Wybrano tymczasowego zwierzchnika Zakonu Maltańskiego. Został nim Kanadyjczyk

Kanadyjczyk John T. Dunlap pokieruje przez najbliższe miesiące Zakonem Maltańskim. Do czasu kapituły generalnej będzie on – z nominacji papieża Franciszka – namiestnikiem wielkiego mistrza. Za kilka miesięcy odbędzie się kapituła generalna zakonu, która wybierze wielkiego mistrza, którego zakon nie ma od 2020 r., po śmierci księcia Giacomo Dalla Torre del Tempio di Sanguinetto.

Dotychczasowy namiestnik Marco Luzzago zmarł nagle 7 czerwca. Po jego pogrzebie 14 czerwca nowy namiestnik złożył ślubowanie w obecności specjalnego delegata papieża kard. Silvana Marii Tomasiego i najwyższych władz zakonu.

John T. Dunlap pochodzi z Ottawy, gdzie urodził się w 1957 r. Jest doktorem prawa, specjalizuje się w prawie spółek handlowych i prawie imigracyjnym. Był adwokatem, pracował w nowojorskiej kancelarii Dunnington, Bartholow & Miller. W 1997 r. został doradcą Misji Stałego Obserwatora Stolicy Apostolskiej przy ONZ.

STACJA7 POLECA

Late this morning, in the Church of Santa Maria in Aventino in Rome, the new Lieutenant of the Grand Master Fra’ John T. Dunlap took the solemn oath, thus entering into the fullness of his powers. #OrderofMalta https://t.co/NS459TvROZ pic.twitter.com/aWVYqDaPeA
Reklama

Reklama

— Order of Malta (@orderofmalta) June 14, 2022

Jako pierwszy członek z Ameryki Północnej złożył uroczyste śluby zakonne

Do zakonu wstąpił w 1996 r. Kierował podprzeoratem w Nowym Jorku, a w 2008 r. jako pierwszy członek z Ameryki Północnej złożył uroczyste śluby zakonne. W 2009 r. został wybrany do Najwyższej Rady zakonu, zasiadając w niej przed dwie pięcioletnie kadencje.

Korzenie Zakonu Maltańskiego wywodzą się od szpitalnego bractwa rycerskiego, założonego w Jerozolimie w pierwszej połowie XI w., przez pobożnych włoskich kupców z Amalfi. W pobliżu Grobu Świętego zbudowali oni hospicjum dla pielgrzymów przybywających z Europy. Zakon czynnie realizuje działalność charytatywną i szpitalną w ponad 120 państwach. Kawalerowie Maltańscy niosą pomoc ofiarom klęsk żywiołowych i wojennych. W XX w. nastąpił dynamiczny rozwój działalności szpitalnej i dobroczynnej, a także religijnej i dyplomatycznej zakonu.