Nie chcę wykazywać dalekich wniosków, snuć makroimplikacji, według których skasowanie religii w szkole grozi całkowitą utratą moralności czy nawet tożsamości narodowej, jak czynili to niektórzy publicyści. Uważam to za bzdurę choćby dlatego, że wciąż miażdżąca większość gorliwych moralnie katolików wychowana została w ustroju, któremu religia w szkole pasowała jak rolnikom deszcz w żniwa, a teraz pokolenia urodzone po przemianach ustrojowych zdają się tonąć w morzu wódki i nieodpowiedzialnego seksu, choć nie wyszły jeszcze z gimnazjum.
Ważna jest dla mnie inna sprawa. Dlaczego mnie i wielu innym gorącym zwolennikom programowej katechezy, obrońcom religii w szkołach sami katecheci wytrącają argumenty?
Większość zarzutów, jakie wypisałem we wstępie, można bowiem zbyć wzruszeniem ramion. Nigdy nie pojmę, co ma katechizacja w szkole do naruszania neutralności światopoglądowej, podobnie jak nie wiem, co ma do tego krzyż w sejmie. Część z tych obiekcji można oczywiście zjeść również argumentacyjnie. Pamiętam odbytą lata temu rozmowę z antyklerykałem, który wskazywał na Anglię jako miejsce, gdzie zamiast religii w szkołach jest dodatkowy czas na języki obce i dzięki temu tamtejsze dzieci potrafią się swobodnie dogadywać, gdziekolwiek pojadą. Że w każdym państwie mówią wtedy w swoim naturalnym języku, bo świat ogólnie mówi po angielsku, nie przyjął do wiadomości.
Przeczytaj również
-
Ministerstwo Edukacji odpowiedziało na petycję ws. religii. „Nawet nie wiem jak to skomentować”
-
Episkopat ws. lekcji religii: nie może zabraknąć przestrzeni do wychowania religijnego i etycznego
-
Franciszek, fake-news i aborcja. “Wydawał się postępowy”
-
Katecheci w liście do Barbary Nowackiej: wyrażamy sprzeciw
-
Bp Osial o religii w szkole: trzeba będzie pewne rzeczy przemyśleć
-
Wierzę, czy udaję, że wierzę? Zrób sobie religijny TEST
-
Ponad 15 tys. osób stanęło w obronie lekcji religii. Petycję wciąż można podpisać
-
Zmiany w podstawie programowej. Dziś ostatni dzień na zgłaszanie uwag
-
Katecheza specjalna. Czy parafie podołają?
-
Burza wokół lekcji religii. Jak zareagował Kościół?
-
Franciszek: nie można lekceważyć zasadniczej roli religii w wychowaniu
-
Prace domowe. „Niczego dobrego nie przynoszą” – czy na pewno?
-
Kard. Nycz: rozmowa o religii w szkole jest potrzebna, ale bez dyskusji ideologicznej
-
Kard. Ryś o religii w szkole: Dobrze, gdyby takie pomysły były ogłaszane po konsultacjach ze stroną kościelną
-
„Nauczanie religii gwarantuje konkordat”. KEP odpowiada na plany nowej minister edukacji
Ale gdy przeciwnik religii w szkole (co ciekawe, często katolik i to gorliwy, mądry, pobożny itp.) wykazuje, że szkolna katecheza to kpina – wtedy apologeci szable chowają do pochew. Bo nie mają co odpowiedzieć i nie będą mieli, dopóki podstawowym materiałem dydaktycznym na katechezach będą filmy Pixara, a upragnionym ćwiczeniem – wyjście na przeważnie niemą dziesiątkę różańca do pobliskiej kaplicy i wcześniejsze skończenie zajęć.
W chwili, gdy przeciętny maturzysta, po wielu żmudnych latach kończący religijną edukację, myli Trójcę Świętą ze Świętą Rodziną, gdy niepokalane poczęcie jest dla niego synonimem dziewictwa Maryi, z siedmiu sakramentów potrafi wymienić trzy i to tylko dlatego, że zalicza do nich popiołkowanie, jest przekonany, że księgi Starego Testamentu powstały w naszej erze, a autorem spisanych tekstów ewangelicznych jest Jezus; w takim klimacie katecheci – często zagonieni parafialną robocizną księża – w części szkół notorycznie aplikują uczniom rozrywkę w postaci kreskówki lub dają im czas na odrabianie lekcji, a za zadanie pytania karcą i ćwiczą.
Żadnego z powyższych przykładów niewiedzy nie zmyśliłem. Wszystkie mnie spotkały lub mi je opowiedziano. Część z nich – o zgrozo! – wśród pierwszoroczniaków przychodzących na studia teologiczne.
Dlatego nie mamy szans na obronę szkolnej katechezy ani w rozmowie ze zorientowanym w sprawie antyklerykałem, ani w dyskusji z rozgoryczonym katolikiem, który zabiera swoje dziecko z zajęć religii i w nosie ma pohukiwania hierarchów o zdradzie, obowiązku i katolickim wychowaniu. Bo tego ostatniego nie dostrzegł przez lata. I nie mam prawa źle myśleć o takim rodzicu, bo w pojedynkę zrobił więcej niż cała rzesza katolików, którzy w zmowie milczenia czynią z tego cyrku tajemnicę poliszynela.
Ale apeluję do katechetów świeckich, zakonnych, duchownych i wszelkich innych: traktujcie poważnie swoje obowiązki, bo Wam tę robotę systemowo odbiorą. I to przy akompaniamencie braw ludzi, których znacie z pierwszych ławek w Waszych kościołach.
O szkodach wyrządzonych młodzieży nawet nie wspominam. O niej zapomnieliście już dawno.
