W VI wieku, w palestyńskiej Gazie był klasztor, przy którym mieszkało dwóch świętych pustelników, Barsanufiusz i Jan. Służyli jako kierownicy duchowi nie tylko dla innych mnichów – mniej lub bardziej świętych – ale także dla tych wszystkich, którzy do nich się zgłosili. Święci mężowie mieli jednak pewną żelazną zasadę, której nieugięcie przestrzegali: nie spotykali się z nikim, a wszelkie pytania należało kierować do nich na piśmie. Pustelnicy po zapoznaniu się z opisanym w liście problemem, odpisywali potrzebującemu. Zbiór tych listów (blisko 850!) dotrwał szczęśliwie do naszych czasów. A są w nich rady prawie na każdy temat: w jaki sposób przegnać szarańczę; i jak wybaczyć wrogowi; czy wolno spać na poduszce i czy mielić zboże u Żyda.
Jak widać pobożni mieszkańcy Gazy traktowali Pana Boga bardzo serio.
Jednak, żebyśmy mogli sami przekonać się o mądrości świętych mężów, przeczytajmy uważnie poniższy list. Otwiera go streszczenie pytania skierowanego do pustelnika.
Kiedy widzę, że ktoś ubliża religii i bluźni przeciw świętej wierze, z powodu mej gorliwości wybucham przeciw niemu. Co to jest?
Przeczytaj również
-
Pójdź za mną drogą miłości! Wzruszający film powołaniowy kleryków WSD w Rzeszowie
-
Francja pokazuje drogę polskiemu Kościołowi
-
Dlaczego czcimy relikwie?
-
Ołtarze na Boże Ciało. Dlaczego są cztery?
-
Akty: wiary, nadziei, miłości i żalu. Warto się nimi modlić!
-
Wyjątkowe wydarzenie w więzieniu. Abp Galbas udzielił osadzonemu bierzmowania
-
Kard. Nycz: człowiek czasami stawia samego siebie w miejscu Boga
-
Biblia przetłumaczona już na 743 języki. Z roku na rok jest ich coraz więcej
-
Franciszek do księży: bądźcie jak „chusta Weroniki” dla każdego człowieka
-
Bp Kawa: w Rosji zapanowała jakaś zbiorowa katastrofa moralna
-
Krzysztof Krawczyk: modlitwa jest dla mnie rozmową z Kimś wyjątkowym
-
Bp Muskus: zmartwychwstanie nie jest wspominaniem przeszłości, ale rzeczywistością, która wciąż trwa
-
Piotr Cugowski: jestem człowiekiem wierzącym
-
Do kiedy można przyjąć Komunię św. wielkanocną?
-
Ostatnia lekcja Jezusa
Pytający otrzymał taką odpowiedź:
Usłyszałeś dokładnie, że poprawa nie przychodzi przez zło, ale raczej przez dobro. Z łagodnością więc i wyrozumiałością rozmawiaj, napominając tego, który ubliża, w bojaźni Bożej. Jeśli zaś widzisz, że się wzburzasz, nic nie należy mu mówić.
Czytając to, trudno uwierzyć, że rady pochodzą z VI wieku. Ma się wrażenie, że dopiero co wyszły spod pióra jakiegoś zmęczonego ciągłymi sporami świętego męża. Tymczasem poprawa przychodzi przez dobro, nie przez zło, gniew rodzi gniew, zemsta – zemstę. Pełne gniewu bronienie słusznej nawet sprawy przynosi opłakane skutki. Można zilustrować to innym przykładem z życia mnichów, tym razem egipskich.
Opowiadano o abba Makarym Egipcjaninie, że szedł kiedyś ze Sketis na pustynię koło Nitrii, a kiedy już był blisko, powiedział do swego ucznia: „Idź o kawałek drogi przede mną”. Uczeń więc poszedł przodem i spotkał pogańskiego kapłana. I zawołał do niego: „Hej, hej, szatanie, dokąd tak pędzisz?” – a ten zawrócił z drogi, pobił go zostawiając półżywego, a potem wziął swój kij i pobiegł dalej.
Wkrótce potem spotkał go abba Makary i rzekł mu: „Powodzenia, pracowniku, powodzenia!” Ten zdumiał się i podszedł do niego pytając: „Co we mnie widzisz dobrego, że mnie pozdrawiasz?” Starzec odrzekł: „Widzę cię utrudzonego, a nie wiesz, że się na próżno trudzisz”. On zaś na to: „A mną wstrząsnęło twoje pozdrowienie i zrozumiałem, że ty należysz do Boga. Przedtem spotkałem innego mnicha, złego, który mnie zelżył i którego pobiłem na śmierć”. Starzec zrozumiał, że chodziło o jego ucznia. A kapłan uchwycił się jego stóp i mówił: „Nie puszczę cię, póki się nie zgodzisz zrobić i ze mnie mnicha!” I poszli razem do miejsca, gdzie leżał tamten brat i zanieśli go do kościoła na pustyni. A wszyscy zdumiewali się na widok kapłana, i zrobili go mnichem, i wielu pogan z jego powodu zostało chrześcijanami. Mawiał więc abba Makary, że złe słowo i dobrego złym czyni, a dobre słowo i złych czyni dobrymi.
Słowa św. Pawła zło dobrem zwyciężaj wiążemy dzisiaj z błogosławionym księdzem Jerzym Popiełuszką. Ale już od wieków, inspirowały one ludzi do tonowania gniewu, pełnego pokoju rozwiązywania problemów, także tych związanych z wiarą. Mnisi byli przekonani, że gniew jest namiętnością, która czyni nas ślepymi i nie pozwala zobaczyć Boga w bliźnim. Niech ich modlitwy uchronioną nas przed taką ślepotą…
