Życie Jezusa przypadło na okres, gdy jego naród znajdował się pod okupacją rzymską. Za panowania Heroda Wielkiego (który został mianowany królem Judei decyzją senatu rzymskiego, a potem władał dzięki łasce Antoniusza bądź Oktawiana Augusta) były jeszcze pozory suwerenności. Później sytuacja polityczna Izraela stała się ogromnie upokarzająca. Władzę sprawował rzymski urzędnik, który oczywiście nie gardził sowitymi łapówkami, a wszelki opór tłumił bezlitośnie. Pax Romana przynosiła co prawda dla podbitych ludów czasem wiele dobrodziejstw, ale Żydzi mieli wysokie poczucie własnej godności jako członkowie narodu wybranego przez Boga.
Okupacji rzymskiej, większość Żydów nie akceptowała i chcieli się od niej uwolnić. Saduceusze, do których należała kasta kapłańska, gotowi byli do różnych form kompromisu i czekali na lepsze czasy, a ich konformizm graniczył z kolaboracją. Faryzeusze czekali na przyjście Mesjasza, który przywróci Izraelowi niepodległość i koncentrowali się na ratowaniu religijnej substancji narodu, czyli jego narodowej tożsamości.
Przeczytaj również
-
Co się działo z Jezusem między śmiercią a Zmartwychwstaniem?
-
Ostatnia lekcja Jezusa
-
„Sław języku tajemnicę”. Wyjątkowy hymn eucharystyczny
-
Wielki sukces 4. sezonu The Chosen! W polskich kinach zobaczyło go ponad 50 tysięcy widzów
-
Wielki Post z „Pasją”: Św. Weronika – cicha bohaterka
-
Wielki Post z „Pasją”: Barabasz i spojrzenie Jezusa, które zmienia życie
-
Wielki Post z „Pasją”: Zaskakujące znaczenie snu żony Piłata
-
Wielki Post z „Pasją”: Kajfasz. Polityk, który chciał… ocalić naród
-
Kard. Ryś: każdy człowiek jest ważny!
-
9 pierwszych piątków miesiąca. Na czym polega to nabożeństwo?
-
Aktorzy „The Chosen”: Otrzymujemy wiadomości od ateistów
-
Gwiazdy serialu „The Chosen” przyjechały do Krakowa. Na spotkaniu z aktorami pojawiły się tłumy
-
Święte Imię: Jezus
-
Wielkanoc 2024. Kiedy wypada i jak przeżyć ten czas?
-
Jaki prezent Bóg daje nam w Boże Narodzenie?
Najbardziej radykalne rozwiązania proponowało stronnictwo zelotów, którego członkowie uważali, że niewolę rzymską należy usunąć przemocą, wywołaniem zbrojnego powstania. Oczywiście zeloci wiedzieli, że wyzwanie rzucone imperium rzymskiemu jest bez jakichkolwiek szans na powodzenie, więc także czekali na Mesjasza, którego ześle Bóg, aby rozgromił legiony rzymskie mocą Bożą. Od faryzeuszy różniło ich jednak przekonanie, podobne do tego, które wyrażał ksiądz Robak w „Panu Tadeuszu”, agitując wśród szlachty: „nie dość gościa czekać, nie dość i zaprosić, Trzeba czeladkę zebrać i stoły pownosić, A przed ucztą potrzeba dom oczyścić z śmieci; Oczyścić dom, powtarzam, oczyścić dom, dzieci! [Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz]. Innymi słowy trzeba ułatwić Mesjaszowi Jego bojowe zadanie, gromadząc broń, ćwicząc żołnierzy, szerząc wszędzie nastroje powstańcze, organizując zamieszki uliczne, a nawet dokonując skrytobójczych zamachów na kolaborantów, jak to czynili członkowie skrajnego odłamu zelotów – sykariusze (czyli nożownicy).
I oto w tym tyglu oczekiwań oraz nadziei narodowych swoje nauki zaczął głosić Jezus z Nazaretu.
