O godzinie 10 rozpocznie się transmisja z Mszy Krzyżma w warszawskiej archikatedrze. Mszy przewodniczyć będzie i homilię wygłosi kard. Kazimierz Nycz.
Jak dobrze przeżyć Mszę Wieczerzy Pańskiej? Na co zwrócić szczególną uwagę? W jaki sposób się przygotować? Podpowiadają ks. Jacek Bernacik i ks. Krzysztof Porosło.
W Wielki Czwartek szczególnie myślimy o Eucharystii, o tym, że Pan karmi nas swoim Ciałem. Ale zanim to nastąpi, Pan chce najpierw karmić nas Swoim Słowem.
Gdy będziesz oglądać Mszę św. za pośrednictwem mediów, [TUTAJ znajdziesz propozycje transmisji Mszy św.] zwróć szczególną uwagę na Liturgię Słowa. Możesz również wcześniej przeczytać teksty czytań, odmówić przewidziane na ten dzień nieszpory i w ten sposób modlić się liturgią Kościoła w Wielki Czwartek.
Liturgia Triduum Paschalnego zawiera obrzęd, który jest realizacją gestu obmycia nóg przez Jezusa z ostatniej Wieczerzy. Obrzęd ten nosi tradycyjną nazwę Mandatum (z łac. przykazanie), ze względu na to, że towarzyszy temu obrzędowi antyfona łacińska mówiąca o słowach: “przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali”. Tak też ten obrzęd jest rozumiany, jako bardzo konkretna realizacja Przykazania Miłości i przykładu jaki dał nam Jezus.
W tym roku obrzęd ten nie będzie celebrowany w kościołach. Możemy jednak przeżyć go w swoich rodzinach. Potrzebne są dwie rzeczy. Po pierwsze – przełamanie mentalne, przełamanie myślenia. Trudno będzie nam uklęknąć wobec siebie i umyć sobie nogi. Może będzie się nam to wydawać sztuczne, albo trochę dziwne. Ale warto przełamać te bariery, by okazać miłość swoim najbliższym na Jezusowy sposób. Druga rzecz, jaka będzie potrzebna to dzban, misa, ręcznik. W tych celebracjach wieczornych, kiedy całą rodziną zgromadzicie się na modlitwie i przeżywaniu tej tajemnicy ostatniej wieczerzy, uklęknijcie, po kolei jeden przed drugim i niech każdy obmyje każdemu nogi. Przeżyjcie ten obrzęd w takim nastawieniu, że Jezus umywa mi nogi, umywają mi nogi moi najbliżsi, ci, którzy mnie kochają, to jest wyraz ich miłości i w końcu – że ja jestem gotowy do takiej miłości pełnej pokory i uklęknąć wobec osób, które kocham.
W dzień ustanowienia Eucharystii nie będziesz miał możliwości przyjęcia Eucharystii sakramentalnie. To największy paradoks obecnej sytuacji. Jak się w tym odnaleźć?
Po pierwsze pomyśl o tym, że Komunia Święta jest darem. Obecny czas pokazuje, że Komunia nie jest prawem, jest zawsze darem, Pan Bóg nie ma obowiązku mi się tak udzielić. Jeśli to odkryję, naprawdę mogę się ucieszyć. Jesteśmy obdarowani przez tajemnicę Komunii Duchowej. Każdy, kto przyjmuje Komunię Świętą duchową może cieszyć się takimi samymi owocami jak przyjmując Komunię sakramentalną.
Aby przyjąć Komunię św. duchową musisz być w stanie łaski uświęcającej i chcieć przyjąć owoce Komunii, pragnąć zjednoczenia z Panem. To pragnienie mogę wyrazić w prostych słowach osobistej modlitwy, gdzie powiem Jezusowi o moim pragnieniu. Można to uczynić na przykład takimi lub podobnymi słowami: „Panie, bardzo pragnę zjednoczenia z Tobą, a nie mam możliwości przyjęcia Twojego Ciała i Krwi w Komunii Świętej. Wierzę w Ciebie i kocham Cię, dlatego proszę, udziel mi owoców Komunii ze sobą”.
Triduum w domu
