Polecają je papieże, duszpasterze i psychologowie. Uczestniczą w nich młodzi, starzy, biznesmeni i naukowcy, artyści i robotnicy, zwykli parafianie, członkowie ruchu charyzmatycznego i tradycjonaliści. Ćwiczenia duchowe św. Ignacego od XVI wieku cieszą się bardzo dużą popularnością.
Rekolekcje ignacjańskie są formą rekolekcji w całkowitym milczeniu. Uczą spotkania z Bogiem poprzez rozważanie Słowa Bożego zawartego w Piśmie Świętym. To także ścieżka poznania i spotkania ze sobą samym. Zakładają one, że do poznania Boga potrzebne jest poznanie siebie. I na odwrót: poznanie siebie prowadzi do poznania Boga. Rekolekcje zostały oficjalnie zatwierdzone przez papieża Pawła III w 1548 roku.
Dla mnie rekolekcje ignacjańskie to bardzo niebezpieczna sprawa. Problem, który mogą mieć ludzie, gdy się w nie angażują, polega na tym, że często dokonują one zupełnej transformacji naszego życia. Ludzie przyjeżdżają z wieloma pytaniami o wiarę, o Boga, o sens swojego życia. Na początku rekolekcji zawsze mówię, żeby te pragnienia złożyć przed Bogiem i pozwolić Mu działać tak jak same tego chce – powiedział o. Paweł Kowalski, jezuita z Gdańska.
Okazuje się często, że nasze oczekiwania to tylko wierzchołek tego, czego tak na prawdę potrzebujemy i co leży w naszej głębi. Rekolekcje ignacjańskie pozwalają nawiązać kontakt z tą ostatnią cząstką swojego serca, która nie dała się zatruć przez rozczarowanie, samotność i grzech, a gdzie przemawia do nas Przedwieczny. Bóg, którego możemy spotkać, z jednej strony pokazuje się jako Ten, który do nas mówi, a z drugiej jako Ten, który nas z radością wysłucha, okazując współczucie i zrozumienie każdej naszej boleści i cierpieniu – dodał jezuita.
Dobra szkoła modlitwy
Ćwiczenia ignacjańskie można realizować w różnych formach. To solidna, formacyjna oferta, pomagająca w rozwoju duchowym, dążeniu do dojrzałości religijnej, oczyszczająca obraz Boga i przede wszystkim pogłębiająca relację z Nim. Jednocześnie jest to dobra szkoła modlitwy, mądrego czytania Pisma Świętego. Uczestnicy uczą się patrzeć na siebie, innych i całą rzeczywistość przez pryzmat wiary.
Istnieją też różne formy indywidualnego przeżywania ćwiczeń, bez konieczności tygodniowego urlopu, np. przy pomocy poświęconej im literatury, nagrań czy podcastów. Z pewnością każdy napotkany jezuita będzie w stanie doradzić odpowiednią formę. Dużo materiałów dostępnych jest w Internecie. Warta uwagi jest jezuicka aplikacja „Modlitwa w drodze”.
Przeczytaj również
-
„Nie jest łatwo być dzisiaj chrześcijaninem. Niełatwe, ale to nie znaczy, że niemożliwe”
-
Bp Bryl wyświęci siedmiu nowych księży. „Podjęcie drogi powołania nie jest łatwym doświadczeniem”
-
Dziewczynka urodziła się, gdy jej mama już nie żyła. „To znak życia dla całej Strefy Gazy”
-
Zwiedź Kaplicę Sykstyńską w… Krakowie! Wkrótce otwarcie wyjątkowej wystawy
-
Kiedy „ja” jest w centrum wszystkiego
-
Abp Wojda gratuluje nowemu biskupowi sosnowieckiemu. „Zapewniam o modlitwie”
-
Papież zaapelował do Polaków: nie dajcie się zwieść kulturze śmierci
-
Głoś tylko Ewangelię, tak jak uczył Ojciec
-
Obraz van Gogha od piątku w warszawskim muzeum. Jak długo będzie można go oglądać?
-
Diecezja po przejściach w końcu ma biskupa
-
Dalsze losy bohaterów „The Chosen”. Szymon Piotr
-
Bp Artur Ważny o swojej nominacji: Idę służyć Bogu i ludziom
-
„W dziękczynieniu za wolność Ojczyzny”. Narodowe Święto 3 maja w Świątyni Opatrzności Bożej
-
Abp Galbas o nowym biskupie sosnowieckim: nie będzie uciekał od spraw trudnych
-
Diecezja sosnowiecka ma nowego biskupa. Kim jest bp Artur Ważny?
Ćwiczenia Duchowe – pisał sam św. Ignacy – są najlepszą rzeczą, jaką w tym życiu mogę sobie pomyśleć i w oparciu o doświadczenie zrozumieć, aby człowiek mógł i sam osobiście skorzystać i wielu innym przynieść owocną pomoc i korzyść. Rekolekcje ignacjańskie to forma modlitwy, która może okazać się doskonała, szczególnie podczas Wielkiego Postu.
SPRAWDŹ: Medytacja ignacjańska
kw/KAI/Stacja7
