Dzisiaj, w środę popielcową, kiedy kapłan będzie nam posypywał głowy popiołem, to wypowie słowa: “Z prochu jesteś i w proch się obrócisz”. Oprócz tego, że jest to pewne przypomnienie o znikomości naszego życia i takie wezwanie do tego, żeby nie żyć marnie, żeby się szybko nawracać, bo czasu mało, to jest to też obietnica i zapowiedź, że wzięliśmy się z ziemi rajskiej i że do raju mamy wrócić.

Za 40 dni chcemy wejść do raju po to, żeby spotkać tam Adama, żeby zobaczyć człowieka jeszcze sprzed grzechu pierworodnego, żeby zobaczyć Adama, na którego barki nie włożono jeszcze całego ciężaru cierpienia, zła, a przede wszystkim śmierci, która z tym grzechem była związana.