Jan Chryzostom urodził się w Antiochii Syryjskiej, w rodzinie chrześcijańskiej, jednak ochrzcił się dopiero w wieku 20 lat. Odebrał solidne wykształcenie rektorskie z rąk (ust?) poganina Libaniusza. Po śmierci matki przez cztery lata żył jako pustelnik. Z powodu złego stanu zdrowia wrócił do miasta rodzinnego, gdzie został kapłanem i zaczął głosić pierwsze rewolucyjne kazania.
Prawdziwa rewolucja
Prawdziwą rewolucję jednak urządził w Konstantynopolu. Tam trafił podobno podstępem. Gdy odmówił przyjęcia godności tamtejszego patriarchy, namiestnik cesarski w Antiochii zaprosił Jana na przejażdżkę, która zakończyła się kilka tysięcy kilometrów dalej. Tam Złotousty – bo tak go nazywamy – zastał rozluźnienie moralne we wszystkich stanach społecznych z dworem carskim i hierarchią kościelną włącznie. Zakochany w monastycznym życiu i postaci Jana Chrzciciela, Antiocheńczyk wypowiadał się zawsze otwarcie i do bólu szczerze. Gromił arian na dworze, strojne kobiety, pogan, żyjących w zbytkach bogaczy. Odszedł od pobożnego szacunku wobec władców, krytykując ostro chciwość i niemoralność cesarzowej.
ZOBACZ: Modlitewnik w sprawach beznadziejnych [EBOOK]
Robił porządek z moralnym rozluźnieniem duchowieństwa
Święty Jan Chryzostom jako patriarcha Konstantynopola robił porządek z moralnym rozluźnieniem kapłanów i klasztorów, reformował liturgię – to jemu przypisuje się skodyfikowanie liturgii prawosławnej. Jak sam mówił: bał się tylko Boga i grzechu. Jego zaś bali się wszyscy ci, dla których chaos w Kościele był wygodny.
Taki styl w końcu doprowadził do konfrontacji z dworem cesarskim. Dwukrotnie cesarzowa Eudoksja zwoływała niechętnych ascetycznemu patriarsze biskupów, by zdjęli go z urzędu. Synod, który przyjął nazwę „pod Dębem”, był sukcesem połowicznym – Jan powrócił. Ale następnym razem dwór zadziałał skuteczniej – skazano św. Jana na wygnanie do Cucusus. Powód? Formalnie – jadł w czasie Mszy, ukarał księdza bijącego sługę i obraził cesarzową nazywając ją (zasłużenie w sumie) „Jezebel”.
Przeczytaj również
-
Kard. Nycz: człowiek czasami stawia samego siebie w miejscu Boga
-
Abp Kupny: musimy się oczyścić, aby odbudować nadszarpnięty autorytet Kościoła
-
Franciszek do księży: bądźcie jak „chusta Weroniki” dla każdego człowieka
-
Bp Muskus: zmartwychwstanie nie jest wspominaniem przeszłości, ale rzeczywistością, która wciąż trwa
-
„Prawo i Kościół”. Akademia Katolicka zaprasza na ogólnopolską konferencję naukową
-
Kard. Ryś do maturzystów: weźcie ten Kościół w swoje ręce!
-
Czy w Wielki Czwartek trzeba iść do kościoła?
-
Abp Wojda: czasy Kościoła masowego się skończyły
-
Czy w Wielki Piątek trzeba iść do kościoła?
-
Kard. Nycz: Kościół powinien nieustannie głosić Ewangelię o miłości Boga do człowieka
-
Abp Jędraszewski: Maryja wskazuje nam słuszną drogę
-
Bp Suchodolski: ufam że Bóg, ale i Kościół, znajdzie drogę do serc ludzi młodych
-
Bp Chrząszcz: modlitwa nie powinna być spektaklem
-
Do końca marca pierwszy raport ws. Funduszu Kościelnego. Rządowy zespół rozpoczął pracę
-
Fundusz Kościelny na nowo. Ruszają prace rządowego zespołu
CZYTAJ: Korony obrazu znaleziono w… nasypie kolejowym! Ciekawostki o obrazie Matki Bożej Gietrzwałdzkiej
Święty od spraw beznadziejnych
Jan Chryzostom umarł zamęczony w drodze na wygnanie w roku 407., a jego ciało zostało sprowadzone przez cesarza Teodozjusza do Konstantynopola, który przeprosił wiernych za grzechy rodziców.
Dziś Złotousty jest patronem kaznodziejów (nie czytał listów pasterskich w ramach kazania), studentów teologii i specem od spraw beznadziejnych.
