Franciszek Antoni Kardynał Macharski przyszedł na świat 20 maja 1927 roku w Krakowie. W czasie okupacji uczył się w Szkole Handlowej i na tajnych kompletach gimnazjalnych. Do egzaminu maturalnego przystąpił już po zakończeniu II wojny światowej. Po pięcioletniej formacji (1945-1950) w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej 2 kwietnia 1950 roku otrzymał święcenia prezbiteratu z rąk […]

Misjonarz zwykle kojarzy się z habitem, konkretnym zgromadzeniem zakonnym i poświęceniem całego życia ludziom z dalekich krajów. Jednak coraz częściej misjonarzami stają się też ludzie świeccy, którzy odkrywając to powołanie, wcale nie zamierzają rezygnować z założenia rodziny, nie dążą też do konsekracji życia.

Mury opactwa benedyktynek w Staniątkach i przylegającego do niego Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej pamiętają najważniejsze wydarzenia z historii kraju. Kto raz odwiedzi to miejsce – pozostanie oczarowany na zawsze. Niestety, od pewnego czasu siostry benedyktynki borykają się z kilkoma poważnymi problemami…

Poddała się aborcji, żyła w wolnym związku, miała nieślubne dziecko – te niechlubne z punktu widzenia katolika wydarzenia, podkreśla się często w życiorysie Dorothy Day, amerykańskiej lewicującej dziennikarki o anarchistycznych poglądach, której proces beatyfikacyjny wciąż trwa. Takie szokujące i kłopotliwe fakty pokazują tylko, że każdy człowiek może znaleźć swoje miejsce na Ziemi i w Kościele. Bo bardziej niż przeszłe grzechy liczy się dobra i silna wola oraz działanie – a tych przymiotów Dorothy Day nie brakowało.

Cztery zupełnie różne osoby, cztery różne historie. Łączą je: odwaga do przyznania się przed samym sobą, że w życiu chce się czegoś więcej niż tego, co oferują kolorowe magazyny, głośne dyskoteki, światowe korporacje czy ludzie władzy oraz gotowość do zmiany swojego życia, pomimo pozornego szczęścia, luksusu i osiągniętej pozycji. A taka zmiana nie jest łatwa i przyjemna. Stać na nią tylko prawdziwe osobowości.

Mieszkaniec Europy Zachodniej, który trafi do tego kraju, początkowo może być lekko ogłuszony, czuć się jak w dżungli: nieustanny dźwięk klaksonu, brak przejść dla pieszych, głośno, nieco pretensjonalnie mówiący ludzie i to w dodatku w języku, który nie przypomina żadnego z rodziny indoeuropejskich. Jednak niepewność szybko ustępuje miejsca radosnemu oczekiwaniu, co wydarzy się za następnym zakrętem, co nowego przyniesie kolejny napotkany człowiek – zawsze uśmiechnięty i gotowy podzielić się tym, co ma – choć często ma bardzo niewiele.

Jego głos znają entuzjaści sportu w całej Polsce. Jednak niewielu wie, że studiował teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz ukończył krakowską PWST. Zamiast w teatrze zaistniał w telewizji. Przemysław Babiarz, komentator sportowy w TVP, laureat Wiktora 2012, w rozmowie z Martyną Słowik opowiada o studenckich czasach, emfatycznych skłonnościach oraz wartościach, do których zawsze się przyznaje.