Nasze projekty
fot. Wikimedia

„Tęskno mi, Panie”. Wiersz Cypriana Kamila Norwida w przejmującym wykonaniu Czesława Niemena

Cyprian Kamil Norwid i Czesław Niemen to doskonałe połączenie! Chcesz się przekonać? Wysłuchaj słów najpopularniejszego wiersza Norwida pt. "Moja piosnka II" w wykonaniu jednego z najwybitniejszych, polskich muzyków!

Reklama

Cyprian Kamil Norwid, a właściwie Cyprian Ksawery Gerard Walenty Norwid herbu Topór to jeden z najwybitniejszych polskich poetów. Uznawany jest za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych. Jest to jednak swego rodzaju uproszczenie, bowiem bliski mu nurt zaliczany jest do klasycyzmu i parnasizmu.

Większość życia spędził na emigracji, a dokładnie w Paryżu, gdzie żył w nędzy i ubóstwie. Jego utwory znacznie wyprzedzały zapotrzebowania jego czasów. Patrzył szerzej i o wiele dalej niż ówczesna publiczność, dlatego trudno było go zrozumieć. Utrzymywał się głównie z prac dorywczych. Doceniono go właściwie dopiero po śmierci, a dokładniej jego dzieła odkryto w okresie Młodej Polski.

Cyprian Kamil Norwid i Czesław Niemen

W czasach współczesnych, a dokładniej od początku lat 70. XX w., twórczość Cypriana Kamila Norwida popularyzował Czesław Niemen, który wykonał teksty utworów do własnej muzyki, między innymi: Bema pamięci żałobny rapsod, czy Moja piosnka II, Moja ojczyzna, Pielgrzym, itd…

Reklama

1978 r. Niemen wydał dwupłytowy longplay, który opierał się wyłącznie na poezji Norwida. W 1997 r. podczas koncertu charytatywnego na rzecz powodzian, Czesław Niemen wykonał utwór pt. „Moja piosnka II”. Wysłuchajcie tej niezwykłej aranżacji!

„Moja piosnka 2″ – Cyprian Kamil Norwid”

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów nieba,
Tęskno mi, Panie. 

Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą,
Tęskno mi, Panie. 

Reklama

Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie:
„Bądź pochwalony!”
Tęskno mi, Panie. 

Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,
Której, już nie wiem, gdzie leży mieszkanie,
Równie niewinnej…
Tęskno mi, Panie.

Do beztęsknoty i do bezmyślenia,
Do tych, co mają tak za taknie za nie 
Bez światłocienia,
Tęskno mi, Panie. 

Reklama

Tęskno mi ówdzie, gdzie któż o mnie stoi?
I tak być musi, choć się tak nie stanie
Przyjaźni mojej!
Tęskno mi, Panie. 

wikipedia, kw/Stacja7

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę