Ostatnio czytałem historię, w której pewien specjalista, który podczas wykładu podniósł szklankę i spytał audytorium o jej wagę. Padały odpowiedzi jedna po drugiej: 50 gramów, 100 gramów a nawet, że pół kilo. Wtedy specjalista stwierdził, że nie jest ważne ile szklanka waży, tylko jak długo się ją trzyma. Bo trzymana w jednej ręce przez 5 minut nawet nie da o sobie znać; trzymana przez godzinę sprawi, że ręka zacznie boleć, a po całym dniu doprowadzi do braku czucia i sparaliżowania ręki.
Historia ta kończyła się konkluzją, że z tą szklanką jest jak ze stresem – jeśli myślimy o nim przez chwilę to nic wielkiego się nie dzieje. Dłuższe rozmyślanie prowadzi do bólu. Ale prawdziwą katastrofą jest spędzania dnia na zamartwianiu się, wtedy jesteśmy niezdolni do zrobienia czegokolwiek konstruktywnego.
Wydaje mi się, że z zazdrością jest tak samo. Ona to tak naprawdę strach, który wdziera się w umysł i promienieje na wszystkie sfery naszego życia. Niewielka zazdrość, albo „zdrowa zazdrość” nie jest niczym złym. Prowadzi pomaga nam do stawania się lepszym, i w tym co robimy, ale też szerzej – w tym jacy jesteśmy. Problem natomiast pojawia się, gdy jest ona coraz częściej obecna w naszym życiu.
Przeczytaj również
-
Zakończyła się ekshumacja szczątków ks. Michała Rapacza. W czerwcu zostanie ogłoszony błogosławionym
-
Jutro Niedziela – IV Wielkanocna B
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Papież wprowadza zmiany w watykańskim sądownictwie
-
Apostołowie w „The Chosen” kontra fakty biblijne
-
Small Talk 7. Tym razem gościem Weroniki Kostrzewy będzie… Marcin Zieliński!
-
Papież do młodych: to wy twórzcie przyszłość, razem z Bogiem
-
Nowi rekruci w Papieskiej Gwardii Szwajcarskiej. Wkrótce złożą przysięgę
-
Prezent na Komunię. Co kupić dziecku komunijnemu?
-
10. rocznica kanonizacji św. Jana Pawła II. Jak będą wyglądały obchody?
-
Pójdź za mną drogą miłości! Wzruszający film powołaniowy kleryków WSD w Rzeszowie
-
Jan Kobuszewski: To Bóg daje najważniejsze wsparcie
-
Kościół na terenie getta. Niezwykła historia kościoła Wszystkich Świętych w Warszawie
-
Abp Jędraszewski: żadne poczęte dziecko nie jest własnością ani matki, ani ojca
-
„Wybrali skromnego pracownika winnicy Pańskiej”. To były pierwsze słowa Benedykta XVI
Zamiast je zmienić, przewietrzyć je trochę siedzimy i użalamy się nie nad tym, czego nie mamy, ale nad tym, co ma ktoś inny. Kipimy z zazdrości, tworzymy swoje własne scenariusze tego, jak ten ktoś dotarł do tego co ma. I często to nie są to przychylne scenariusze.
To nie zmienia naszego życia na lepsze i do niczego nie prowadzi. Żyjemy toksycznością, którą serce pompuje do wszystkich żył, a najgorsze jest to, że często przy okazji źle życzymy osobom, które – w naszej opinii – mają się lepiej niż my.
Zazdrość rujnuje – przede wszystkim nas samych. Zadręczamy się w jednoosobowych seansach rozgoryczenia i zawiści. I tak trudno nam z tego stanu wyjść.
A można przecież odstawić tę nieszczęsną szklankę.
Nasze roszczenia (chciwość)
Chleb to ty szanuj (łakomstwo)
Najstraszniejszy zabójca (gniew)
Lenistwo (wkrótce)
