Nasze projekty

Sacroklimaty. Święte kobiety

Wartość dzielnych niewiast przewyższa perły. Wiara, oddanie, wierność, poświęcenie. W naszej kolejnej wędrówce po Polsce, śladem miejsc ukrytych w gąszczu lasów i dróg zapraszamy do poznania tych, którym patronują święte i błogosławione Kobiety. Jedną zamurowano w celi, inna z namaszczeniem służyła bogatym, następna założyła liczne dziś zgromadzenie.

Reklama

Sanktuarium urodzin i chrztu św. Faustyny w Świnicach Warckich

Ta mała wieś pomiędzy Płockiem, a Kaliszem skrywa w sobie wielkie dzieło, jakim jest Sanktuarium urodzin i chrztu św. Faustyny. Stąd pochodził ojciec wielkiej Polskiej świętej, a nieopodal w Głogowcu mieszkała cała rodzina Kowalskich. Ochrzczona dwa dni po urodzeniu Helenka stała się Bożym darem dla swoich najbliższych, a później wszystkich wierzących przez orędownictwo Bożego Miłosierdzia. Kościół parafialny pw. św. Kazimierza został ustanowiony sanktuarium i rozbudowany na potrzeby coraz to liczniej przybywających pielgrzymów. W niedzielę po rocznicy śmierci św. Faustyny odbywa się odpust parafialny, a poprzedzają go uroczystości w rodzinnym Głogowcu.


Sanktuarium bł. Doroty w Mątowach Wielkich

Reklama

Błogosławiona Dorota, patronka Pomorza, kobiet i matek. W wieku sześciu lat, jak podają źródła, otrzymała dar ukrytych stygmatów. Nieszczęśliwa w małżeństwie, rok po ślubie doznaje pierwszych objawień, a radość odnajduje w kościele. W trakcie jednej z epidemii umiera ośmioro z dziewięciorga dzieci Doroty i jej męża. Tragedie, które spotkały rodzinę na czele z przemocą skłoniły męża Doroty do nawrócenia i rozpoczęcia wspólnego pielgrzymowania po całej Europie. Gdy ten umiera, Dorota poznawszy życie monastyczne sama decyduje się zostać tercjarką franciszkańską oraz rekluzą. W wieku 46 lat uroczyście zostaje zamurowana w celi z trzema małymi okienkami, aby całe dnie i noce spędzać na modlitwie oraz rozmowach. O swoich objawieniach i ekstazach opowiada spowiednikowi Janowi z Kwidzyna, który szybko uznaje ją za wielką mistyczkę. Umiera po czternastu miesiącach, szybko zostaje otoczona kultem za sprawą dokonujących się za jej wstawiennictwem cudów. Po dziś dzień w Niemczech uznaje się ją za świętą. W tym miejscu warto też nadmienić, że matka św. Doroty – Agata – jest błogosławioną Kościoła Katolickiego, a jedyna jej córka, która dożyła wieku dorosłego, została zakonnicą.


Sanktuarium bł. Anieli Salawy w Sieprawiu

“Przykład silnej wiary, doskonałej zgodności z wolą Bożą oraz ustawicznej pracy, połączonej z wyjątkową pobożnością.” Tak o bł. Anieli mówił św. Jan Paweł II w 1975 roku. Urodziła się w Sieprawiu, a całe dorosłe życie spędziła w Krakowie pracując jako pomoc domowa, służąca, wolontariuszka. W wieku 18 lat złożyła śluby czystości i bardzo pragnęła wstąpić do klasztoru klauzurowego, niestety z powodu słabego zdrowia i braku wymaganego posagu odmówiono jej przyjęcia. Pod kierownictwem spowiedników zaczęła prowadzić dziennik, w którym opisywała swoje doznania mistyczne i wewnętrzne przeżycia duchowe. Zmarła w 1922 roku po wieloletniej chorobie na stwardnienie rozsiane, później na raka żołądka i gruźlicę. Pierwotnie pochowana na Cmentarzu Rakowickim, po ekshumacji w 1949 jej szczątki przeniesiono do Kaplicy Męki Pańskiej w klasztorze oo. franciszkanów w Krakowie.  Po śmierci zaczęto odnotowywać uzdrowienia za jej wstawiennictwem, a wszystkie cuda spisywali i spisują oo. franciszkanie. Pierwotnie pochowana Została patronką tercjarzy franciszkańskich, służących, studentów, nieuleczalnie chorych oraz z inicjatywy Polskiego Stowarzyszenia Stwardnienia Rozsianego, chorych na stwardnienie rozsiane. Innym miejscem związanym z jej postacią jest Źródełko bł. Anieli Salawy, znajdujące się poza szlakiem, przy drodze z Sieprawia w kierunku Myślenic.

Reklama

Sanktuarium św. Urszuli Ledóchowskiej w Pniewach

Jak Kościół weryfikuje cuda?Tej Świętej nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Założycielka Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego (nowa gałąź zgromadzenia Urszulanek) nabyła posiadłość w Pniewach koło Poznania, które w roku 1920 stały się miejscem Domu Macierzystego Zgromadzenia. Po jej śmierci w Rzymie w otoczeniu świętości, później beatyfikacji i sprowadzeniu relikwii do Polski w Pniewach rozpoczął się ruch pielgrzymkowy, a kultu bł. Urszuli się rozszerzał. Beatyfikacja w 2003 roku stała się symbolicznym początkiem budowy sanktuarium. W jego skład wchodzą kaplica i sarkofag z relikwiami św. Urszuli, cela, w której mieszkała i pracowała św. Urszula, pokój pamiątek związanych z życiem i działalnością św. Urszuli, wystawa poświęcona życiu i działalności św. Urszuli, figura św. Urszuli na dziedzińcu, pamiątka beatyfikacji, Dom Matki Założycielki z aulą i wystawą, zabudowania domu macierzystego, dom pielgrzyma św. Anieli, a nieopodal także szkoła i internat.

Reklama

Sanktuarium bł. Marii Karłowskiej w Jabłonowie

Jabłonów to kolejne miejsce nieopodal Poznania związane z działalnością błogosławionej kobiety, założycielki Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej. Bł. Maria Karłowska po złożeniu ślubów dozgonnej czystości w wieku 17 lat poświęciła się pracy z młodymi dziewczynami spotykając się z nimi w domach publicznych, przytułkach, na ulicach. W ciągu swojego życia udało jej się założyć 9 ośrodków wychowawczych. Do pomocy pozyskiwała świeckie kobiety, których z biegiem czasu zaczęło przybywać. W 1894 roku utworzyła Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej, gdzie podczas składania profesji siostry dodają przyrzeczenie poświęcenia się dla nawrócenia grzeszników. Przez całe życie napisała wiele dokumentów, listów i tekstów formacyjnych służących do dziś Zgromadzeniu. 30 lat po jej śmierci w opinii świętości rozpoczął się jej proces beatyfikacyjny, zakończony beatyfikacją w Zakopanem 1997 roku. W tydzień po tym wydarzeniu bp Andrzej Suski poświęcił wyremontowaną kaplicę w Domu Generalnym Zgromadzenia i nadał jej tytuł diecezjalnego sanktuarium błogosławionej Marii Karłowskiej, zwyczajowo nazywane sanktuarium wyciszenia i nadziei.


Sanktuarium bł. Juty w Bielczynach

Jedni uważali ją za obłąkaną, inni za świętą. Pustelnica mieszkająca w chacie rybackiej, według legendy chodząca po wodzie. Opiekunka ubogich i opuszczonych. Kult zamieszkałej w chacie rybackiej błogosławionej Juty sięga XIII wieku. Po śmierci męża opiekowała się chorymi na trąd. Zmarła w opinii świętości. Jej ciało zostało pochowane w budującej się wówczas katedrze św. Trójcy, do której pielgrzymowali licznie miejscowi, królowie oraz pątnicy z Sangerhausen, jej rodzinnego miasta w Niemczech. Na miejscu chaty zbudowano kaplicę, a w 1984 zburzono ją na rzecz wzniesienia sanktuarium. Kult bł. Juty  przeżywa ożywienie za każdym razem, gdy powstaje kolejny ołtarz jej poświęcony.


Sanktuarium św. Weroniki Giuliani w Gorzowie Wlkp.

Nikt w Gorzowie Wielkopolskim nie wiedziałby o św. Weronice Giulani, gdyby nie ks. Roman Hermaciński, który wielokrotnie pielgrzymował do sanktuarium w Citta di Castello i dogłębnie poznał jej żywot oraz rękopis tekstu podyktowanego przez Pana Jezusa i Maryję liczący 22 000 stron. Udało mu się zdobyć relikwie świętej, co przyczyniło się do rozbudowy kaplicy w parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, by mianować ją na sanktuarium. Największe uroczystości ku czci św. Weroniki odbywają się w rocznicę jej śmierci 9 lipca. Święta urodziła się w 1660 roku i podobnie jak trzy jej siostry wstąpiła do klasztoru klarysek. W wieku 10 lat ofiarowała swoje życie Chrystusowi. Żyła cierpiąc dla miłości zarówno przez surowe pokuty, jak i wieloletnią chorobę.  W 1694 roku Weronika przeżyła mistyczne zaręczyny i zaślubiny z Chrystusem. 5 kwietnia 1697 roku, w Wielki Piątek, otrzymała dar stygmatów. Zmarła w klasztorze w 1727 roku.

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę