mieszka obok nas, kto mieszka w naszym budynku, kogo spotykamy codziennie na ulicach – zaproponował Ojciec Święty.
KAI,zś/Stacja7
