W Tygodniu Misyjnym pamiętajmy także o modlitwie różańcowej w intencji misjonarzy. Poniżej zamieszczamy gotowe do wykorzystania w modlitwie osobistej i wspólnotowej rozważania, przygotowane przez Papieskie Dzieła Misyjne.
Rozważania różańcowe – część chwalebna
Z Maryją, Matką Kościoła i Królową Apostołów, pragniemy zawierzać Bogu dzieło misji. Tyle ludzkich serc na całym świecie łączy się codziennie w modlitwie różańcowej. Jest to wielka siła. Doświadczają jej misjonarze pozostający przez długi czas daleko od swoich najbliższych. Gdy jednoczymy się z Maryją, Ona jednoczy nas ze swoim Synem. Niejako splata różańcem wszystkie dzieci Kościoła. Niech nasze serca biją rytmem tej niezwykłej modlitwy.
1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Zmartwychwstały Chrystus dał swoim uczniom wyraźny znak, że nadszedł już czas realizacji Jego misji: by wszyscy ludzie ujrzeli Boże zbawienie. Dziś Chrystus kieruje do swojego Kościoła te same słowa: Idźcie do wszystkich! Głoście wszystkim! Misjonarz Chrystusa ma szerokie serce, ma bystry i przenikliwy wzrok, ma wrażliwe uszy, ma ręce i nogi, które nie znają spoczynku – rozumie, że jeszcze nie wszyscy poznali Chrystusa.
2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Chrystus jest z nami na zawsze, aż do skończenia świata. Ta obecność realizuje się w Kościele i za pośrednictwem Kościoła. Poprzez kapłanów sprawujących Eucharystię i inne sakramenty. Poprzez duchownych i świeckich głosicieli Bożego słowa. Poprzez osoby realizujące błogosławieństwa i rady ewangeliczne. Poprzez każdego człowieka, który otwiera się na Jego obecność. Chrystus nieustannie działa. A tam, gdzie On działa, „staje się niebo”. Misjonarz Chrystusa przybliża niebo wszystkim.
3. Zesłanie Ducha Świętego
Duch Święty uzdolnił i nieustannie uzdalnia Kościół Chrystusowy do głoszenia Dobrej Nowiny wszystkim narodom. Nieoceniony Wspomożyciel, Pocieszyciel, Wyzwoliciel – Duch Święty, Dawca darów: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności, bojaźni Bożej. Uzdalniający ludzi do wydawania owoców: miłości, radości i pokoju, cierpliwości, uprzejmości i dobroci, wierności, łagodności i opanowania. Misjonarz Chrystusa wsłuchuje się w Jego natchnienia i przekazuje Go wszystkim.
4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Gdy skończyła się ziemska misja Maryi, Syn zabrał ją z duszą i ciałem do siebie, do nieba. Zjednoczona doskonale z Bogiem i tak bardzo bliska ludziom Matka Bożego Syna, Oblubienica Ducha Świętego i Matka Kościoła. Misjonarz Chrystusa uczy się od niej, jak zachowywać i rozważać w sercu Boże sprawy. Jak dawać Chrystusa innym. Jak uwielbiać Boga i dziękować Mu całym życiem. Ona jest natchnieniem. Ona jest obrazem spełnienia się ostatecznej nadziei na niebo.
5. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi
Króluje wiecznie w niebie z Bogiem Ojcem, który „wejrzał miłosiernie na jej uniżenie”, z Duchem Świętym, który znalazł w niej pokorną i wierną współpracownicę i z Synem, który wziął z niej ludzkie ciało. To królowanie nie jest jakimś „dumnym noszeniem korony”, ale pełnym miłości trwaniem w Bożej obecności. Owocuje ono zdrojem łask, które Matka uzyskuje u Bożego tronu i przekazuje swoim dzieciom. Misjonarz Chrystusa pragnie jak ona i razem z nią być orędownikiem u Boga i szafarzem Bożej łaski.
Rozważania pochodzą z “Misyjnych Materiałów Liturgicznych na Tydzień Misyjny 2023”, przygotowanych przez zespół Papieskich Dzieł Misyjnych.
