Nasze projekty
Aleksander Tarasowicz (1640-1727)/wikipedia.org

Św. Jozafat Kuncewicz: promotor Unii Brzeskiej

Gdy jako biskupowi proponowano mu jedwabne szaty - odmówił, wolał życie ascety oddanego sprawie jedności między prawosławiem i katolicyzmem. Oto św. Jozafat Kuncewicz, XVII-wieczny męczennik, którego w liturgii wspominamy dzień po Święcie Niepodległości.

Reklama

Jego historia zresztą w sposób niezwykły łączy się z polską niepodległością, choć żyć przypadło mu jeszcze w Polsce, w której nikt nie przeczuwał 123 lat nieistnienia państwa. Właśnie podczas kanonizacji św. Jozafata w 1867 r. w Rzymie papież Pius XII podarował Polakom świecę, którą mieli zapalić „w wolnej Warszawie”. Polacy bardzo przeżywali tę kanonizację, bo oto w Rzymie wspominano z wielką pompą postać nierozerwalnie kojarzącą się z wolną Polską. A nie było jej wtedy na mapie.

Dokładnie tę samą świecę zapalił w Świątyni Opatrzności w Warszawie prezydent Andrzej Duda świętując stulecie Niepodległej.

ZOBACZ: Święty brat Albert. Człowiek, który był dobry jak chleb

Reklama

Jego przeznaczeniem miał być zawód kupca

Sam Jozafat natomiast przyszedł na świat w 1580 r. we Włodzimierzu Wołyńskim jako Jan Kunczyc herbu Róża. Jego rodzina była wyznania prawosławnego, więc on także został ochrzczony w tym kościele. Również uczył się w parafialnej szkole, choć jego przeznaczeniem miał być zawód kupca. W celu kształcenia do tego zawodu jako młodzieniec pojechał do Wilna i tam właśnie po raz pierwszy zetknął się z ideą unii Kościołów katolickiego i prawosławnego. Ziściła się ona jako Unia Brzeska już w trakcie odbywania przez niego nauki czyli w 1596 r.

Najpierw uczył się w prawosławnej szkole brackiej, gdzie jako wyróżniający się uczeń został zauważony przez ojców jezuitów. Zaczęli mu pomagać w dalszej nauce i to za ich radą w 1604 wstąpił do bazyliańskiego klasztoru Trójcy Świętej w Wilnie, przyjmując imię zakonne Jozafat. Na kapłana unickiego został wyświęcony w 1609 r.

Od początku angażował się w sprawy popularyzacji Unii. Według niektórych źródeł to właśnie napisane przez niego wtedy traktaty w obronie idei pojednania Kościołów skłoniły wielu wiernych do przejścia do Kościoła unickiego.

Reklama

Ojciec Jozafat najpierw został archimandrytą klasztoru w Wilnie, potem pomagał w zorganizowaniu klasztoru w Byteniu i Żyrowicach. Ten ostatni klasztor właśnie dzięki jego staraniom stał się jednym z największych ośrodków pielgrzymkowych we wschodniej Rzeczypospolitej. W tym właśnie czasie o. Jozafat zmienił nazwisko na Kuncewicz.

PRZECZYTAJ: „Co ty wiesz o życiu?”. Niezwykłe rozmowy młodych z seniorami

Zwolenników zdobywał swoją pokorą i ubóstwem

W roku 1617 kapituła zakonna mianowała go na biskupa witebskiego i mścisławskiego. Święcenia przyjął pod koniec 1618 r., zaś jego ingres odbył się w Połocku. Natychmiast po przyjeździe do Połocka przystąpił do wprowadzenia reform w diecezji. Wprowadził obowiązek odprawiania codziennie Świętej Liturgii, wizytował parafie, usuwał z urzędów i majątków kościelnych duchownych alkoholików i wdowców, którzy ożenili się ponownie. Po śmierci arcybiskupa Gedeona Brolnickiego w 1618 został arcybiskupem połockim.

Reklama

Kolejnych zwolenników Unii zdobywał swoją pokorą i ubóstwem. W pałacu arcybiskupim mieszkał w najmniejszym z pokojów, resztę pomieszczeń oddając na potrzeby bezdomnych. Chodził tak ubogo ubrany, że gdy metropolita Rutski zobaczył arcybiskupa Jozafata, dał mu pieniądze na zakup jedwabnej odzieży, w jakiej zwykli chadzać ruscy władykowie. Jozafat jednak odmówił, przekazując cały ten datek na zakup ozdoby soboru Mądrości Bożej w Połocku.

ZOBACZ: Adam Woronowicz o wierze: potrzebujemy jej jak tlenu

Został zamordowany, a jego ciało wrzucono do Dźwiny

Za swoje działania na rzecz pozyskiwania wiernych dla Unii był niejednokrotnie oskarżany i atakowany przez jej prawosławnych przeciwników, tzw. dyzunitów. W pewnym momencie władze oskarżyły go nawet o zachowanie niechrześcijańskie. Wszystko to wkrótce doprowadziło do jego męczeństwa.

W październiku 1623 abp Jozafat Kuncewicz udał się do Witebska, by po raz kolejny podjąć próbę odzyskania kontroli nad sytuacją religijną w mieście. 12 listopada 1623 dopadł go tam tłum rozwścieczonych prawosławnych mieszczan. Arcybiskup został zamordowany, a jego ciało wrzucone do Dźwiny. Po sześciu dniach zostało wyłowione z rzeki i przewiezione do katedry unickiej w Połocku.

Jego śmierć wywarła wielki wpływ na dalszy rozwój Unii Brzeskiej. Jozafat został beatyfikowany w 1642 r., odbierając kult w Kościele rzymskim i unickim.


Źródło: Wikipedia

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę