„Widziałem, jak ojciec klękał do modlitwy”
Moje lata chłopięce i młodzieńcze łączą się przede wszystkim z postacią Ojca, którego życie duchowe po stracie żony i starszego syna niezwykle się pogłębiło. Patrzyłem z bliska na jego życie, widziałem, jak umiał od siebie wymagać, widziałem, jak klękał do modlitwy – wspominał swojego ojca Jan Paweł II.
Wielokrotnie Karol Wojtyła widział swojego ojca modlącego się w środku nocy. Jana Pawła II także widywano czasem w nocy pogrążonego w modlitwie. Ojciec był dla niego niezwykłym autorytetem. Ojciec, który umiał od siebie wymagać, w pewnym sensie nie musiał już wymagać od syna. Patrząc na niego, nauczyłem się, że trzeba samemu sobie stawiać wymagania i przykładać się do spełniania własnych obowiązków – mówił papież.
Wspominał jednak po latach, że początkowo, jako ministrant, nie wypełniał zbyt gorliwie swojej służby. Niejednokrotnie ojciec musiał wiązać mu buty, aby Lolek na czas wyszedł do kościoła. Nie jesteś dobrym ministrantem. Nie modlisz się dosyć do Ducha Świętego. Powinieneś się modlić do Niego – powiedział do niego ojciec. I pokazał mu tę modlitwę o dary Ducha Świętego.
Modlitwa na każdy dzień
Od kiedy poznał tę modlitwę, przyszły papież nie rozstawał się z nią już nigdy. Odmawiał ją codziennie, nawet 2 kwietnia 2005 r. – przy pomocy zebranych przy nim osób. Rok przed swoją śmiercią spisał jej słowa, aby nie została ona zapomniana.
Karol Wojtyła nauczył się od ojca modlitwy do Ducha Świętego mając 11 lat. Nie zapomniałem jej. Była to ważna lekcja duchowa, trwalsza i silniejsza niż wszystkie, jakie mogłem wyciągnąć w następstwie lektur czy nauczania, które odebrałem. Z jakim on przekonaniem do mnie mówił! Jeszcze dziś słyszę jego głos. Rezultatem tej lekcji z dzieciństwa jest moja encyklika o Duchu Świętym – mówił już jako papież Jan Paweł II.
„Przyjmijcie tę modlitwę i pozostańcie jej wierni”
Do odmawiania tej modlitwy Jan Paweł II zachęcił młodzież podczas spotkania przed kościołem pw. św. Anny Warszawie. Było to w czasie pierwszej pielgrzymki papieża do Ojczyzny, 3 czerwca 1979 roku, nazajutrz po słynnym wołaniu „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi”.
„Tak jak kiedyś mój rodzony ojciec włożył mi w rękę książkę i pokazał w niej modlitwę o dary Ducha Świętego, tak dzisiaj ja, którego również nazywacie ojcem, pragnę modlić się z warszawską i polską młodzieżą akademicką: o dar rozumu, o dar umiejętności, czyli wiedzy, o dar rady, o dar męstwa, o dar pobożności, czyli poczucia sakralnej wartości życia, godności ludzkiej, świętości ludzkiej duszy i ciała, wreszcie o dar bojaźni Bożej, o którym mówi Psalmista, że jest początkiem mądrości. Przyjmijcie ode mnie tę modlitwę, której nauczył mnie mój ojciec – i pozostańcie jej wierni – powiedział do młodych Jan Paweł II.
Modlitwa do Ducha Świętego
Duchu Święty, proszę Cię
o dar mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych,
o dar rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej,
o dar umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,
o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował,
o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać,
o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,
o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża.
Amen.
