wybierz 02 aby zobaczyć tekst psalmu
’]
Jezus wisząc na krzyżu cytuje tylko jedno, pierwsze zdanie Psalmu 22, który Żydzi mieli obowiązek odmówić nad każdym spotkanym umierającym człowiekiem, a nawet zwierzęciem. Chrystus umiera, a nikt ze stojących dookoła tego psalmu nie odmawia. On sam zaczyna więc odmawiać go nad sobą i jednocześnie, właśnie tym psalmem, potwierdza wszystkie proroctwa o sobie. Psalm 22 mówi bowiem: „przebodli ręce i nogi moje”, „moje szaty dzielą między siebie”, „los rzucają o moją suknię”. Wszystkie Starotestamentalne proroctwa, które mówią o Chrystusie, Mesjaszu wiszącym na kzyżu, zawarte są w psalmie 22. Jezus cytując ten psalm ogłasza, że jest Mesjaszem.
Przeczytaj również
-
Zmarł Paweł Huelle. Pisarz miał 66 lat
-
Codzienne ofiarowanie Sercu Jezusa
-
O. Szustak radzi prosto: Wołaj do Boga! Miej taką postawę serca, że chcesz poszukać czegoś więcej!
-
Brytyjscy biskupi po śmierci Indi Gregory: „Rodzice chronili ją jako cenny dar Boży”
-
W tarnowskiej parafii doszło do tragicznego wypadku. Nie żyje proboszcz
-
„Uczcić pamięć ofiar wypadków drogowych”. Już 19 listopada wyjątkowe zaduszki
-
Los dzieci zmarłych bez chrztu. Czy trafiają bezpośrednio do nieba?
-
„Niewierzący lekarz zrobił to, czego nie zrobiłoby wielu wierzących…” [ŚWIADECTWO]
-
„Mnie wieczność kręci!” Niezwykłe słowa ks. Jana Kaczkowskiego o tym, co dzieje się z nami po śmierci
-
25 lat temu na misjach zginął ks. Jan Czuba. Wkrótce rozpocznie się jego proces beatyfikacyjny
-
Uroczystości pogrzebowe śp. Wandy Półtawskiej. Znamy datę
-
Playlista na listopadowe dni
-
Cmentarny savoir-vivre. O czym warto pamiętać?
-
Na ekrany polskich kin wszedł film „Oblicze Jezusa”
-
Gdy życie przemyka przez palce… Przepis Pawła Grabowskiego na życie w pełni
Chwilę później, nikogo już pod krzyżem nie ma. Wszyscy, poza Maryją, Magdaleną i Janem uciekają, nie zostaje żaden z przeciwników: Rzymian, Żydów, faryzeuszy, uczonych w Piśmie. Dlaczego? Bo oni w tym momencie zdali sobie sprawę z tego, co się stało i do czego doprowadzili. To, co oni widzieli jako Jego porażkę, On ogłasza jako swoje zwycięstwo. Psalm kończy się słowami: „Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi i oddadzą mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie”.
Czytając ten psalm, warto myśleć o Chrystusie wiszącym na krzyżu, bo to Jego pieśń zwycięstwa.
Nigdy nie chciałbym zobaczyć szatana. Nigdy, oprócz tego, jak wyglądał w tej chwili, w której zdał sobie sprawę z tego, jak dał się oszukać. Święty Paweł mówi o Chrystusie na krzyżu, że „jest grzechem”. Szatan widząc „grzech” myśli, że wygrał, bo największe dobro, które istnieje w tym momencie jest złem. Ale Jezus umierając na krzyżu zabija ten grzech. Będąc grzechem zabija go pozwalając, aby zabito Jego. W tym momencie diabeł zorientował się, co się wydarzyło. Ojcowie Kościoła w wielu homiliach „litują się” nad nim w tym momencie, bo tak strasznie dał się wkręcić.
Czy wierzymy w to, że zbierając się jako Kościół zbieramy się razem z takim Zwycięzcą, który takie rzeczy robi z demonami?
Fragment konferencji wygłoszonej przez Adama Szustaka OP w bazylice oo. dominikanów w Krakowie w trakcie rekolekcji przed Zesłaniem Ducha Świętego w 2012 roku. Całości nagrania można posłuchać TUTAJ.
