Nasze projekty
fot. Wikimedia

Św. Ignacy Antiocheński. Ekumeniczna mąka na Chrystusowy chleb

Czy Ignacy był reformatorem? Trudno go tak nazwać, na pewno jednak wniósł wiele do Kościoła. Może nie zreorganizował żadnego zakonu ani nie gromił heretyków, ale całym swoim życiem ukochał Chrystusa i nie odszedł on od Niego nawet gdy przyszło mu to życie oddać.

Reklama

O jego młodości wiemy niewiele, a właściwie nic pewnego. Możemy jedynie podejrzewać, że dzieciństwo spędził w Palestynie, a jego rodzice słuchali nauczania samego Chrystusa. Niektórzy twierdzą, że był dzieckiem, które Jezus postawił przed uczniami gdy mówił, by stali się jak dzieci, jeśli chcą wejść do Królestwa Niebieskiego.

Był trzecim po św. Piotrze i św. Ewodiuszu biskupem Antiochii Syryjskiej, tam też podpadł władzom rzymskim. Skazany na śmierć za Trajana został wysłany pod eskortą dziesięciu żołnierzy do Rzymu, których (raczej nie pieszczotliwie) nazywał „lampartami”. Zresztą od początku wiedział, że czeka go śmierć na arenie poprzez rozszarpanie przez dzikie zwierzęta. Chrześcijan, którzy chcieliby go ratować odżegnywał od tego, by mógł zostać zmielony przez kły i pazury jak ziarno na chleb Chrystusa, byleby mógł w pełni naśladować swojego Pana.

Po drodze, korzystając z oczekiwania na okręty płynące do stolicy, napisał siedem listów do wspólnot chrześcijańskich, w których prosił o to, by uczniowie Chrystusa trwali w jedności z biskupem, by nie ulegali podziałom i gdzie jako pierwszy nazwał Kościół „katolickim”.

Reklama

Zmarł 20 grudnia na arenie Koloseum, rozszarpany przez dzikie bestie. Nie był to jednak koniec jego podróży. Jego szczątki przewieziono do Antiochii, gdzie przeniesiono je dwa wieki później do dawnej świątyni Fortuny, a wreszcie w 540. r. przeprowadzono go do Rzymu w obawie przed perskim królem Chozroesem, który najechał Syrię. Tam spoczywa po dziś dzień koło św. Klemensa.

Tam ostatecznie spoczął Ignacy, biskup Antiochii, który kochał Kościół niemal tak mocno jak Chrystusa, dla Niego umarł i który swoim wiernym zostawił jasne wskazówki: „Wszyscy więc biegnijcie, by zjednoczyć się jakby w jedną świątynię Boga, w jednym Jezusie Chrystusie, który wyszedł od Ojca jedynego, który był z nim jedyny i do Jedynego powrócił”.

(Kolejność wg wspomnień liturgicznych września i października)

Reklama

1. Święty Grzegorz I Wielki – 3 IX



2. Święty Jan Chryzostom – 13 IX



3. Święty Robert Bellarmin – 17 IX

Reklama


4. Święty Hieronim – 30 IX



5. Święty Franciszek z Asyżu – 4 X



6. Święta Teresa z Avila – 15 X



7. Święty Ignacy Antiocheński – 17 X


Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę