O proroku: To jedyna księga ST, której istotne części zostały zapisane oryginalnie w 3 różnych biblijnych językach: aramejskim, hebrajskim i greckim (i prawdopodobnie w różnych okresach). Daniel to jeden z kilku młodzieńców zabranych przez Nabuchodonozora w niewolę, do służby na dworze królewskim. Jego spryt, wykształcenie, a przede wszystkim zaufanie wobec Boga Izraela, prowadzą do specyficznej “kariery” wśród babilońskich i perskich elit.
Główne przesłanie: Charakterystyczne wizje (sny króla o posągu i drzewie, tajemniczy napis na ścianie, wizja 4 bestii i Syna Człowieczego), proroctwa o czasach ostatecznych oraz cudowne wydarzenia (młodzieńcy w piecu, Daniel w jaskini lwów, ocalenie Zuzanny), karmiły przez wieki wyobraźnię zarówno żydowskich, jak i chrześcijańskich mistyków. Księga Daniela stała się wzorem literatury apokaliptycznej, i jako taka jest także często cytowana w NT.
Cytat: Daniel odpowiedział wobec króla: «Tajemnicy, o którą król pyta, nie zdołają wyjawić ani mędrcy, ani wykładacze snów, ani wróżbici, ani astrologowie. Jest jednak Bóg w niebie, który odsłania tajemnice, i On oznajmia królowi Nabuchodonozorowi, co nastąpi przy końcu dni (Dn 2,27-28)
