„Wasze codzienne życie przepełnione duchem modlitwy i troski o człowieka, zwłaszcza przeżywającego czas choroby, cierpienia, wymagającego stałej opieki, jest ostrym sprzeciwem wobec tego wszystkiego, co proponuje szatan” – powiedział bp Piotr Greger, który 26 lipca br. sprawował Mszę św. w kaplicy klasztornej sióstr elżbietanek w Cieszynie w ramach obchodów jubileuszu 400-lecia elżbietanek.
W kazaniu biskup Greger nawiązał do czytania z Ewangelii Mateuszowej i obecnego tam wyjaśnienia Jezusowej przypowieści o chwaście. Przypomniał, że zasiewający chwast szatan nie jest bajką dla niegrzecznych dzieci. On istnieje naprawdę, chociaż wie, że jego dni są policzone. Jednak, dopóki istnieje, to robi to, co do niego należy, na czym się doskonale zna; kusi, zasiewa nikomu niepotrzebny chwast! – zaznaczył i przywołał scenę kuszenia Pana Jezusa na pustyni.
To co szatan proponuje człowiekowi, to nie jest byle co. To są wartości, na które człowiek jest łasy, na których mu ogromnie zależy. Szatan uderza w tzw. czułe punkty, w których człowiek jest słaby; uderza w tych momentach najmniej spodziewanych, kiedy człowiek jest mało wrażliwy, nieprzygotowany, zaskoczony. Szatan uderza tam, gdzie człowiek jest najsłabszy – dodał.
Jeśli miewamy pokusy, to znaczy, że jesteśmy jeszcze w miarę normalni, jest w nas przynajmniej odrobina dobra. Pokusa sama w sobie nie jest grzechem. Pokusa staje się grzechem w momencie naszego przyzwolenia, kiedy na nią się godzimy, zaczynamy wpierw myśleć, a potem przechodzimy do czynu – podkreślił.
„Bądźcie pełne mocy Bożego Ducha”
Zauważył, że codzienność sióstr elżbietanek od 400 lat stanowi żywy obraz obecności w tym świecie ziarna Ewangelii. Wasze codzienne życie przepełnione duchem modlitwy i troski o człowieka, zwłaszcza przeżywającego czas choroby, cierpienia, wymagającego stałej opieki, jest ostrym sprzeciwem wobec tego wszystkiego, co proponuje szatan. Bądźcie pełne mocy Bożego Ducha, abyście – jak Jezus na pustyni – były zawsze zwycięskie w walce z tym, który zasiewa chwast pozornej wolności, nie liczącej się z Bożymi przykazaniami – zwrócił się do sióstr i przestrzegł przed pokusą „pojawienia się chwastu pozornej miłości, która nie chce słyszeć o poświęceniu czy ofiarności”.
Bądźcie silne wewnętrznie, aby móc zachować konieczny, zdrowy dystans wobec zasiewu chwastu pozornego szczęścia, które oparte jest na egoizmie i gardzi Bożą obietnicą życia wiecznego. Niech będzie w was ewangeliczna wrażliwość, potrzebna do jasnej orientacji wobec wszelkich zakusów złego ducha, który jest mistrzem podstępu i ciągle szuka ludzi siedzących w ciemnościach – zakończył.
Przeczytaj również
-
Bp Bryl wyświęci siedmiu nowych księży. „Podjęcie drogi powołania nie jest łatwym doświadczeniem”
-
Zwiedź Kaplicę Sykstyńską w… Krakowie! Wkrótce otwarcie wyjątkowej wystawy
-
Abp Wojda gratuluje nowemu biskupowi sosnowieckiemu. „Zapewniam o modlitwie”
-
Diecezja po przejściach w końcu ma biskupa
-
Bp Artur Ważny o swojej nominacji: Idę służyć Bogu i ludziom
-
„W dziękczynieniu za wolność Ojczyzny”. Narodowe Święto 3 maja w Świątyni Opatrzności Bożej
-
Diecezja sosnowiecka ma nowego biskupa. Kim jest bp Artur Ważny?
-
Dlaczego wybierają kapłaństwo? Wyjątkowy film kleryków [zobacz]
-
Ministranci i lektorzy rozegrali turniej o Puchar Biskupa. Jedna z parafii zdeklasowała rywali
-
Pielgrzymowali nocą w intencji zranionych. „Na przekór przyzwyczajeniom i wygodzie”
-
Tłumy pożegnały wolontariusza zabitego w Strefie Gazy. „Przez ręce Damiana stało się tyle dobra”
-
Bp Markowski: obecnie decyzja o wstąpieniu do seminarium to akt odwagi
-
Franciszek: Dla Jezusa jesteś najważniejszy i niezastąpiony
-
Powołania 2.0
-
Zakończyła się ekshumacja szczątków ks. Michała Rapacza. W czerwcu zostanie ogłoszony błogosławionym
Siostry zakonne zajmujące się opieką nad chorymi
Zgromadzenie Sióstr Świętej Elżbiety Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka powstało w 1622 r. w Akwizgranie (niem. Aachen) w Niemczech. Założyła je s. Apolonia Radermecher. Apolonia pracowała wśród chorych w Herzogenbusch w Holandii. Rada Akwizgranu poprosiła ją o opiekę nad chorymi w jej rodzinnym mieście. Pragnieniem Apoloni było sprowadzenie do Akwizgranu sióstr zakonnych, które podjęłyby się tej pracy. Postanowiła założyć nową rodzinę zakonną. Na patronów wspólnoty wybrała św. Elżbietę Węgierską i św. Franciszka z Asyżu, według którego Reguły siostry postanowiły żyć.
Do Cieszyna siostry trafiły z Wrocławia w 1753 r. Rok później poświęcony został ich pierwszy klasztor, szpitalik i kaplica. Pod koniec XIX wieku elżbietanki rozpoczęły budowę nowego szpitala w Cieszynie. Został on oddany do użytku wraz z budynkami klasztornymi i kościołem 16 lipca 1903 r.
Zgromadzenie Sióstr Świętej Elżbiety jest instytutem zakonnym na prawie papieskim o ślubach prostych, agregowanym do I Zakonu Świętego Franciszka. Siostry składają trzy śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Tworzą jedną rodzinę zakonną, mają jednakowe prawa i obowiązki. Głównym celem zgromadzenia jest pielęgnowanie chorych i pomoc w duszpasterstwie parafialnym.
Elżbietanki cieszyńskie mają placówki w Cieszynie (Dom Generalny), Zabrzegu, Miodku, Bytomiu-Łagiewnikach, Tarnawie i Dortmundzie.
pa, KAI/Stacja7
