Tekst modlitwy przy pomniku Gloria Victis
Nie przyszliśmy na powstańczy cmentarz, aby płakać. Tu, w tym świętym miejscu, gdzie spoczywają doczesne szczątki córek i synów „nieujarzmionego miasta”, chcemy otrzeć nasze łzy. Chcemy wyśpiewać Bogu pieśń wdzięczności za tych, którzy na ołtarzu Ojczyzny złożyli swoje zdrowie i życie.
U stóp pomnika Gloria Victis oddajemy cześć pokonanym, ale nie zwyciężonym. Dla kolejnych pokoleń Polaków ich postawa była i nadal pozostaje źródłem mocy i wzorem do zdecydowanego działania w słusznej sprawie – w obronie wolności i godności każdego człowieka. Warszawa została zburzona lecz nie zniszczona. Wierność fundamentalnym wartościom, powstańczy duch i determinacja sprawiły, że stolica odrodziła się jak feniks z popiołów
Wszechmogący i miłosierny Boże spraw, aby Ci, którzy polegli w walkach ulicznych i pod gruzami walących się domów, zostali przyjęci do domu Ojca. Żyjących bohaterów Powstania Warszawskiego obdarz zdrowiem, aby jak najdłużej mogli świadczyć o potędze miłości Boga i Ojczyzny, która jest silniejsza niż śmierć. Udziel nam wszystkim daru pokoju, zgody i solidarności w budowaniu naszego „dziś” z myślą o tym, co będzie jutro i pojutrze. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Słowa modlitwy wypowiedziane przy pomniku Gloria Victis 1 sierpnia 2020 roku przez ówczesnego biskupa polowego Wojska Polskiego Józefa Guzdka.
Modlitwa pod pomnikiem Gloria Victis (Chwała Zwyciężonym) na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach jest od wielu lat centralnym punktem obchodów rocznicy Powstania Warszawskiego. Cmentarz Wojskowy na Powązkach odwiedza w tym dniu kilkanaście tysięcy osób. Tradycja odwiedzania kwater powstańczych liczy już kilkadziesiąt lat i była kultywowana także w okresie PRL wbrew władzom. Dziś na cmentarz przychodzi już czwarte pokolenie Warszawiaków.
os, KAI/Stacja7
