Warto widzieć te skarby w nas i wokół nas. Zawsze mamy za co dziękować, chociażby za ten dzień, który nam Pan Bóg daje, za tę chwilę. Wtedy można lepiej ułożyć relację z drugim człowiekiem i z Panem Bogiem.
Kiedyś w szpitalu spotkałem dziewczynę, bardzo ciężko chorą i bardzo się modliła o zdrowie. Któregoś dnia, po raz pierwszy po wielu miesiącach, mogła się podrapać po czole. I przez cały dzień dziękowała Bogu, tylko za to, że znowu mogła się podrapać po swoim czole.