W Tarnowie otworzono proces beatyfikacyjny Stefanii Łąckiej. Więźniarka Auschwitz narażała swoje życie dla innych, była także gotowa oddać życie za współwięźniarkę. Zmarła w opinii świętości 7 listopada 1946 r., w wieku 33 lat. Nazywana jest „Aniołem z Auschwitz”.
Od najmłodszych lat blisko Kościoła
Stefania Łącka urodziła się 6 stycznia 1914 roku w Woli Żelichowskiej (parafia Gręboszów). Wychowana była w bardzo pobożnej rodzinie. Od najmłodszych lat była zaangażowana w życie Kościoła. W okresie nauki, była członkiem, a następnie prezesem Solidacji Mariańskiej.
Przed jak i w trakcie II wojny światowej podejmowała działalność ewangelizacyjną, nowymi wówczas, środkami. W latach 1934-1939 pisała w powołanym przez Biskupa Tarnowskiego Franciszka Lisowskiego czasopiśmie diecezjalnym ‘Nasza Sprawa’, gdzie była odpowiedzialna za wydawanie specjalnego dodatku dla dzieci ‘Króluj nam Chryste’. Łącznie napisała ponad 700 artykułów.
„Ziemski Anioł Stróż”
Po wybuchu II wojny światowej, wraz z całą redakcją, włączyła się w konspiracyjną działalność wydawniczą. W 1941 roku została aresztowana przez gestapo, a w 1942 roku trafiła do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie nadano jej numer 6886.
W obozie odznaczała się nieskazitelną postawą wobec więźniarek, którym służyła wsparciem i pomocą. Nazywały ją ‘Ziemskim Aniołem Stróżem’. Pod koniec czerwca 1942 roku, w czasie zdziesiątkowania po ucieczce jednej z więźniarek, zadeklarowała, że jest gotowa pójść na śmierć za swoją koleżankę i współwięźniarkę, Helenę Panek, jeżeliby została wywołana.
Ratowała chore kobiety od skazania na śmierć
W 1943 roku, znając biegle język niemiecki, pracowała w szpitalu obozowym jako pielęgniarka, gdzie usługiwała ciężko chorym, a także narażając życie chrzciła noworodki. Starała się także wpływać na służby obozowe, by polepszyć życie współwięźniarek. Dodatkowo dziennikarka chroniła chore kobiety skazywane na śmierć poprzez wykreślanie ich z list.
Przeczytaj również
-
Droga do beatyfikacji Heleny Kmieć. Zbadają nawet wiadomości na Messengerze
-
Wiadomo, jaką drogą będzie prowadzony proces beatyfikacyjny Heleny Kmieć. Postulator wyjaśnia
-
Ks. Michał Rapacz. “Niewygodny” kapłan, dla którego liczyła się tylko Prawda
-
Będzie beatyfikacja sióstr katarzynek zamordowanych przez żołnierzy radzieckich
-
Kiedy beatyfikacja ks. Franciszka Blachnickiego? „Spokojnie czekamy, aż śledztwo się zakończy”
-
Krewny rodziny Ulmów: bez ich beatyfikacji byłoby nam bardzo trudno dotrzeć z informacjami w świat
-
To ona zostanie pierwszą nową świętą w 2024 roku. Poznajcie „Mamę Antulę”
-
Niepełnosprawność nie była dla niej przeszkodą. Matka Czacka i jej praca dla niewidomych
-
133 Msze w intencji kanonizacji królowej Izabeli I. Skąd to poruszenie ponad 500 lat po jej śmierci?
-
Będzie proces beatyfikacyjny sługi Bożego ks. Jana Marszałka. To „człowiek mądrej wierności”
-
Coraz bliżej beatyfikacji ks. Streicha. Zginął podczas odprawiania Mszy św.
-
Beatyfikacja kard. Pironio odbędzie się jeszcze w tym roku. Ogłoszono datę
-
Współpracownik Jana Pawła II będzie błogosławionym? Uznano cud za wstawiennictwem kard. Pironio
-
“Gest wzajemnego szacunku i miłości”. Jak rodzina Ulmów może zjednoczyć dwa narody?
-
Wanda Półtawska i walka o godność w obozie koncentracyjnym
Pod koniec stycznia 1945 roku, po wyzwoleniu, opuściła obóz i wróciła do Woli Żelichowskiej. Rozpoczęła także studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Niestety pobyt w obozie znacząco wpłynął na jej zdrowie. Wycieńczona przez choroby zmarła 7 listopada 1946 roku w Krakowie w wieku 33 lat. Została pochowana na cmentarzu parafialnym w Gręboszowie.
Droga na ołtarze
Po zasięgnięciu opinii Konferencji Episkopatu Polski i otrzymaniu zgody watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, otwarto proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny Służebnicy Bożej Stefanii Łąckiej.
Postulatorem procesu jest ks. prof. dr. hab. Stanisław Sojka. Ma on za zadanie zebrać dokumenty mówiące o opinii świętości kandydatki na ołtarze. Duchowny poinformował, że obecnie zebrane akta procesowe liczą 4017 stron.
Świadectwa, które odnajdujemy są poddawane analizie teologicznej i historycznej. Wierni świeccy i duchowieństwo, mimo upływu lat od śmierci Stefanii Łąckiej, podnosili ciągle konieczność rozpoczęcia jej procesu beatyfikacyjnego. Począwszy od jej pogrzebu opinia dotycząca chrześcijańskiego autentyzmu jej życia trwa do dzisiaj – zaznaczył ks. Sojka.
Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w Tarnowie 8 września. Uroczystości odbyły się w bazylice katedralnej w Tarnowie. Podczas sesji po raz pierwszy zebrał się Trybunał, w którym zasiadają m.in. delegat biskupa i jego zastępca a także promotor sprawiedliwości i księża notariusze.
„Ostatnie słowo należy do dobroci”
Bp Jeż podkreślił w homilii, że we współczesnym świecie, tak bardzo rozdartym różnymi konfliktami, niezgodą, brakiem wzajemnego szacunku, niszczeniem dobrego imienia innych, pooranym przez ludzką niedolę i krzywdę, osoba Stefanii Łąckiej jest znakiem, że ostatnie słowo nie należy do nienawiści, lecz do miłości, nigdy do zła, lecz do dobroci.
Bp Jeż przypomniał, że Stefania Łącka od dzieciństwa była zaangażowana w życie Kościoła, który darzyła szczerą miłością. Podkreślił, że jej naznaczona heroizmem miłość do Boga i bliźnich ukazała się szczególnie wyraziście w warunkach obozowych. Wskazał na pomoc, jaką Stefania niosła w warunkach obozowych kobietom oczekującym narodzin dzieci.
„Ten dzień to wielkie szczęście”
Przypomniał też, że Stefania z wielkim poświęceniem codziennie przebywała przy łóżkach najbardziej chorych kobiet, niosła im pomoc, uśmiech, duchowe wsparcie. Ryzykując własne życie potrafiła się wystarać o lekarstwa, zastrzyki, witaminy. Była nawet gotowa pójść na śmierć za swoją koleżankę Helenę Panek.
W uroczystości uczestniczyła m.in. rodzina Stefanii Łąckiej. To wielkie szczęście. Taki dzień zdarza się raz na ileś wieków. Bardzo to przeżywamy. Przygotowania do rozpoczęcia procesu naszej cioci trwały długo. Modlimy się za jej wstawiennictwem, żeby ona modliła się za nas” – powiedział Kazimierz Kosiniak-Kamysz.
os, KAI / Stacja7
