Zgromadził ich tak wiele, że miasto, którego był biskupem, zaczęto określać Miastem Męczenników – Martyropolis. Nie tylko znał i spisał żywoty świętych, ale sam się z nimi przyjaźnił. Do jego bliskich znajomych należał biskup Konstantynopoloa, święty Jan Chryzostom.
Hiszpański święty już od najmłodszych lat wykazywał niezwykłą gorliwość na modlitwie i zamiłowanie do pokoju i jedności. Jeżeli już wykazywał chęć rywalizacji – to tylko w prześciganiu się w cnotach.
Będąc w zakonie franciszkańskim zwykł zakładać się z braćmi o to, kto w danym tygodniu okaże Jezusowi więcej dowodów przywiązania. Swoją miłość udowodnił całym życiem. Po traumatycznej podróży do Ameryki Południowej, podczas której zdecydował się zostać z 600 czarnoskórymi niewolnikami na tonącym okręcie, dopóki nie nadszedł ratunek, zamieszkał w Peru i głosił Ewangelię Indianom. Umierał w boleściach, ale nawet podczas długotrwałej choroby modlił się tymi słowami: „Panie Jezu, czy zasłużyłem na łaskę Twoją? Ciebie przybito do krzyża; mnie czynią posługi bracia zakonni; Ciebie obnażono, mnie kołdrami przykrywają; Ciebie smagano biczami i policzkowano, mnie pielęgnują i dobrze mi świadczą. Wielka zaiste miłość Twoja, za co niech Ci będzie wieczna chwała!“
Wymienianie ksiąg Starego Testamentu idzie jej zdecydowanie słabiej niż recytacja odcieni Pantone. Ale ma hopla na punkcie Jezusa z Nazaretu i uważa, że chrześcijaństwo to najradośniejsza religia na świecie (choć złośliwi wliczają ten entuzjazm w profity neofity).
Od niedawna zajmuje się designem chrześcijańskim i wciąż wierzy, że sztuka użytkowa w Kościele nie musi ograniczać się do plastikowych Maryjek z odkręcaną główką na wodę święconą.
Lubi malować ikony i robić memy na Facebook’u. Nie lubi gdy muchy zjadają jej pigment z ikon i gdy nieznajomi użytkownicy kradną obrazki z fejsa zamiast je udostępniać.
Komentarze