Człowiek jest tak skonstruowany, że potrzebuje momentów granicznych, chwil przełomu, pewnych symbolicznych wydarzeń. Stąd nawet w najbardziej prymitywnych plemionach znane były rytuały inicjacji, a po nich kolejne stopnie wtajemniczenia. Również w religiach ważnymi elementami budującymi tożsamość są określone ryty.
W naturalny sposób egzamin maturalny wpisuje się w edukacyjny system rytuałów. Jest to klamra zamykająca czas zdobywania wiedzy szkolnej, czas poznawania świata jako uczeń czy uczennica, siedząc w szkolnej ławie, słysząc co czterdzieści pięć minut dzwonek zwiastujący oczekiwaną przerwę.
To już jest koniec, nie ma już nic?
Pamiętam swój pierwszy dzwonek, usłyszany w podstawówce, w dniu pasowania na uczennicę. Pamiętam też dzwonek ostatni i szklące się oczy ze wzruszenia, że to już koniec. Gdzieś pod skórą kryje się wspomnienie lęku, który mi wtedy towarzyszył. W głowie kłębiło się mnóstwo pytań: „Co dalej?”, „Jakie studia?”, „Jak żyć?”.
Życie po maturze wydawało się dość przerażające i nieznane. Rzeczywistość okazała się jednak bardziej przyjemna i nie tak przejmująca jak strach, który czuć było wtedy w każdym oddechu. Mimo tego, że nigdy więcej żaden szkolny dzwonek nie brzmiał już tak samo, ponieważ nigdy więcej nie stałam się uczennicą, to świat się nie skończył.
Zostałam studentką, później doktorantką, ale uczennicą już nie, choć przecież nie przestałam się uczyć. Nadal zostałam w relacji – mistrz – uczeń. Po maturze jednak w zupełnie inny sposób. Pewien etap się skończył, ale życie nie znosi próżni. Momentalnie rozpoczął się więc etap kolejny. Może to stanie się jakąś ulgą i pocieszeniem dla zestresowanych maturzystów. Jakkolwiek w danej chwili wydaje się to niemożliwe i niepojęte, to ten egzamin jest tylko (i aż) jednym z wielu rozdziałów w życiu. Po nim, za rogiem rozpoczyna się nowe-stare.
Przeczytaj również
-
W kaplicy sejmowej 40-godzinne nabożeństwo z modlitwą o ochronę życia
-
Narodowe Czytanie Pisma Świętego już w niedzielę. To rozpocznie Tydzień Biblijny
-
Akty: wiary, nadziei, miłości i żalu. Warto się nimi modlić!
-
Papież: rządy państw muszą zapewnić wszystkim kobietom poszanowanie godności
-
Niech w święto radosne paschalnej ofiary… Co warto wiedzieć o sekwencji wielkanocnej?
-
Ostatnia lekcja Jezusa
-
Triduum Paschalne. Q&A
-
Modlitwa, która daje odpust zupełny w Wielki Piątek
-
Biskup odwiedził więźniów w Zakładzie Karnym. „Dla Chrystusa nie ma murów, nie ma krat”
-
Modlitwa św. Jana Pawła II do Maryi Matki Nadziei
-
Kard. Ryś: prośmy, by młodzi mieli odwagę budować jedność – w naszej tak bardzo pokłóconej Ojczyźnie
-
Św. Józef śpi na biurku papieża Franciszka. Papież pisze do niego liściki – sprawdź dlaczego!
-
W intencji kobiet na Jasnej Górze. Weź udział w wyjątkowej modlitwie
-
Śródpoście. Jak przeżywasz swój Wielki Post?
-
Trwa Wielka Nowenna do św. Józefa. Zapoczątkował ją św. Rafał Kalinowski
Zmienia się wszystko – nie zmienia się nic
Prawdą jest, że po maturze człowiek staje przed ważnymi wyborami dotyczącymi życiowej drogi. Warto jednak uświadomić sobie, że nie są to decyzje nieodwołalne ani wybory, których nie dałoby się zmienić. Dorosłość, dojrzałość i odpowiedzialność nie kształtują się znienacka, za pomocą kilku testów, pytań i egzaminów. Do tych kilku majowych dni przygotowania trwały od lat. Dlatego, nie umniejszając roli i wagi matury, nie należy jej też wynosić i wyolbrzymiać, tak jakby od jej wyników zależała przyszłość albo szczęście lub jego brak.
W Piśmie Świętym najczęściej powtarzaną frazą są zdania dodające odwagi, otuchy i wzywające do nie lękania się. Jezus jest tym, który przynosi pokój. A diabeł tym, który chce wzbudzać strach. Strach przed jutrem, przed Bogiem, przed ludźmi. Chrześcijanin każdego dnia jest zaproszony do tego, by powierzać swoje życie Bogu. Jezus mówił, żeby nie troszczyć się zbytnio o to, co ma być, o to co się będzie jadło, piło. Dość ma dzień swojej biedy. A każdy włos na naszej głowie jest policzony.
Innymi słowy Bóg jest tym, który zna nasze potrzeby, zna pragnienia naszego serca. I z całym przekonaniem można stwierdzić, że Bóg chce je wszystkie zaspokoić. Czasem jednak dzieje się to w inny sposób niż sami zaplanujemy. Dlatego – w kontekście matury – niezależnie od jej wyników warto oddać tę sprawę Bogu. Pytać Jego o to, jaki ma plan na moje życie. Pytać o Jego wolę.
Egzamin z życia
Każdego dnia mamy niezliczoną liczbę okazji, by odkrywać zamysł Boga na nasze życie. Możemy badać, do czego nas powołuje. Czasem wydaje się, że powołania dotyczą tylko osób konsekrowanych, księży i małżonków.
Tymczasem Bóg każdego dnia jest gotowy objawiać swoje zamiary względem nas. Być może wierność zasadom, wytrwałość w trzymaniu się wartości, odwaga w dawaniu świadectwa, cierpliwość na modlitwie, przebaczenie, systematyczna nauka i wiele innych to wyzwania godne dojrzałego człowieka. To od nas zależy, czy słuchamy Jego głosu, czy szukamy tej woli, czy sprawdzamy, czy nasze życie się Jemu podoba.
Może się okazać, że w tej szarej, niepozornej codzienności zdajemy najważniejsze egzaminy z życia, że to wyzwania monotonii są prawdziwą maturą. Być może wierność zasadom, wytrwałość w trzymaniu się wartości, odwaga w dawaniu świadectwa, cierpliwość na modlitwie, przebaczenie, systematyczna nauka i wiele innych to wyzwania godne dojrzałego człowieka.
Może się okazać, że dzięki powszedniej pracy, z pozoru niewidocznej, ten edukacyjny egzamin okaże się tylko symbolicznym domknięciem etapu, po którym płynnie nastąpi kolejny. A to co jest naprawdę ważne rozgrywa się między mną a drugim człowiekiem. Między mną a tym najmniejszym, w którym każdego dnia mogę spotykać Jezusa. Wobec tak postawionej perspektywy tych kilka dni egzaminów to naprawdę bułka z masłem.
