Niewiasta odziana w słońce

W 12 rozdziale Apokalipsy św. Jana pojawia się na niebie znak – brzemienna Niewiasta obleczona w słońce, która ma pod nogami księżyc i wieniec z dwunastu gwiazd wokół głowy. Straszliwy Smok (czyli Szatan) atakuje Niewiastę i nastaje na życie chłopca, który ma się urodzić. W dramatycznym momencie dziecko Niewiasty zostaje uniesione do tronu Boga, a ona ucieka na symboliczną pustynię (Ap 12, 5-6), gdzie Bóg zapewnia jej byt przez 1260 dni

Smok, pokonany przez Michała i jego aniołów, po strąceniu na ziemię nadal próbuje zaszkodzić Niewieście i jej potomstwu, ale Niewiasta dzięki orlim skrzydłom, które otrzymuje od Boga, znów mu ucieka. Smok wypuszcza w jej kierunku rzekę ze swoich wnętrzności, ta jednak nie może zaszkodzić Niewieście, gdyż jej nurty pochłania ziemia. Bez dwóch zdań mamy tu do czynienia z myśleniem alegorycznym. 12 rozdział Apokalipsy nawiązuje do zapowiedzi odkupienia ludzkości z Księgi Rodzaju: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a Niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej; ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę” (Rdz 3, 15). Trudno tych słów, skierowanych do Węża w ogrodzie Eden nie skojarzyć z Ap 12, skoro Smok, który pragnie zaatakować Niewiastę, nazwany jest właśnie „Wężem Starodawnym”.

Powstało wiele hipotez kogo symbolizuje tajemnicza Niewiasta, która wzbudza u Szatana tak wielką agresję. Wielu katolików uważa, że w apokaliptycznym obrazie Niewiasty można dostrzec symbol Najświętszej Maryi Panny, która z tego właśnie powodu przedstawiania jest z 12 gwiazdami wokół głowy. Opis apokaliptycznej Niewiasty odczytuje się podczas uroczystości Wniebowzięcia, a V tajemnica chwalebna różańca (czyli Ukoronowanie NMP) jest rozważaniem tego właśnie znaku na niebie. Przykładem, jak bardzo wizja z Ap 12 wpłynęła na pobożność maryjną, jest wizerunek na cudownym medaliku Katarzyny Labouré oraz obraz Matki Bożej z Guadalupe w Meksyku. Wieniec z dwunastu gwiazd znajdziemy na niebieskiej fladze Unii Europejskiej, zaprojektowanej na początku lat 50-tych przez Arsene Heinza, który nie krył, że inspirację czerpał bezpośrednio z symboliki maryjnej.

Niewiasta z Apokalipsy bywa także uważana za symbol narodu wybranego (por. Iz 66, 7; Iz 26, 16-18; Jer 4, 31; 13, 21; Syr 48, 19 n.), bądź Kościoła, który, jak wiadomo, jest kobietą (greckie słowo „ekklesia” jest bowiem rodzaju żeńskiego), co można połączyć zgrabnie w stwierdzeniu, że Niewiasta symbolizuje po prostu Lud Boży. Być może Niewiasta oznacza zarówno Izrael, Kościół, jak i Maryję. Jedno nie wyklucza bowiem drugiego (ani trzeciego), a w języku symbolicznym może istnieć kilka różnych znaczeń, które wzajemnie się przenikają.