Nasze projekty

Życie na misji to nie scenariusz (10)

Afrykański posiłek to trzy garnki i miska. Miska jest z wodą do mycia rąk, a w garnkach jest: maniok lub mil (proso) - wszystko gotowane, podawane w formie dużej kuli, w drugim garnku jest mięso i sos (bądź sam sos), zaś w trzecim jest woda do picia. Trzeba na początku się przełamać, ale później jedzenie z jednej miski naprawdę łączy.

Reklama
Życie na misji to nie scenariusz (10)
Dawid w ogrodzie

05.03.14

Wybrałam się ostatnio z naszym znajomym ogrodnikiem nad rzekę Lim, gdzie jest uprawiana ziemia, przez ludzi z okolic. Pracują tam również nasi niewidomi podopieczni, a radzą sobie naprawdę świetnie.

 

Reklama

Piękne miejsce nad samą rzeką z widokiem na górę, którą wszyscy nazywają „Pana” od nazwy plemienia, które zajmowało i zajmuje nadal te tereny. Ogrody są prowadzone przez stowarzyszenie ogrodników (tak to można po polsku nazwać). Niegdyś byli oni nauczani od podstaw, jak uprawia się ziemię, teraz działa to samoistnie. Każdy zajmuję się swoim kawałkiem terenu, a nasza misja wspiera to dzieło. Co przyniesie uprawa, zostaje sprzedane bądź przeznaczone na własne potrzeby.

 

To była moja pierwsza tak daleka piesza wycieczka, ludzie byli zaskoczeni i zadowoleni widokiem białej kobiety nie poruszającej się jedynie samochodem. Na pewno wrócę tam jeszcze nie raz.

Reklama

Życie na misji to nie scenariusz (10)

09.03.2014

W niedzielę wybraliśmy się z o. Benedyktem do Nzakun, aby odprawić tam Mszę Świętą. Ja oczywiście, aby pobyć między ludźmi i wesprzeć swoją obecnością. Ludzie z Ngaoundaye znają nas, ale już inne wioski, które są blisko nas, często nie wiedzą o istnieniu misji.

Reklama

 

Życie na misji to nie scenariusz (10)

Kapliczka, w której była odprawiana Msza, jest bardzo malutka, zrobiona na tutejszą modę z glinianych cegieł, a dach z drzewa i trawy. Podłoga to ubita ziemia (klepisko) – jak wszędzie. Tak w Afryce wyglądają pierwsze kapliczki. Z czasem, jak wspólnota zaczyna prężnie działać, pojawia się więcej ludzi, którzy chcą przyjąć nasza wiarę, budowane są kościoły murowane z blaszanym dachem.

 

Życie na misji to nie scenariusz (10)

Ludzie bacznie się nam przyglądali. Trochę przywykłam do tych spojrzeń, ale nadal jest to trudne i krępujące. Po Mszy zostaliśmy zaproszeni na posiłek do jednego katechisty. Afrykański posiłek to trzy garnki i miska. Miska jest z wodą do mycia rąk, a w garnkach jest: maniok lub mil (proso) – wszystko gotowane, podawane w formie dużej kuli, w drugim garnku jest mięso i sos (bądź sam sos), zaś w trzecim jest woda do picia.  Na deser zostaliśmy poczęstowani trzciną cukrową, którą się najpierw gryzie, potem ssie, i jak zostaje w buzi suche drewno to się je po prostu wypluwa. To było moje pierwsze spotkanie z trzciną cukrową, resztę posiłku już miała okazję spróbować.

 

Życie na misji to nie scenariusz (10)

Trzeba na początku się przełamać, ale później jedzenie z jednej miski naprawdę łączy :). Potem zostałam oprowadzona po miejscach, gdzie Seleka zabiła 22 osoby i podpaliła 21 domów. Widziałam sterty popiołu po tym, co zostało w środku spalone. Te podpalone domy nadal nie są zamieszkałe.

 

Dzięki akcji „Wyślij pączka do Afryki” niedługo będzie można wesprzeć tych ludzi, obecnie trwają pracę przygotowujące drzwi i okna.

 

PS. W drodze powrotnej udało mi się odwiedzić naszą niewidomą podopieczną, która prosiła nas o wsparcie w budowie domu. Będzie trzeba pomyśleć, jakby można jej w tym pomóc.

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę