Pięćdziesiąt sześć obrazów wielkich mistrzów od XV do XVIII wieku, m.in. Perugina, Giaquinta i Crivellego, z pięciu gmin regionu Marche, które ucierpiały w czasie ubiegłorocznego trzęsienia ziemi w środkowych Włoszech, pokazanych zostanie na specjalnej wystawie w muzeum diecezjalnym w Mediolanie. Ekspozycja czynna będzie do 30 czerwca 2018 roku.
Kustosz wystawy Daniela Tisi wyjaśniła, że dzieła sztuki, szczególnie tej klasy, “mają sens tylko wtedy, gdy można je oglądać”, dlatego zrezygnowano z zamknięcia ich w magazynie w oczekiwaniu na odbudowę ich dotychczasowych pomieszczeń.
Władze regionu Marche spodziewają się, że wystawa w Mediolanie przypominać będzie mieszkańcom północy Włoch o ich trudnościach i pragnieniu jak najszybszego powrotu do normalności.
Minionej nocy po długiej chorobie zmarł w Rzymie w wieku 86 lat emerytowany archiprezbiter bazyliki Santa Maria Maggiore, kard. Bernard Law. Po jego śmierci Kolegium Kardynalskie liczy 216 członków, w tym 120 upoważnionych do udziału w wyborze papieża
Bernard Francis Law urodził się 4 listopada 1931 w mieście Torreón w środkowym Meksyku, gdzie mieściła się amerykańska baza lotnicza, w której pracował jego ojciec – pułkownik sił powietrznych. Matka była pianistką, występującą w salach koncertowych. Później rodzina przeniosła się do innej bazy – na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych i tam przyszły kardynał chodził do szkoły, po czym wstąpił na Uniwersytet Harwardzki na studia historyczne. Następnie kształcił się w seminariach i kolegiach kościelnych w stanach Luizjana i Ohio i tam – w Papieskim Kolegium św. Józefa w Worthington przyjął 21 maja 1961 święcenia kapłańskie.
Do 1973 pracował duszpastersko w diecezji Natchez-Jackson (od 1977 – Jackson, stan Mississippi); był m.in. dyrektorem tygodnika diecezjalnego i aktywnym obrońcą praw obywatelskich, za co grożono mu nawet śmiercią. W 1968 został dyrektorem wykonawczym Komitetu do Spraw Ekumenicznych i Międzyreligijnych Konferencji Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych, a w latach 1968-71 pełnił równolegle podobną funkcję w radzie episkopatu do spraw gospodarczych.
22 października 1973 Paweł VI mianował niespełna 42-letniego kapłana biskupem diecezji Springfield-Cape Girardeau (sakrę nowy hierarcha przyjął 5 grudnia tegoż roku). Stamtąd Jan Paweł II przeniósł go 11 stycznia 1984 na stolicę arcybiskupią w Bostonie, a na konsystorzu 25 maja 1985 obdarzył go godnością kardynalską.
Na tym stanowisku brał bardzo czynny udział w życiu Kościoła nie tylko w swym kraju, ale także powszechnego, uczestnicząc m.in. w kilku zgromadzeniach Synodu Biskupów i reprezentując papieża jako jego osobisty wysłannik (legat) na różnych ważnych wydarzeniach w Kościołach lokalnych. Na przykład w 1990 po raz pierwszy odwiedził Kubę wraz z grupą biskupów amerykańskich, toteż później pomagał przygotowywać wizytę Ojca Świętego w tym kraju w styczniu. W kwietniu 1997 był legatem papieskim na Kongresie Eucharystycznym krajów karaibskich w stolicy Trynidadu i Tobago – Port of Spain a w 3 lata później na Peruwiańskim Narodowym Kongresie Eucharystycznym.
Na początku 2002 arcybiskup Bostonu był najstarszym wiekowo czynnym kardynałem amerykańskim i przewodniczącym komitetu episkopatu ds. polityki międzynarodowej. Ale wtedy też wybuchła sprawa nadużyć seksualnych wobec niepełnoletnich, popełnianych przez księży i okazało się, że kardynał ukrywał niektóre takie przypadki. Początkowo zaprzeczał, jakoby miał coś wspólnego z tymi sprawami, ostatecznie jednak 13 grudnia 2002 ustąpił z urzędu i – przeprosiwszy opinię publiczną za swoje uchybienia i błędy – wycofał się z czynnej działalności kościelnej. Osiedlił się jako kapelan-rezydent w klasztorze sióstr miłosierdzia w miejscowości Clinton w stanie Maryland. 27 maja 2004 papież wezwał go do Rzymu, powierzając mu godność i obowiązki archiprezbitera bazyliki Matki Bożej Większej. W kwietniu 2005, po śmierci Jana Pawła II, kard. Law wziął udział w konklawe, które wybrało Benedykta XVI.
W 21 listopada 2011 r. przeszedł na emeryturę, nadal zamieszkując w Wiecznym Mieście.
Po śmierci kard. Bernarda Law Kolegium Kardynalskie liczy 216 członków, w tym 120 uprawionych do udziału w ewentualnym konklawe. W gronie elektorów 19 mianował Jan Paweł II, 52 Benedykt XVI, zaś 49 Franciszek. Spośród 96 purpuratów nie posiadających już prawa do uczestnictwa w konklawe 61 mianował Jan Paweł II, 24 Benedykt XVI, zaś 11 Franciszek.
Najstarszymi wiekowo kardynałami są obecnie Kolumbijczyk José Pimiento Rodríguez (18 II 1919), Libańczyk Nasrallah Pierre Sfeir (15 V 1920) i Francuz Roger Etchegaray (25 IX 1922), najmłodszymi zaś Środkowoafrykańczyk Dieudonné Nzapalainga (ur. 14 III 1967), Tongańczyk Soane Patita Paini Mafi (ur. 19 XII 1961) i Urugwajczyk Daniel Fernando Sturla Berhouet SDB (4 VII 1959). Najdłuższy staż w Kolegium ma obecnie kard. R. Etchegaray, mianowany kardynałem 30 czerwca 1979. Ponadto należy pamiętać, że papieża-seniora Benedykta XVI mianował kardynałem Paweł VI dnia 27 VI 1977 a Franciszka – św. Jan Paweł II w dniu 21 II 2001 r.
