Audio-reportaż Beaty Zajączkowskiej z Indii. Doktor Helena Pyz oprowadza po ośrodku, w którym mieszkają młodzi naznaczeni, wyrzuceni na margines - do najniższych kast - Hindusi. Jeevodaya - tak nazywa się miejsce, w którym zamazuje się piętno, daje miłość i szansę na życie.
Początki Ośrodka – polski pallotyn ks. Adam Wiśniewski ustawił w szczerym polu trzy namioty – dla chłopców, dziewcząt i na kaplicę - i… zaczął chodzić po koloniach, by nieść pomoc trędowatym. Żyli oni w tragicznych warunkach bez dostępu do lekarza i najmniejszej szansy na zdobycie choćby najniższego wykształcenia.
2/10
Jeevodaya w sanskrycie oznacza świt życia a w myśli założyciela ośrodek ma być po prostu domem trędowatych.
3/10
Jeevodaya w sanskrycie oznacza świt życia a w myśli założyciela ośrodek ma być po prostu domem trędowatych.
4/10
Najlepszymi współpracownikami są byli trędowaci – mówi doktor Helena Pyz. Bezpłatne leki i obecność białego lekarza ściągają do przychodni chorych z wiosek oddalonych nieraz o setki kilometrów. Obok trądu leczy się tu bardzo popularną gruźlicę i coraz częściej AIDS.
5/10
Najlepszymi współpracownikami są byli trędowaci – mówi doktor Helena Pyz. Bezpłatne leki i obecność białego lekarza ściągają do przychodni chorych z wiosek oddalonych nieraz o setki kilometrów. Obok trądu leczy się tu bardzo popularną gruźlicę i coraz częściej AIDS.
6/10
Trąd można całkowicie wyleczyć. Jeden warunek musi być wcześnie zdiagnozowany, a chory musi regularnie przyjmować leki. O zachorowaniu świadczą plamy na skórze, pobiera się z nich wycinek na obecność bakterii mycobacterium leprae.
7/10
Trąd można całkowicie wyleczyć. Jeden warunek musi być wcześnie zdiagnozowany, a chory musi regularnie przyjmować leki. O zachorowaniu świadczą plamy na skórze, pobiera się z nich wycinek na obecność bakterii mycobacterium leprae.
8/10
Edukacja zaczyna się w przedszkolu, następnie dzieci z rodzin trędowatych mogą ukończyć 12-klasową szkołę. To otwiera im furtkę do lepszego życia.
9/10
Edukacja zaczyna się w przedszkolu, następnie dzieci z rodzin trędowatych mogą ukończyć 12-klasową szkołę. To otwiera im furtkę do lepszego życia.
10/10
Edukacja zaczyna się w przedszkolu, następnie dzieci z rodzin trędowatych mogą ukończyć 12-klasową szkołę. To otwiera im furtkę do lepszego życia.
poprzednie
następne
Choroba i edukacja
1/9
W Ośrodku nie ma bezrobotnych. Nawet okaleczonymi trądem dłońmi można przebierać ryż, pomóc w praniu czy kuchni…
2/9
W Ośrodku nie ma bezrobotnych. Nawet okaleczonymi trądem dłońmi można przebierać ryż, pomóc w praniu czy kuchni…
3/9
W Ośrodku nie ma bezrobotnych. Nawet okaleczonymi trądem dłońmi można przebierać ryż, pomóc w praniu czy kuchni…
4/9
Ryż i sos warzywny to podstawa wyżywienia. Siedzenie na ziemi to nie kara ani dowód złych warunków panujących w ośrodku tylko hinduski zwyczaj…
5/9
Ryż i sos warzywny to podstawa wyżywienia. Siedzenie na ziemi to nie kara ani dowód złych warunków panujących w ośrodku tylko hinduski zwyczaj…
6/9
Ryż i sos warzywny to podstawa wyżywienia. Siedzenie na ziemi to nie kara ani dowód złych warunków panujących w ośrodku tylko hinduski zwyczaj…
7/9
Ryż i sos warzywny to podstawa wyżywienia. Siedzenie na ziemi to nie kara ani dowód złych warunków panujących w ośrodku tylko hinduski zwyczaj…
8/9
Starsze trędowate kobiety mają swój azyl w Domu Kobiet. Swój „majątek” trzymają w małych walizeczkach, ale mimo okaleczeń dbają by pięknie wyglądać w tradycyjnym sarii.
9/9
Starsze trędowate kobiety mają swój azyl w Domu Kobiet. Swój „majątek” trzymają w małych walizeczkach, ale mimo okaleczeń dbają by pięknie wyglądać w tradycyjnym sarii.
poprzednie
następne
Walka o jedzenie
1/8
Kościół to centrum ośrodka. Na modlitwie siadają tu obok siebie katolicy, protestanci, muzułmanie i wyznawcy hinduizmu. Dialog międzyreligijny życia nikogo tu nie dziwi.
2/8
Kościół to centrum ośrodka. Na modlitwie siadają tu obok siebie katolicy, protestanci, muzułmanie i wyznawcy hinduizmu. Dialog międzyreligijny życia nikogo tu nie dziwi.
3/8
Kościół to centrum ośrodka. Na modlitwie siadają tu obok siebie katolicy, protestanci, muzułmanie i wyznawcy hinduizmu. Dialog międzyreligijny życia nikogo tu nie dziwi.
4/8
Przy ponad 500 dzieciach uczęszczających do szkoły krawei ma zawsze pełne ręce roboty… szewc też cierpliwe naprawia zużyte obuwie. Szczególnym kunsztem musi się wykazać by dopasować sandały do zniekształconych trądem stóp.
5/8
Przy ponad 500 dzieciach uczęszczających do szkoły krawei ma zawsze pełne ręce roboty… szewc też cierpliwe naprawia zużyte obuwie. Szczególnym kunsztem musi się wykazać by dopasować sandały do zniekształconych trądem stóp.
6/8
Przy ponad 500 dzieciach uczęszczających do szkoły krawei ma zawsze pełne ręce roboty… szewc też cierpliwe naprawia zużyte obuwie. Szczególnym kunsztem musi się wykazać by dopasować sandały do zniekształconych trądem stóp.
7/8
Marzenie małych mieszkańców Jeevodaya to plac zabaw z prawdziwego zdarzenia. Na razie muszą się zadowolić kilkoma huśtawkami…
8/8
Marzenie małych mieszkańców Jeevodaya to plac zabaw z prawdziwego zdarzenia. Na razie muszą się zadowolić kilkoma huśtawkami…
poprzednie
następne
Wiara, praca i zabawa
Podobnie jak w poprzednich latach na mocy porozumienia między Sekretariatem misyjnym Jeevodaya a Pallotyńską Fundacją Misyjną salvatti.pl można odpisać 1 % swojego podatku na rzecz Ośrodka Jeevodaya.
W tym celu we wniosku PIT należy wpisać numer KRS fundacji 0000309499, a w Informacji uzupełniającej wpisać cel szczegółowy: ”Pomoc trędowatym” lub „Indie”. Można też skorzystać z programu do wypełnienia wniosku: http://salvatti.pl/1_procent.html
W 2012 roku Fundacja z otrzymanych od Urzędu Skarbowego środków przekazała Sekretariatowi 8750 zł (odpis za 2011 r.), a w 2011 – 4321 zł ( odpis za 2010 r.).
Biblijny tekst o napominaniu zaczyna się od określenia o kim jest mowa: "Jeżeli Twój brat…", a zatem nie mamy tutaj do czynienia z jakimś anonimowym "Iksińskim", który robi coś niewłaściwego, a inna osoba chce zainterweniować. Jest to rzeczywistość, która dokonuje się pomiędzy osobami, które są ze sobą związane - pomiędzy braćmi.
Szymon Hołownia: Dlaczego Pismo Święte pochwala, a nawet zaleca, żeby „kablować”? Napisano przecież: „Jeśli zrobiono coś źle, to donieś Kościołowi”.
Siostra Judyta Pudełko: Pytasz o fragment, który pochodzi z Ewagneglii według św. Mateusza, ale zrobiłeś coś, czego nie powinno się robić podczas czytania Pisma Świętego, a mianowicie – wyrwałeś te słowa z ich naturalnego kontekstu.
Szymon Hołownia: A jakiż jest ich naturalny kontekst?
Siostra Judyta Pudełko: Trzeba się mu przyjrzeć. Otóż, znajdujemy się w 18 rozdziale Ewangelii świętego Mateusza i w tym rozdziale czytamy o relacjach, które mają charakteryzować wspólnotę uczniów Jezusa: uczniowie mają charakteryzować się postawą bardzo pokorną, mają się troszczyć nawzajem o siebie, dbać o to, aby ten, kto jest słabszy, nie doznał jakiejkolwiek szkody. Należy więc unikać grzechu, a kiedy ktoś zbłądzi (tutaj jest użyta metafora zbłąkanej owcy), to wtedy takiego zbłąkanego należy odszukać. Pojawia nam się pasterz, który pozostawia dziewięćdziesiąt dziewięć owiec i idzie za tą jedną. I właśnie w tym kontekście pojawia nam się ten ciekawy tekst, który mówi nam o upomnieniu braterskim. Ten tekst zaczyna się od określenia o kim tutaj jest mowa: „Jeżeli Twój brat…”, a zatem nie mamy tutaj do czynienia z jakimś anonimowym „Iksińskim:, który robi coś niewłaściwego, a inna osoba chce tutaj zainterweniować i wykazać jego błąd. Jest to rzeczywistość, która dokonuje się pomiędzy osobami, które są ze sobą związane – pomiędzy braćmi: „To brat Twój grzeszy”. Chrześcijanie zostali wezwani do świętości, do doskonałości, tak, jak tego naucza Chrystus, a jednak Ewangelia posiada w sobie ładunek ogromnego realizmu – pozostajemy do końca grzesznikami i zawsze może się tak zdarzyć w najdoskonalszej wspólnocie chrześcijańskiej, że Twój brat zgrzeszy przeciwko Tobie. I co wtedy należy zrobić?
Szymon Hołownia: Upomnieć go najpierw?
Siostra Judyta Pudełko: Pokazano całą niezwykłą procedurę takiego przywracania, takiego poszukiwania zagubionej owieczki…
Szymon Hołownia: Czyli punkt pierwszy…
Siostra Judyta Pudełko: Punkt pierwszy – należy z taką osobą porozmawiać w cztery oczy. Nie ma tutaj mowy o jakimś anonimowym donosie, o tym, że ktoś nieznajomy pisze coś na nieznajomego. Jest relacja między osobami, które się znają.
