Program online jest zaadresowany do rodzin, które w tym roku - z powodu pandemii - nie mogą przyjechać do Taizé. Każdy z sześciu dni ma inny temat oraz obejmuje następujące aktywności: piosenkę na rozpoczęcie dnia, kącik teatralny i rozmowę.
Program jest tygodniowy i podzielony na sześć dni. “Jeśli nie zdążycie wykorzystać wszystkich elementów w ciągu jednego dnia, możecie zostawić sobie coś na weekend lub na następny tydzień!” – zachęcają organizatorzy. Każdy dzień ma inny temat i propozycje, które zajmują około półtorej godziny:
Piosenka na rozpoczęcie dnia: krótki filmik nagrany przez młodych ludzi z różnych części świata
Kącik teatralny: film wprowadzający temat dnia
Wymiana myśli
“Rozmowę można zakończyć wspólną modlitwą. Zachęcamy was do tego, by dostosować zaproponowane zajęcia do waszej sytuacji rodzinnej oraz by zaprosić znajome rodziny do wspólnego udziału!” – podkreślają.
Chrześcijaństwo. Najbardziej prześladowana religia świata
Thomas Heine-Geldern, dyrektor wykonawczy papieskiego dzieła Pomoc Kościołowi w Potrzebie (PKWP) w rozmowie z tygodnikiem archidiecezji wiedeńskiej „Der Sonntag” podkreślił, że chrześcijaństwo jest najbardziej prześladowaną religią na świecie. Ponad 250 milionów chrześcijan żyje w krajach, w których są traktowani jak „obywatele drugiej klasy”.
Co dwa lata PKWP publikuje raport na temat wolności religijnej na świecie. Informuje on o sytuacji prześladowanych chrześcijan i innych mniejszości religijnych. – Nie chodzi tylko o wsparcie dla chrześcijan, ale także dla buddystów, hinduistów i muzułmanów w sytuacji, gdy są oni prześladowani czy dyskryminowani w danym kraju – zapewnia Heine-Geldern i wyjaśnia, że dane z liczącego ok. 800 stron raportu stanowią podstawę do rozmów z politykami i decydentami. Dodał także, że kierowane przez niego papieskie dzieło pomocy stara się ciągle przypominać, że “wolność religijna, wolność wyznawania własnej religii, czy też jej niewyznawania, jest podstawowym prawem człowieka, które należy chronić”. Jego zdaniem choć w zasadzie prawa człowieka mogą być chronione tylko przez organizacje państwowe czy międzynarodowe, to jednak dzieło kościelne może wskazywać, „że jest to dobro, które w sposób szczególny należy chronić”.
Zadaniem PKWP jest więc teraz zwracanie uwagi na trudne sytuacje związane z wolnością religijną, „nie po to, aby pogłębiać rozdźwięk i ujawniać nienawiść i niezgodę, ale żeby dać tym ludziom głos”. Aktualnym tematem, na którym skupia się obecnie papieskie dzieło jest Pakistan. Chrześcijanie stanowią tam tylko 2 procent ludności, ale biorąc pod uwagę ogólną liczbę mieszkańców kraju, jest to grupa licząca kilka milionów osób. Mimo to „w hierarchii społecznej zaliczani są do najniższej grupy i dlatego są dyskryminowani”. Ma to negatywne skutki zwłaszcza obecnie, w okresie pandemii koronawirusa, gdy chrześcijanie są wykluczani z normalnych środków pomocy państwa. Heine-Geldern poinformował, że dlatego PKWP prowadzi obecnie w Pakistanie „pomoc egzystencjalną” dla rodzin chrześcijańskich, „aby mogły one przeżyć”.
Są jednak kraje, w których taka pomoc nie jest możliwa. W tym kontekście dyrektor PKWP wymienił np. Iran. Uznane przez państwo mniejszości chrześcijańskie, jak np. Kościół ormiańsko-apostolski, mogą wprawdzie wyznawać swoją religię, ale nie wolno im prowadzić działalności misyjnej. Dlatego niemożliwe są projekty duszpasterskie.
Obecnie bodaj największe pogorszenie sytuacji chrześcijan Heine-Geldern dostrzega w afrykańskich krajach Sahelu. W takich krajach, jak Burkina Faso, Mali, Niger czy Nigeria obcy kaznodzieje islamscy podsycają nienawiść wobec mniejszości. „Coraz częściej dochodzi do sytuacji, w których rośnie też liczba przypadków, w których chrześcijanie są mocno poszkodowani, gdy niszczone są instytucje państwowe, szkoły i ośrodki opieki zdrowotnej. A ponadto żyjący tam chrześcijanie coraz częściej padają ofiarą różnorakich band” – powiedział.
Austriak Thomas Heine-Gelder jest z wykształcenia prawnikiem. Po wielu latach pracy w zarządach zakładów papierniczych, jest od kwietnia 2018 dyrektorem wykonawczym dzieła Pomoc Kościołowi w Potrzebie. Wcześniej, od 2003, był dyrektorem austriackiego oddziału PKWP.
