Od dziecka zapatrzona w Boga
Urodzona 20 kwietnia 1586 r. w Limie Isabel Flores de Oliva pochodziła ze szlacheckiej rodziny, mającej swe korzenie w Hiszpanii. Wszyscy potocznie nazywali ją Różą ze względu na jej delikatną cerę.
Rodzice dbali o jej dobre wykształcenie i wychowanie. Od najmłodszych lat cechowała Różę szczególna pobożność, już jako dziecko złożyła Bogu ślub czystości. Gdy rodzice chcieli wydać ją za bogatego mężczyznę, stanowczo się opierała, przez co była nękana przez matkę.
MÓDL SIĘ: Modlitwa do Najświętszej Maryi Panny Królowej
Cela w ogrodzie rodzinnego domu
Róża inspirowała się przykładem św. Katarzyny ze Sieny, dlatego tak jak ona została tercjarką dominikańską. W domu rodzinnym założyła przytułek dla potrzebujących, w którym osobiście zajmowała się opuszczonymi dziećmi i starcami, zwłaszcza pochodzenia indiańskiego. W 1609 r. całkowicie poświęciła się modlitwie.
Żyła w celi liczącej dwa metry kwadratowe, zbudowanej w ogrodzie rodzinnego domu. Wychodziła z niej jedynie do kościoła. Żyła niezwykle surowo, w Wielkim Poście Róża zwykła jadać dziennie tylko 5 pestek cytryny. Przeżywała także duchowe ciemności, nie czując Bożej obecności przez kilkanaście lat.
Przeczytaj również
ZOBACZ TEŻ: Ks. Adrian Chojnicki: Bóg wybiera słabych po to, żeby objawić swoją moc
Przewidziała datę swojej śmierci
Niektórzy, patrząc na ascetyczne życie, posty i gorliwą modlitwę Róży, uważali ją za obłąkaną. Oddając swoje cierpienia Chrystusowi znosiła wiele upokorzeń i obelg ze strony otoczenia.
Wycieńczona umartwieniami zmarła 24 sierpnia 1617 r., dokładnie w dzień, który sama przepowiedziała na swoją śmierć.
Patronka Ameryki i Filipin
Beatyfikował ją w 1668 r. papież Klemens IX, a kanonizował już trzy lata później Klemens X. Wspomnienie liturgiczne św. Róży obchodzone jest 23 sierpnia. Jest ona patronką Ameryki, a także Filipin.
Patronuje kwiaciarkom i ogrodnikom. Przy jej relikwiach modlił się w 1988 r. papież Jan Paweł II, podczas swej wizyty w Peru.
os, KAI / Stacja7