Nasze projekty

Oazowe ABC

W kościele można czasem natknąć się na tzw. Mszę oazową, którą charakteryzują śpiewane przy gitarze wpadające w ucho rytmiczne pieśni. Tak potocznie postrzegane są oazy i ich uczestnicy. Czy oaza to tylko wakacyjny wyjazd?

Reklama

Początki

Pierwszą wakacyjną oazę zorganizował ks. Franciszek Blachnicki, założyciel ruchu oazowego, w 1954 r. w Biblieli koło Tarnowskich Gór. Nosiła nazwę Ozay Dzieci Bożych i była przeznaczona dla ministrantów. Cztery lata później, w 1958 r. odbyła się pierwsza Oaza Dzieci Bożych dla dziewcząt. Od 1963 r., gdy w Szlachtowej odbyły pierwsze rekolekcje dla młodzieży żeńskiej, oazy były organizowane regularnie. Od początku ruch oazowy nie miał jednak ograniczać się tylko do wyjazdów wakacyjnych. W założeniu wyjazdy te miały być ukoronowaniem, podsumowaniem czy kolejnym etapem formacji. Tak jest do dziś. Nie każdy może pojechać na oazę z marszu, a przynajmniej nie na każdy jej stopień (rekolekcje są podzielone w zależności od wieku i zaawansowania uczestników na stopnie). Oaza rekolekcyjna (wakacyjna) jest ważnym elementem całorocznej pracy formacyjnej, którą uczestnicy ruchu Światło-Życie realizują w ciągu roku w grupach funkcjonujących w parafiach.

Na początku istnienia ruch oazowy nosił nazwę: Ruch Żywego Kościoła. Obecnie oficjalna nazwa Oazy to Ruch Światło – Życie, która ma swoje źródło w symbolu ruchu – greckich liter ΦΩΣ ΖΩΗ (czyt. fos-zoe, czyli„światło” – „życie”). W symbolu Oazy litery krzyżują się na literze „omega”, która tutaj oznacza Ducha Świętego (jako Tego, który jest wszystkim i wszystko wypełnia).

Reklama

Oazowe ABC

Piętnaście dni

Rekolekcje oazowe trwają najczęściej piętnaście dni (poza niektórymi rekolekcjami dla dzieci). Dlaczego tyle? To proste. W czasach formowania się struktury rekolekcji tyle było tajemnic różańca. Każdy dzień rekolekcji to jedna, kolejna tajemnica (tajemnice światła są rozważane wraz z innymi tajemnicami w czasie trwania rekolekcji).

Reklama

Rekolekcje wakacyjne są prowadzone metodą przeżyciową. Ważnym elementem jest tzw. codzienna wyprawa otwartych oczu czy metoda rewizji życia. Polega ona na tym, że konkretne fakty czy wydarzenia WIDZĘ, OSĄDZAM w świetle Ewangelii i nauki Kościoła i potem zgodnie z tą nauką DZIAŁAM. Wiara jest czymś ważnym priorytetowym w życiu, a co za tym idzie dużą wagę przywiązuje się do liturgii i codziennego uczestnictwa w Eucharystii. W czasie wakacyjnych rekolekcji Msza św. jest najważniejszym punktem dnia.

Jak wygląda oazowy dzień?

Uczestnicy są podzieleni na małe grupy, każda z nich ma swojego animatora odpowiedzialnego za przebieg spotkań. Nad całością czuwa moderator, którym najczęściej jest ksiądz, czasami siostra zakonna czy osoba świecka.

Reklama

Plan dnia obejmuje modlitwę brewiarzową (jutrznia i nieszpory, na Oazie Dzieci Bożych są to inne modlitwy), spotkania w małych grupach, śpiewy, szkołę liturgii, Mszę świętą, namiot spotkania (codzienna medytacja biblijna), wycieczki i wieczory pogodne lub poważne (w zależności od tego, o jakie tajemnice różance się przeżywa).

W czasie spotkania w małej grupie czytana jest Biblia lub dokumenty Kościoła, a uczestnicy dzielą się wzajemnie swoją wiarą i przemyśleniami. Każde spotkanie rozpoczyna i kończy modlitwa.

Dawniej ważnym elementem życia oazowego były tzw. dyżury: gospodarski, który polegał na pomocy w przygotowywaniu posiłków, zmywający, porządkowy. Dziś z powodów przepisów sanitarnych oazowicze raczej nie pomagają w kuchni przy skrobaniu ziemniaków ani zmywaniu. Każdego dnia inna grupa odpowiada za oprawę liturgiczna na Mszy św. i przygotowanie wieczoru pogodnego (skecze, zabawy, tańce integracyjne) lub poważnego (dramy, rozważania, medytacje).

Oazowe ABC

Metoda oazowa

W czasie oazy wakacyjnej ważne jest dostrzeganie świata – ludzi, przyrody, jej piękna. To piękno odkrywane jest w czasie wspólnych wędrówek.

Każdego roku w każdej diecezji jest organizowanych kilka turnusów rekolekcji oazowych na różnych stopniach. Wcześniej, na szczeblu centralnym ustalane jest temat ogólny roku i piosenka, której oazowicze się uczą. W tym roku temat ogólny brzmi: „Radość Ewangelii”.

W Archidiecezji krakowskiej oazy parafialne istniały już w 1969 r. w Nowym Targu i w Kętach. W tym też roku młodzież oazowa z naszej archidiecezji brała udział w rekolekcjach w Krościenku. Pierwsze rekolekcje oazowe w archidiecezji odbyły się w 1971 r. w Olszówce koło Rabki. Wzięło w nich udział ponad 100 uczestników.

Orędownikiem oaz, już jako biskup i kardynał był św. Jan Paweł II. Do dziś w ośrodku w Bystrej Podhalańskiej można zobaczyć na ścianach zdjęcia jak biskup Wojtyła siedzi w gronie oazowiczów, je z nimi obiad, rozmawia. Jako biskup i kardynał Karol Wojtyła bronił ruchu oazowego przed szykanami władz komunistycznych, dbał też o pomoc materialną. Na Dniu Wspólnoty w Tylmanowej (16 VIII 1973 r.) powiedział do oazowiczów: „Jesteście tutaj na oazie, trzeba ażeby każdy z was wziął tę oazę w siebie i żeby się stał taką oazą i żeby tymi oazami zagęścić jak najbardziej pustynię. Wtedy ona nie będzie groźna. To jest równocześnie życzenie, które wam przekazuję z całego serca, wszystkim tutaj zgromadzonym, wszystkim oazom i waszemu Ojcu i organizatorowi, który ten Ruch Żywego Kościoła zainicjował i rozwija z roku na rok. Niech Bóg za wstawiennictwem Matki Niepokalanej i Jej umiłowanego sługi, błogosławionego Maksymiliana, pozwoli oazami zagęścić pustynię, która grozi, aby już nie była groźna”.

Oazowe ABC

Oaza w parafii

Wspólnoty oazowe opierają się na trzech filarach:

1. metoda „światło-życie” przenikająca wszystkie elementy programu formacyjnego,

2. oaza rekolekcyjna (wakacyjna)

3. mała grupa formacyjna.

Oazy gromadzą ludzi w różnym wieku: od dzieci (Oazy Dzieci Bożych od stopnia 1 do 3). Przez młodzież gimnazjalną (Oaza Nowej Drogi od stopnia 1 do 3), po młodzież ((oaza Noego Życia od stopnia 0 do 3), ludzi dorosłych (Oazy dorosłych, diakonie) i rodziny (Oazy Domowego Kościoła). Do ruchu mogą należeć księża, zakonnice, osoby konsekrowane. Celem formacji oazowej jest stanie się dojrzałym chrześcijaninem, świadomym swojej wiary i odpowiedzialnym za Kościół.

W praktyce wygląda to tak, że w parafiach spotykają się małe grupy oazowe pod kierunkiem swojego animatora, nad nimi czuwa moderator parafialny W ramach diecezji oaza ma moderatorów dekanalnych, diecezjalnych a na szczeblu krajowym – krajowego, którym jest od 2007 r. ks. Adam Wodarczyk. Centrum Ruchu Światło-Życie znajduje się w Krościenku nad Dunajcem (na tzw. Kopiej Górce).

Każda diecezja ma obecnie swoje ośrodki oazowe, które tętnią życiem nie tylko w czasie wakacji. Także w ciągu roku szkolnego odbywają się w nich liczne weekendowe spotkania, tzw. szkoły modlitwy czy szkoły moderatora.

Poszczególne wspólnoty Ruchu utrzymują ze sobą łączność spotykając się na dekanalnych czy diecezjalnych Dniach Wspólnoty. Także w trakcie trwania rekolekcji wakacyjnych jeden dzień (13 dzień turnusu) jest przeznaczony na spotkanie z oazowiczami biorącymi udział w innych rekolekcjach w tym samym czasie – tzw. dzień wspólnoty.

Źródła:

http://www.krakow.oaza.pl/

http://www.wakacje.krakow.oaza.pl/

http://www.oaza.pl/

http://www.wruchu.oaza.pl

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę