Jutro niedziela

Należy wiedzieć

 

Piąta niedziela zwykła roku A. Czytania: · Izajasz 58,7-10 · Psalm 112, 4-8a.9 · Pierwszy list do Koryntian 2, 1-5 · Ewangelia Mateusza 5, 13-16

Tego dnia – jeśli nie przypada niedziela – Kościół wspomina świętą Apolonię. Inni święci dnia to Michał Febres Cordero, św. Maron, św. Sabin, św. Ansbert

Stan gry

 

Pierwsze czytanie pochodzi tym razem z Księgi proroka Izajasza. Fragment 58 rozdziału często słyszymy w zupełnie innym kontekście: u progu Wielkiego Postu, gdyż mówią, czym jest prawdziwy post. Mówi Izajasz: „Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów. Nie pośćcie tak… Czy to jest post, jaki ja uznaję, dzień, w którym człowiek się umarwia? Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie – czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu?” W końcu Izajasz tłumaczy, jak powinein wyglądać prawdziwy post: „Czyż nie jest raczej postem, który ja wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić na wolność uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać…”

 

W tym dokładnie miejscu, właściwie w środku zdania mówiącego o sensie prawdziwego postu, rozpoczyna się treść pierwszego czytania: „dzielić swój chleb z głodnym, do domu wprowadzić biednych tułaczy…”. W wersji czytanej w kościołach zdanie wybrzmi inaczej: „Dziel swój chleb z głodnym”…

---

Dziel swój chleb z głodnym, wprowadź w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziej i nie odwrócić się od współziomków. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: Oto jestem! Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem.

(Iz 58,7-10)

---

Psalm. Nie sposób przetłumaczyć żadnego utworu literackiego w taki sposób, aby oddać w pełni zarówno treść, jak i formę, aby tłumaczenie było i wierne, i piękne. Stąd, tłumaczenie polskie nie oddaje tego, co w tym psalmie niezwykłe.

Jest to bowiem psalm alfabetyczny. Kolejne wersy, w oryginale, zaczynają się od kolejnej litery alfabetu hebrajskiego.

Psalm mówi o owocach, jakich doświadcza w życiu człowiek sprawiedliwy, ten, który jest oddany Bogu.

---

REFREN: Wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych

 

On wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych,
łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.
Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza,
i swymi sprawami zarządza uczciwie.

 

Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje
i pozostanie w wiecznej pamięci.
Nie przelęknie się złej nowiny,
jego mocne serce zaufało Panu.

 

Jego wierne serce lękać się nie będzie.
Rozdaje i obdarza ubogich;
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą będzie jego potęga.

 

(Ps 112,4-9)

---

Drugie czytanie to początek drugiego rozdziału Pierwszego listu św. Pawła do Koryntian. Podczas swojego pobytu w Koryncie, ważnym greckim mieście, Pawłowi udało się założyć wspólnotę chrześcijan. Jednak doszło w niej do sporów, zagrożona była jedność, stąd interwencja Pawła i znaczące słowa: „Czyż Chrystus jest podzielony?” Jego odpowiedzią jest wykład o mądrości Boga, której przeciwstawia mądrość tego świata. „Świat przez mądrość nei poznał Boga” – przestrzega Paweł i dodaje: „Przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Według oceny ludzkiej niewielu tam mędrców, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych”. To prawda, chrześcijanie z Koryntu należeli przede wszystkim do niższych wartsw społecznych. Ale pisze to nie po to, by ich poniżyć. Przeciwnie, „Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata”. W końcu docieramy do wyznania, które stanowi treść Drugiego Czytania, kiedy Paweł mówi i o sobie, o swoim głoszeniu Ewangelii, tłumacząc, że nie ma tu niczego z mądrości tego świata.

---

Bracia, przyszedłszy do was, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością dawać wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.

(1 Kor 2,1-5)

---

Ewangelia. Piąta niedziela zwykła roku A oznacza, że kontynuujemy lekturę z Ewangelii wg św. Mateusza (rok A). Tym razem będzie to fragment piątego rozdziału, czyli początku Kazania na Górze. Tuż po Błogosławieństwach, Jezus zwraca się do tłumów mówiąc: „Wy jesteście solą ziemi, Wy jesteście światłem świata!” – a mówi to do ubogich, cierpiących, płaczących, przegranych, których przed chwilą nazwał „błogosławionymi”. Równie ważne, co wskazanie wielkiej godności, jest owo „jednak”.

---

Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.

 

(Mt 5,13-16)

---

Translator

 

Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi – przekład interlinearny: Na nic nie ma siły. Innymi słowy, jeśli sól straci smak, nie może być posolona, na nic nie ma już siły.

Chmura słów

 

1. „Światło” – 6 (również „światłości”, „światłością”) –

2. „Będzie” – 5. Czas przyszły wskazuje na obietnicę. Bóg obiecuje, co „będzie”, jeśli człowiek spełni wymaganie, gdy będzie Go słuchał.

3. „Aby” – 4. Użyte w zdaniach celowych, przeważnie, znowu, w odniesieniu do przyszłości, w kontekście zachęty: „bądźcie”, aby coś się stało.

4. Sprawiedliwość

5. Mądrość

Linki

 

„Wy jesteście solą ziemi”

• Kpl 2,13: „Każdy dar należący do ofiary pokarmowej ma być posolony”
• Lb 18, 19: „To jest należność wiekuista, przymierze soli wobec Pana dla ciebie i potomstwa twego wraz z tobą”
• Mk 9,50: „Dobra jest sól; lecz jeśli sól smak swój utraci, czymże ją przyprawicie? Miejcie sól w sobie i zachowujcie pokój między sobą”
• Łk 14,34-35: „Dobra jest sól; lecz jeśli nwet sól smak swój utraci, to czymże ją przyprawić? Nie nadaje się ani dla ziemi, ani dla nawozu, precz się ją wyrzuca”
• Kol 4,6: „Mowa wasza, zawsze miła, niech będzie przyprawiona solą, tak byście widzieli, jak należy każdemu odpowiadać”

 

„Wy jesteście światłem świata”

• J 3, 21 „Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu”
• J 8, 12 „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”

Podziel się słowem

Dodaj swój komentarz

JUTRO NIEDZIELA

 

Temat (I czytanie + Ewangelia)

BYĆ ŚWIATŁEM

 

Ranking tematów

Wachlarz podejmowanej tematyki jest wąski. Zarówno komentatorzy w opracowaniach jak i kaznodzieje tłumaczą co znaczy być solą ziemi, być światłem świata.

 

Temat

Wy jesteście solą ziemi, wy jesteście światłem świata – mówi Jezus w Ewangelii. Dobrane do tego fragmentu czytanie ze Starego Testamentu mówi – ustami Izajasza – „…wówczas Twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem”. Tematem wspólnymjest zatem światło. Światło nie rozumiane jako źródło, jako Bóg, ale jako jego odbicie, człowiek.

 

Tematy czytelników

Dodaj swój komentarz