Dogmat ten oznacza, że jeżeli wypowiedź papieża dotyczy wiary i moralności oraz spełnia szereg innych warunków, każdy katolik jest zobowiązany do posłuszeństwa, a te słowa papieża nie podlegają dalszej dyskusji.
Oczywiście gdy papież wypowiada się w temacie innym niż wiara i moralność (np. sprawy gospodarcze lub polityczne) nie obliguje to całego Kościoła do bezgranicznego posłuszeństwa).
Pozdrowienie Anielskie przekazane przez Ewangelię (“Błogosławiona, pełna łaski”) nie zostało użyte w stosunku do żadnej innej osoby w Piśmie Świętym. To pokazuje szczególną rolę, jaką w historii zbawienia odegrała Matka Boża. Wcielenie Boga oznaczało przyjęcie przez Niego ludzkiego ciała i “losu”. Chrystus nie był i nie jest pół-Bogiem i pół-człowiekiem, jak chociażby mitologiczny Herkules, lecz Bogiem w pełni boskości i człowiekiem w pełni człowieczeństwa. Ten cud stał się możliwy dzięki idealnej pokorze, posłuszeństwu i prostocie Maryi.
Kościół nie modli się do świętych, lecz za ich wstawiennictwem. Otacza ich szczególną czcią i szacunkiem ze względu na heroiczność ich wiary, która staje się wzorem życia człowieka. Prośby adresowane w kierunku świętych mają jeden wspólny mianownik: módlcie się za nami, co oznacza “módlcie się za nas, kiedy my nie możemy tego robić; uwielbiajcie za nas Boga, kiedy my tego nie potrafimy”.
Zbawienie człowieka wymagało przyjęcia przez Boga pełni człowieczeństwa. Jezus był człowiekiem i ciągle nim jest. Jego zmartwychwstanie, było zmartwychwstaniem w ciele i dalsze wydarzenia łącznie z wniebowstąpieniem, nie zmieniły tej sytuacji. Wcielenie Boga nie było tymczasowe.
W rzeczywistości Ewangelia jest jedna, spisana przez czterech autorów. Każdy z nich przedstawia tę sama historię za pomocą własnej narracji. Wszystkie Ewangelie są stylizowanymi dziełami literackimi, co tłumaczy drobne różnice między nimi. Każda wersja Ewangelii dedykowana jest innym adresatom, co widać w ich strukturze i języku. Mnogość wersji wynika z tego, że różni ewangeliści pisali w rożnych czasach, kierowali się różną optyką i odpowiadali na inne pytania, dzięki temu obraz przedstawiony w aż czterech wersjach Ewangelii jest możliwie najbardziej pełny.
Ojcowie Kościoła dostrzegali w Chrzcie świętym niemowląt obraz obrzezania – inicjacji w Starym Prawie.
Kościół wierzy, że zbawienie dokonuje się przez jego pośrednictwo i sakramentalną posługę. W związku z tym, rodzice są moralnie zobowiązani do “zabezpieczenia” dziecka na wypadek śmierci, żeby w razie nieszczęścia, umarło jako Dziecko Boże, obmyte z grzechu pierworodnego. Obmycie to umożliwia prawidłowy wzrost człowieka w łasce. To główny powód wynikający bezpośrednio z zobowiązań małżeńskich (małżonkowie przed ślubem muszą twierdząco odpowiedzieć na pytanie: “Czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym was Bóg obdarzy?”)
Często pada również pytanie, dlaczego katolicy nie pozwalają dziecku dojrzeć samodzielnie do decyzji o wstąpieniu do Kościoła. Można przewrotnie odpowiedzieć pytaniem: “Dlaczego ludzie nie dają dziecku możliwości wyboru pierwszego języka i na siłę od małego uczą je mówić w języku ojczystym?”. Dziecko zawsze jest wychowywane w konkretnym systemie wartości rodziców. Jeżeli zatem rodzice są katolikami, dziecko wychowywane jest po katolicku. To zrozumiałe.
Już wkrótce odpowiedzi na kolejne pytania, które nam przesłaliście!
