adminL

[Scena pierwsza] Poczekalnia lęku (Łk 22, 39-46) Odsunąłeś się. Wiedziałeś, żenie mogę już dłużej nosić w sobie kamieni pretensjii zacznę nimi w końcu rzucać.Wystawiłeś się na cel,żeby inni nie dostali rykoszetem.Jakbyś chciał powiedzieć:„Nie rób sobie krzywdy,nie wal głową w mur,wal we Mnie”. Siedzę na dnie lęku.Poobijane sumieniepodsyła echa złośliwych słów.Moje porażki obgadują nawet ci,którym pomogłem.Szykują […]