Katolików zwykło nazywać się ludźmi w drodze. Mianem pielgrzyma zazwyczaj określamy człowieka, który odbywa podróż, przemierza drogę, ma do pokonania ileś tam kilometrów. Najczęściej pielgrzymów spotykamy w czasie wakacji, w sierpniu, gdy ulicami naszej Ojczyzny podążają pątnicy do Tronu Matki w Częstochowie. Tutaj właśnie spotykamy się z rozważanym przez nas w tym miesiącu uczynkiem: „Podróżujących w dom przyjąć”.
W tym momencie mamy okazję zastosować zalecenia Kościoła w kwestii miłosierdzia, a mianowicie przyjąć ich do swojego domu, „nakarmić”, porozmawiać, duchowo towarzyszyć itd. To jest oczywiście wypełnianie przede wszystkim przykazania miłości, jak również miłosiernego uczynku co do ciała. To jest to. Chciałbym natomiast wejść dzisiaj w głąb tego uczynku i przyjrzeć się swojemu chrześcijańskiemu życiu.
Trwamy w radości paschalnej, choć Niedziela Zmartwychwstania to już prawie daleka przeszłość. Śledzimy, słuchamy i rozważamy Liturgię Słowa. Codzienne proklamowanie Słowa Bożego „wymusza” na nas spoglądanie na rozwijający się pierwotny Kościół, misyjną działalność uczniów Jezusa, zapisaną w Dziejach Apostolskich.
Dziś słyszymy o misji Pawła i Barnaby. Chcę na moment spojrzeć na uczniów, na owych podróżujących. Niekonieczne jest w tym momencie opisywanie historii ich życia, działalności, choć dzieje ich są piękne i bogobojne. Pragnę w kontekście tych Bożych pielgrzymów, uczniów Pańskich, którzy spełniają swoją misję – nieraz narażając życie, a w końcu przelewając krew w imię Zmartwychwstałego – zobaczyć w tych życiorysach siebie. Jestem chrześcijaninem, otrzymałem na chrzcie świętym tę samą misję co apostołowie, mam głosić prawdę o Jezusie, który żyje, bo zmartwychwstał. Czy tak jest?
Pytam dziś siebie, robiąc rachunek sumienia z wypełnionych bądź niewypełnionych zadań misyjnych. Każdy z nas jest apostołem, pielgrzymem nieustannie w drodze ku wieczności. Czy przyjmę taką prawdę o sobie, czy przyjmę samego siebie jako wiecznego pielgrzyma do bram Nieba… pielgrzyma do wieczności?
Przeczytaj również
-
Kard. Nycz: człowiek czasami stawia samego siebie w miejscu Boga
-
Koronka w Godzinę Miłosierdzia w Łagiewnikach [TRANSMISJA]
-
Jutro Niedziela – II Wielkanocna B
-
„Miej miłosierdzie dla nas i całego świata”. Niedziela Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach
-
Co można wyczytać z obrazu Jezusa Miłosiernego?
-
Jak s. Faustyna radziła sobie z cierpieniem? „Zaczęłam wołać o miłosierdzie…”
-
Sposób św. s. Faustyny na kryzysy
-
Bóg mówi do „przeciętnych Kowalskich”. Sięgnij po „Dzienniczek” s. Faustyny!
-
Koronka do Miłosierdzia Bożego. Modlitwa o wielkiej mocy
-
Św. Elżbieta Węgierska. Księżniczka, która karmiła biedaków
-
Franciszek: potrzeba specjalistów w sztuce modlitwy i miłosierdzia
-
Jedna z najpopularniejszych modlitw powstała 88 lat temu w Wilnie
-
„W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój”. Mija 21 lat od zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu
-
Abp Ryś: czy jest możliwa miłość i wierność Kościołowi bez miłosierdzia? Nie jest możliwa
-
Bp Muskus: nie doświadczymy pokoju, jeśli nie dotkniemy tego, co nas boli w Kościele
Trening #20
Chcę zaoferować, zaproponować rozważanie Dziejów apostolskich. Sprzyja ku temu dobry, stosowny i święty czas Wielkanocy. Porównaj się z apostołami. Czy jesteś pielgrzymem do wieczności, który głosi Chrystusa? Czy spotkają Cię podobne trudności? Głoś światu, jako człowiek wiary, człowiek w drodze, że Jezus żyje. Chrystus zmartwychwstał – Prawdziwie zmartwychwstał.
Szymon Orzech, rok II – WSD Pelplin
