Będąc cholerykiem doskonale wiem czym jest gniew. Znam to uczucie, które sprawia, że ciśnienie podnosi się w zatrważającym tempie, wprowadza mętlik w głowie a na język pcha słowa, które w normalnych okolicznościach na pewno by nie padły. Przy okazji pozwolę sobie zaznaczyć, że jest nieco prawdy w stwierdzeniu, że człowiek rozgniewany jest jak człowiek pijany – wali prawdą w oczy nie licząc się z konsekwencjami.
W sumie cieszę się, że poznaliśmy się ze swoim temperamentem na tyle, że wiemy na ile możemy sobie wspólnie pozwolić. Wiem, żeby w przypływie gniewu zacisnąć zęby i nie otwierać ust, wiem, że należy czasem ugryźć się w język (lub palce) i nie odpowiadać. Wiem, że gdy gotują się we mnie wszystkie organy ciała nie myślę racjonalnie.
Gniew to straszna gnida. Z perfekcją płatnego zabójcy morduje relacje. Jak narkotyk otumania rozum. Jest iskrą, która podpala ładunek niszczący wszystko, co znajduje się w jego zasięgu. Często nie do odratowania.
Przeczytaj również
-
„Nie jest łatwo być dzisiaj chrześcijaninem. Niełatwe, ale to nie znaczy, że niemożliwe”
-
Bp Bryl wyświęci siedmiu nowych księży. „Podjęcie drogi powołania nie jest łatwym doświadczeniem”
-
Dziewczynka urodziła się, gdy jej mama już nie żyła. „To znak życia dla całej Strefy Gazy”
-
Zwiedź Kaplicę Sykstyńską w… Krakowie! Wkrótce otwarcie wyjątkowej wystawy
-
Kiedy „ja” jest w centrum wszystkiego
-
Abp Wojda gratuluje nowemu biskupowi sosnowieckiemu. „Zapewniam o modlitwie”
-
Papież zaapelował do Polaków: nie dajcie się zwieść kulturze śmierci
-
Głoś tylko Ewangelię, tak jak uczył Ojciec
-
Obraz van Gogha od piątku w warszawskim muzeum. Jak długo będzie można go oglądać?
-
Diecezja po przejściach w końcu ma biskupa
-
Dalsze losy bohaterów „The Chosen”. Szymon Piotr
-
Bp Artur Ważny o swojej nominacji: Idę służyć Bogu i ludziom
-
„W dziękczynieniu za wolność Ojczyzny”. Narodowe Święto 3 maja w Świątyni Opatrzności Bożej
-
Abp Galbas o nowym biskupie sosnowieckim: nie będzie uciekał od spraw trudnych
-
Diecezja sosnowiecka ma nowego biskupa. Kim jest bp Artur Ważny?
Moja mama jest wolontariuszką w hospicjum. Z jej relacji wynika, że najstraszniejszą rzeczą przy umierającym człowieku nie jest wcale rak, który trawi płuca, żołądek czy jelita; najstraszniejszą rzeczą przy łóżku umierającego człowieka nie jest też odór, który towarzyszy niektórym chorobom rozładających ciało. Tym, co najbardziej przeraża w obliczu śmierci jest brak najbliższych przy łóżku cierpiącego: brak córki, której w przypływie gniewu powiedziało się trzy słowa za dużo, brak syna, którego gniew przysłonił oczy na chorobę ojca.
Gniew jest niszczycielem. Nie pozostawia na swojej drodze nic poza bólem, łzami, cierpieniem i bezwględnością. Dlatego pozostaje nam prosić, żeby „nad naszym gniewem nie zachodziło słońce”.
Nasze roszczenia (chciwość)
Chleb to ty szanuj (łakomstwo)
Najstraszniejszy zabójca (gniew)
Lenistwo (wkrótce)
